Ayub 17
1 Ajalku sudah dekat, hampir putuslah napasku; hanyalah kuburan yang tinggal bagiku.
“Yaşama gücüm tükendi, günlerim kısaldı, Mezar gözlüyor beni.
2 Orang menjadikan aku bahan ejekan; kulihat betapa mereka melontarkan sindiran.
Çevremi alaycılar kuşatmış, Gözümü onların aşağılamasıyla açıp kapıyorum.
3 Aku ini jujur, ya Allah. Percayalah padaku! Siapa lagi yang dapat menyokong perkataanku?
“Ey Tanrı, kefilim ol kendine karşı, Başka kim var bana güvence verecek?
4 Kaututup hati mereka sehingga tak mengerti; jangan sampai mereka menundukkan aku kini.
Çünkü onların aklını anlayışa kapadın, Bu yüzden onları zafere kavuşturmayacaksın.
5 Menurut pepatah, siapa mengadukan teman demi keuntungan, anak-anaknya sendiri akan menerima pembalasan.
Para için dostlarını satan adamın Çocuklarının gözünün feri söner.
6 Kini aku disindir dengan pepatah itu; mereka datang untuk meludahi mukaku.
“Tanrı beni insanların diline düşürdü, Yüzüme tükürmekteler.
7 Mataku kabur karena dukacita; seluruh tubuhku kurus merana.
Kederden gözümün feri söndü, Kollarım bacaklarım çırpı gibi.
8 Orang yang saleh, terkejut dan heran; orang yang tak bersalah, menganggap aku tidak bertuhan.
Dürüst insanlar buna şaşıyor, Suçsuzlar tanrısızlara saldırıyor.
9 Orang yang baik dan yang tidak bersalah, makin yakin cara hidupnya berkenan kepada Allah.
Doğrular kendi yolunu tutuyor, Elleri temiz olanlar gittikçe güçleniyor.
10 Tapi seandainya kamu semua datang ke mari, tak seorang bijaksana pun yang akan kudapati.
“Ama siz, hepiniz gelin yine deneyin! Aranızda bir bilge bulamayacağım.
11 Hari-hariku telah lalu, gagallah segala rencanaku; hilang pula semua cita-cita hatiku.
Günlerim geçti, tasarılarım, Dileklerim suya düştü.
12 Tetapi sahabat-sahabatku berkata, 'Malam itu siang dan terang hampir tiba.' Namun aku tahu dalam hatiku bahwa tetap gelaplah keadaanku.
Bu insanlar geceyi gündüze çeviriyorlar, Karanlığa ‘Işık yakındır’ diyorlar.
Ölüler diyarını evim diye gözlüyorsam, Yatağımı karanlığa seriyorsam, (Sheol h7585)
14 Kuburku kunamakan "Ayahku", dan cacing-cacing pemakan tubuhku kusebut "Ibu" dan "Saudara perempuanku".
Çukura ‘Babam’, Kurda ‘Annem, kızkardeşim’ diyorsam,
15 Di manakah harapan bagiku; siapa melihat adanya bahagia untukku?
Umudum nerede? Kim benim için umut görebilir?
