< Ayub 14 >

1 Sejak lahir manusia itu lemah, tidak berdaya; hidupnya singkat serta penuh derita.
Человек бо рожден от жены малолетен и исполнь гнева:
2 Ia bersemi dan layu seperti kembang; lenyap seperti bayangan, terus menghilang.
или якоже цвет процветый отпаде, отбеже же яко сень, и не постоит.
3 Ya Allah, masakan Engkau mau memandangku, dan menghadapkan aku ke pengadilan-Mu!
Не и о сем ли слово сотворил еси, и сему сотворил еси внити на суд пред Тя?
4 Dapatkah manusia yang berdosa mendatangkan hal yang sempurna?
Кто бо чист будет от скверны? Никтоже,
5 Jumlah umur manusia sudah Kautentukan; jumlah bulannya sudah Kaupastikan. Kautetapkan pula batas-batas hidupnya; tidak mungkin ia melangkahinya.
аще и един день житие его на земли: изочтени же месяцы его от Тебе, на время положил еси, и не преступит.
6 Biarkanlah ia beristirahat, jangan ganggu dia; supaya ia dapat menikmati hidupnya sampai selesai tugasnya.
Отступи от него, да умолкнет и изберет житие якоже наемник.
7 Masih ada harapan bagi pohon yang ditebang; ia akan bertunas lagi, lalu bercabang.
Есть бо древу надежда: аще бо посечено будет, паки процветет, и леторасль его не оскудеет:
8 Meskipun di dalam tanah akarnya menjadi lapuk, dan tanggulnya mati karena busuk,
аще бо состареется в земли корень его, на камени же скончается стебло его,
9 tetapi bila disentuh air, ia tumbuh lagi; seperti tanaman muda, tunas-tunasnya muncul kembali.
от вони воды процветет, сотворит же жатву, якоже новосажденное.
10 Tapi bila manusia mati, habis riwayatnya; ia meninggal dunia, lalu ke mana perginya?
Муж же умерый отиде, пад же человек, ктому несть.
11 Seperti air menguap dari dalam telaga, seperti sungai surut sampai habis airnya,
Временем бо оскудевает море, река же опустевши изсше:
12 begitu pula manusia yang telah mati: ia tidak akan dapat bangkit kembali. Ia tak akan terjaga selama langit masih ada, tak pernah lagi bangun dari tidurnya.
человек же уснув не востанет, дондеже не будет небо сошвено, и не возбудятся от сна своего.
13 Sembunyikanlah aku di dalam dunia orang mati; lindungilah aku sampai Kau tidak marah lagi. Tapi tentukanlah waktu untuk mengingat diriku. (Sheol h7585)
Убо, о, дабы во аде мя сохранил еси, скрыл же мя бы еси, дондеже престанет гнев Твой, и вчиниши ми время, в неже память сотвориши ми. (Sheol h7585)
14 Sebab, apabila manusia mati, dapatkah ia hidup kembali? Hari demi hari aku menunggu sampai masa pahitku ini lalu.
Аще бо умрет человек, жив будет: скончав дни жития своего, потерплю, дондеже паки буду.
15 Maka Engkau akan memanggil aku, dan aku pun akan memberi jawaban; Engkau akan sayang lagi kepadaku, makhluk yang Kauciptakan.
Посем воззовеши, аз же послушаю Тя: дел же руку Твоею не отвращайся:
16 Lalu akan Kauawasi setiap langkahku, tapi tidak lagi Kauperhatikan dosaku.
изчислил же еси начинания моя, и ничтоже Тя мимоидет от грех моих:
17 Dosaku akan Kauampuni dan Kausingkirkan; salahku waktu dulu akan Kauhapuskan.
запечатлел же ми еси беззакония в мешце, назнаменал же еси, аще что неволею преступих.
18 Kelak gunung-gunung akan runtuh dan porak poranda, dan gunung batu yang kokoh bergeser dari tempatnya.
Обаче и гора падающи распадется, и камень обетшает от места своего:
19 Batu-batu akan dikikis oleh air yang mengalir kuat; tanah akan dihanyutkan oleh hujan yang lebat. Demikianlah Kauhancurkan harapan manusia.
камение огладиша воды, и потопиша воды взнак холмы земныя, и ожидание человеческо погубил еси.
20 Kaukalahkan dia untuk selama-lamanya; Kausuruh dia pergi dan Kauubah wajahnya.
Отринул еси его до конца, и отиде: изменил еси ему лице и испустил еси.
21 Anak-anaknya menjadi orang mulia, tetapi ia tidak mengetahuinya. Dan apabila mereka menjadi hina, tak ada yang memberitahukan kepadanya.
Многим же бывшым сыном его, не весть: аще же и мало их будет, не знает:
22 Hanya nyeri tubuhnya yang dirasakannya; hanya pilu hatinya yang dideritanya."
но плоти его болеша, душа же его о себе сетова.

< Ayub 14 >