< Ayub 13 >

1 Semuanya itu pernah kulihat dan kudengar sendiri, dan sungguh-sungguh kufahami.
Voici, mon œil a vu tout cela; mon oreille l'a entendu et compris;
2 Apa yang kamu tahu, aku pun tahu; jangan sangka aku kalah denganmu.
Ce que vous savez, je le sais aussi; je ne vous suis pas inférieur.
3 Tetapi aku hendak bicara dengan Yang Mahakuasa; aku ingin membela perkaraku di hadapan Allah.
Mais je veux parler au Tout-Puissant, je veux plaider auprès de Dieu.
4 Sebab kamu menutupi kebodohanmu dengan tipu, tak ubahnya seperti dukun-dukun palsu.
Mais vous, vous êtes des inventeurs de mensonges. Vous êtes tous des médecins de néant.
5 Seandainya kamu tidak bicara, mungkin kamu dianggap bijaksana.
Puissiez-vous demeurer dans le silence, et que ce soit là votre sagesse!
6 Maka dengarkanlah bantahanku; perhatikanlah pembelaanku.
Écoutez donc ma réprimande, et soyez attentifs à la réplique de mes lèvres.
7 Bolehkah demi Allah, kamu berdusta? Bolehkah kamu berbohong untuk kepentingan-Nya?
Tiendrez-vous des discours injustes en faveur de Dieu? Et, pour le défendre, direz-vous des mensonges?
8 Bolehkah kamu memihak Allah, dan membela-Nya sebagai pengacara?
Ferez-vous acception de personnes en sa faveur? Prétendrez-vous plaider pour Dieu?
9 Jika Allah memeriksamu, akan baikkah hasilnya? Dapatkah kamu menipu-Nya seperti menipu manusia?
Vous en prendra-t-il bien, s'il vous sonde? Comme on trompe un homme, le tromperez-vous?
10 Bila kamu memihak, walaupun dengan diam-diam, kamu akan dihukum Allah dengan kejam.
Certainement, il vous reprendra, si secrètement vous faites acception de personnes.
11 Apakah keagungan Allah tidak mengejutkan jiwamu? Apakah dahsyat-Nya tidak mengecutkan hatimu?
Sa majesté ne vous épouvantera-t-elle point, et sa frayeur ne tombera-t-elle pas sur vous?
12 Segala nasihatmu seperti debu yang tak berfaedah; pembelaanmu seperti tanah lempung yang mudah pecah.
Vos réminiscences sont des sentences de cendre, vos remparts sont des remparts de boue!
13 Sebab itu diamlah, biarlah aku bicara! Aku tak perduli bagaimana pun akibatnya!
Taisez-vous, laissez-moi; je veux parler, et qu'il m'arrive ce qui pourra.
14 Aku siap mempertaruhkan nyawa!
Pourquoi prendrais-je ma chair dans mes dents? Non, j'exposerai ma vie.
15 Aku nekad sebab sudah putus asa! Jika Allah hendak membunuhku, aku berserah saja, namun akan kubela kelakuanku di hadapan-Nya.
Voici, il me tuera; je n'ai plus d'espoir. Du moins, je défendrai ma conduite devant lui.
16 Mungkin karena keberanianku itu aku selamat, sebab orang jahat tak akan berani menghadap Allah!
Et cela me tournera à salut; car un impie ne viendrait pas devant lui.
17 Sekarang dengarlah baik-baik perkataanku; perhatikanlah keteranganku.
Écoutez, écoutez mes paroles, prêtez l'oreille à mes déclarations.
18 Perkaraku sudah siap kukemukakan; aku yakin, tak dapat aku dipersalahkan!
Voici, j'ai préparé ma cause. Je sais que je serai justifié.
19 TUHAN, jika Engkau datang dan menuduh aku, aku akan diam dan menunggu ajalku.
Quelqu'un plaidera-t-il contre moi? Alors je me tais, et je meurs.
20 Tapi kabulkanlah dua permohonanku ini, supaya aku berani menghadap-Mu lagi:
Seulement, ne me fais point deux choses, et alors je ne me cacherai pas loin de ta face:
21 berhentilah menyiksa aku, dan janganlah Kautimpa aku dengan kedahsyatan-Mu!
Éloigne ta main de moi, et que ta terreur ne me trouble point.
22 Bicaralah, maka akan kuberi jawaban. Atau biarlah aku bicara, lalu berilah balasan!
Puis, appelle-moi et je répondrai. Ou bien, que je parle, et tu me répliqueras.
23 Berapa banyak salah dan dosa yang kulakukan? Segala pelanggaranku hendaknya Kausebutkan!
Combien ai-je commis d'iniquités et de péchés? Fais-moi connaître ma transgression et mon péché.
24 Mengapa Kau menghindar dan menyingkir daripadaku? Apa sebabnya Kauanggap aku sebagai musuh-Mu?
Pourquoi caches-tu ta face, et me tiens-tu pour ton ennemi?
25 Aku hanya daun yang gugur kena angin lalu, masakan Kaugentarkan aku! Aku hanya jerami yang kering dan layu, mana boleh Kaukejar-kejar aku!
Veux-tu effrayer une feuille que le vent emporte, et poursuivre une paille desséchée?
26 Kautentukan nasib yang pahit bagiku; Kaubalaskan kesalahanku di masa mudaku.
Pour que tu écrives contre moi d'amers arrêts, et que tu me fasses recevoir la peine des péchés de ma jeunesse;
27 Kakiku Kauikat dengan rantai besi; segala gerak-gerikku Kauawasi. Bahkan telapak kakiku, tak lepas dari pandangan-Mu.
Pour que tu mettes mes pieds dans des ceps, que tu épies tous mes chemins, et que tu traces une limite autour de la plante de mes pieds;
28 Maka aku menjadi rapuh seperti kayu yang busuk; seperti kain dimakan ngengat aku menjadi lapuk.
Et ce corps se détruit comme du bois vermoulu, comme un vêtement que la teigne a rongé.

< Ayub 13 >