< Hosea 5 >

1 TUHAN berkata, "Dengarlah, hai para imam! Perhatikanlah, hai orang Israel! Dengarlah, hai orang-orang keturunan raja! Hukuman telah dijatuhkan ke atas kamu. Sebab, seharusnya kamu menghakimi dengan adil, tapi sebaliknya kamu telah menjadi seperti perangkap di Mizpa, seperti jerat di Gunung Tabor,
Hører dette I Præster! og giver Agt, Israels Hus! og du, Kongehus, laan Øre! thi Dommen angaar eder, fordi I vare en Snare for Mizpa og et udbredt Garn over Tabor.
2 dan seperti lobang yang dalam di Sitim. Sebab itu Aku akan menghukum kamu semua!
Og de afvegne ere dybt fordærvede; men jeg er den, som tugter dem alle sammen.
3 Aku tahu segala-galanya tentang dirimu, hai Israel! Tak mungkin engkau merahasiakan sesuatu daripada-Ku. Engkau menyembah berhala dan tidak lagi setia kepada-Ku. Karena itu, orang-orangmu tidak patut lagi menyembah Aku."
Jeg kender Efraim, og Israel er ikke skjult for mig; thi nu har du, Efraim, bedrevet Hor, Israel er besmittet.
4 Kejahatan yang dilakukan oleh orang Israel menyebabkan mereka tak dapat kembali kepada Allah mereka. Mereka sudah dicengkeram oleh penyembahan berhala, sehingga mereka tidak lagi mempedulikan TUHAN.
Deres Idrætter tillade dem ikke at vende om til deres Gud; thi der er en Horeriets Aand i deres Indre, og Herren kende de ikke.
5 Keangkuhan bangsa Israel tampak dengan jelas, dan menjadi bukti kesalahan mereka. Dosa mereka menyebabkan mereka terantuk dan jatuh, dan bangsa Yehuda turut jatuh bersama mereka.
Og Israels Stolthed vidner imod det; og Israel og Efraim skulle falde for deres Misgerning, Juda skal ogsaa falde med dem.
6 Mereka pergi mencari TUHAN dengan membawa domba dan sapi untuk kurban, tapi semuanya itu tidak berguna. Sebab TUHAN telah meninggalkan mereka, dan mereka tidak dapat menemukan Dia.
Med deres Faar og med deres Øksne skulle de gaa hen for at søge Herren, men ikke finde ham; han har draget sig bort fra dem.
7 Mereka tidak setia kepada TUHAN; anak-anak mereka bukan anak-anaknya. Karena itu, tidak lama lagi mereka akan dibinasakan bersama dengan ladang-ladang mereka.
Imod Herren have de handlet troløst, thi de fødte fremmede Børn; nu skal Nymaaneden fortære dem med deres Agre.
8 Tiuplah trompet di Gibea! Bunyikan tanda panggilan bertempur di Rama! Serukan pekik peperangan di Betel! Ayo, orang Benyamin, majulah bertempur!
Blæser i Trompeten i Gibea, i Basunen i Rama! raaber højt i Beth-Aven: Bag dig, Benjamin!
9 Israel akan binasa, sebab sudah tiba harinya untuk menghukum dia. Dengarkan, hai rakyat Israel, hal itu pasti akan terjadi.
Efraim skal blive øde paa Straffens Dag; iblandt Israels Stammer har jeg kundgjort, hvad der staar fast.
10 TUHAN berkata, "Aku marah karena pemimpin-pemimpin Yehuda telah menyerang Israel dan merampas tanahnya. Karena itu Aku akan menimpakan hukuman ke atas mereka seperti banjir.
Judas Fyrster ere blevne som de, der flytter Grænseskel; over dem vil jeg udøse min Harme som Vand.
11 Israel ditindas; ia kehilangan hak atas tanahnya, karena ia berkeras untuk minta tolong kepada yang sebenarnya tak dapat menolong dia.
Undertrykt er Efraim og knust i sin Ret; thi det tog sig for at vandre efter selvgjorte Bud.
12 Itu sebabnya Aku akan menghancurkan bangsa Israel, dan membinasakan orang Yehuda.
Og jeg er som Møl for Efraim og som Kræft for Judas Hus.
13 Bangsa Israel dan bangsa Yehuda menyadari keadaannya yang buruk, maka Israel pergi ke Asyur untuk minta bantuan dari raja agung. Tapi raja itu tak dapat menolong atau memperbaiki keadaan mereka.
Der Efraim saa sin Sygdom og Juda sin Byld, da gik Efraim til Assyrien og sendte Bud til en stridbar Konge; men han skal ikke kunne læge eder, og Bylden skal ikke gaa bort fra eder.
14 Seperti singa menyerang, begitulah Aku akan menyerang orang Israel dan Yehuda. Aku sendiri yang akan mencabik-cabik mereka, lalu Kutinggalkan. Jika Aku menyeret mereka pergi, tak seorang pun dapat melepaskan mereka.
Thi jeg er som en Løve for Efraim og som en ung Løve for Judas Hus, jeg, jeg sønderriver og gaar bort, jeg tager det med, og ingen skal redde.
15 Umat-Ku akan Kutinggalkan sampai mereka telah cukup menderita karena dosa-dosanya, lalu datang mencari Aku. Mungkin dalam penderitaannya, mereka akan berusaha menemukan Aku."
Jeg vil gaa bort, jeg vil vende tilbage til mit Sted, indtil de kende deres Skyld og søge mit Ansigt; naar de ere i Trængsel, ville de søge mig.

< Hosea 5 >