Dagiti Salmo 95
1 Umaykayo ket kantaantayo ni Yahweh; kantaantayo a sirarag-o ti bato ti pannakaisalakantayo.
Kom, lat oss fegnast for Herren, lat oss ropa av frygd for vårt frelse-berg!
2 Sumrektayo iti ayanna nga addaan iti panagyaman; kantaantayo isuna kadagiti salmo a pagdayaw.
Lat oss stiga fram for hans åsyn med lovsong, lat oss syngja vår fagnad for honom i salmar!
3 Ta naindaklan ni Yahweh a Dios ken naindaklan nga Ari a kangatoan kadagiti amin a dios.
For ein stor Gud er Herren og ein stor konge yver alle gudar,
4 Adda iti imana dagiti uneg ti daga, kukuana ti ngato dagiti banbantay.
han som i si hand hev det djupaste av jordi, og som eig topparne av fjelli.
5 Kukuana ti taaw, ta inaramidna daytoy, ken sinukog dagiti imana ti namaga a daga.
Han eig havet, for han hev skapt det, og turrlendet hev hans hender laga.
6 Umaykayo, agrukbabtayo ken agkurnotayo; agparintumengtayo iti sangoanan ni Yahweh a namarsuatayo:
Kom, lat oss falla ned og bøygja oss, lat oss bøygja kne for Herren, vår skapar!
7 Ta isuna ti Diostayo, ken datayo dagiti tattao iti pagarabanna ken dagiti karnero nga ay-aywananna. Ita, sapay koma ta mangngegyo ti timekna!
For han er vår Gud, og me er det folk han føder, og den hjord som handi hans leider. Å, vilde de høyra på hans røyst i dag!
8 Saanyo a patangkenen dagiti pusoyo, a kas idiay Meriba, wenno kas iti aldaw ti Masa idiay let-ang,
Forherd ikkje dykkar hjarta som ved Meriba, som på Massa-dagen i øydemarki,
9 a nangkaritan dagiti kapuonanyo ti turayko ken pinadasda ti anusko, uray no nakitada dagiti aramidko.
der federne dykkar freista meg! Dei prøvde meg, endå dei hadde set mi gjerning.
10 Iti uppat a pulo a tawen, nakapungtotak iti dayta a henerasion ket kinunak, 'Daytoy ket tattao nga agalla-alla ti panagpuspusoda, saanda a binigbig dagiti wagasko.'
I fyrti år var eg leid av den ætti, og eg sagde: «Dei er eit folk med villfarande hjarta, og dei kjenner ikkje vegarne mine.»
11 Ngarud, nagkariak gapu iti ungetko a saandanto a pulos a makastrek iti lugar a paginanaak.”
So svor eg i min vreide: «Sanneleg, dei skal ikkje koma inn til mi kvila.»
