< Dagiti Salmo 49 >
1 Denggenyo daytoy, dakayo amin a tattao; yallingagyo ti lapayagyo, dakayo amin nga agnanaed iti lubong,
Al Músico principal: Salmo para los hijos de Coré. OID esto, pueblos todos; escuchad, habitadores todos del mundo:
2 nanumo ken natan-ok, nabaknang ken napanglaw.
Así los plebeyos como los nobles, el rico y el pobre juntamente.
3 Isaonto ti ngiwatko ti kinasirib, ken ti panangutob toy pusok ket mangiturong iti pannakawat.
Mi boca hablará sabiduría; y el pensamiento de mi corazón inteligencia.
4 Yallingagko ti lapayagko iti maysa a pangngarig; Irugik ti panggarigko bayat iti panagtukarko ti arpa.
Acomodaré á ejemplos mi oído: declararé con el arpa mi enigma.
5 Apay koma nga agbutengak kadagiti aldaw ti dakes, no palawlawan ti kinadakes dagiti mukodko?
¿Por qué he de temer en los días de adversidad, cuando la iniquidad de mis insidiadores me cercare?
6 Dagiti agtalek iti sanikuada ken mangipannakel iti kinaadu ti kinabaknangda-
Los que confían en sus haciendas, y en la muchedumbre de sus riquezas se jactan,
7 Sigurado nga awan ti siasinoman a makabael a mangsubbot iti kabsatna a lalaki wenno agited ti bayad iti Dios para kenkuana,
Ninguno de [ellos] podrá en manera alguna redimir al hermano, ni dar á Dios su rescate.
8 Gapu ta iti pannakasubbot ti biag ti maysa a tao ket nangina, ken awan ti siasinoman a makabael a mangbayad iti inutangtayo.
(Porque la redención de su vida es de gran precio, y no se hará jamás; )
9 Awan ti siasinoman a mabalin nga agbiag iti agnanayon tapno saan nga agrupsa ti bagina.
Que viva adelante para siempre, y nunca vea la sepultura.
10 Ta makitananto ti panagrupsa. Dagiti masirib a tattao ket matay; ti maag ken ti nengneng agpada a mapukaw ken panawanda dagiti sanikuada iti dadduma.
Pues se ve que mueren los sabios, así como el insensato y el necio perecen, y dejan á otros sus riquezas.
11 Iti kapanunotanda ket agnanayon dagiti pamiliada, ken dagiti lugar a pagnanaedanda agingga iti amin a kaputotanda; pinanagananda dagiti dagada sigun iti naganda.
En su interior [tienen] que sus casas [serán] eternas, y sus habitaciones para generación y generación: llamaron sus tierras de sus nombres.
12 Ngem ti tao nga addaan kinabaknang ket saan nga agtalinaed a sibibiag; kasla isuna kadagiti nauyong nga ayup a mapukaw.
Mas el hombre no permanecerá en honra: es semejante á las bestias que perecen.
13 Daytoy a wagas iti panagbiagda, ket kinamaagda; ngem kalpasan a matayda, annamonganto dagiti tattao dagiti ibagbagada. (Selah)
Este su camino es su locura: con todo, corren sus descendientes por el dicho de ellos. (Selah)
14 Nadutokanda a kas iti maysa nga arban nga agturong idiay Seol, ti patayto ti pastorda, ti nalinteg ti adda pannakabalinna a mangituray kadakuada iti bigbigat; alun-unento ti Seol dagiti bagida ket awanto ti lugar sadiay a mabalinda a pagnaedan. (Sheol )
Como rebaños serán puestos en la sepultura; la muerte se cebará en ellos; y los rectos se enseñorearán de ellos por la mañana: y se consumirá su bien parecer en el sepulcro de su morada. (Sheol )
15 Ngem subbotento ti Dios ti biagko manipud iti pannakabalin ti Seol; awatennakto. (Selah) (Sheol )
Empero Dios redimirá mi vida del poder de la sepultura, cuando me tomará. (Selah) (Sheol )
16 Saanka nga agbuteng no ti maysa a tao ket bumaknang, no dumakkel ti pannakablin iti balayna;
No temas cuando se enriquece alguno, cuando aumenta la gloria de su casa;
17 ta inton matay isuna awanto iti maitugotna, ti pannakabalinna ket saananto a kadua a bumaba.
Porque en muriendo no llevará nada, ni descenderá tras él su gloria.
18 Indayawna ti kararuana bayat iti panagbiagna- ken raraemendaka dagiti tattao no agbibiagka a para iti bagim-
Si bien mientras viviere, dirá dichosa á su alma: y tú serás loado cuando bien te tratares.
19 mapanto isuna kadagiti kaputotan dagiti kapuonanna ket saandanton pulos a makita pay ti lawag.
Entrará á la generación de sus padres: no verán luz para siempre.
20 Ti tao nga adda kinabaknangna ngem awan pannakaawatna ket kasla la kadagiti nauyong nga ayup, nga agpukaw.
El hombre en honra que no entiende, semejante es á las bestias que perecen.