Dagiti Salmo 2
1 Apay nga agrebelde dagiti nasion, ken agtutulag dagiti tattao iti awan serserbina?
Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?
2 Agkaykaysa nga agsagana dagiti ari iti daga ken agkaykaysa dagiti mangiturturay nga agtutulag a maibusor kenni Yahweh ken iti Mesiasna, a kunada,
Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazańcowi jego, mówiąc:
3 “Pugsatentayo dagiti posas nga inkabilda kadatayo ken ibellengtayo dagiti kawarda.”
Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.
4 Isuna a nakatugaw kadagiti langit, uyawennanto ida; lalaisen ti Apo ida.
Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.
5 Ket agsao isuna kadakuada iti ungetna ken butbutngenna ida iti pungtotna, a kunana,
Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,
6 Siak a mismo ti nangpulot iti arik idiay Sion, ti nasantoan a bantayko.”
Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.
7 Ipakaammokto ti bilin ni Yahweh. Kinunana kaniak, “Sika ti anakko! Ita nga aldaw, nagbalinak nga amam.
Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.
8 Agkiddawka kaniak, ket itedko kenka dagiti nasion a tawidmo ken dagiti kaadaywan a rehion iti daga a sanikuam.
Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.
9 Burakemto ida babaen iti setro a landok; rumekemto ida a kasla banga ti agdamdamili.”
Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduńskie pokruszysz ich.
10 Isu nga ita, dakayo nga ari, maballaagankayo; masuroankayo, dakayo a mangiturturay iti daga.
Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!
11 Dayawenyo ni Yahweh nga addaan panagbuteng ken agrag-okayo nga addaan panagpigerger.
Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.
12 Agkanyo ti anak amangan no makaungetto isuna kadakayo, ket mataykayo iti dalan inton dagus a sumged ti ungetna. Anian a nagasat dagiti amin nga agkamang kenkuana.
Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.
