Dagiti Salmo 2
1 Apay nga agrebelde dagiti nasion, ken agtutulag dagiti tattao iti awan serserbina?
Kvi ståkar heidningarne, og kvi stilar folki på fåfengt verk?
2 Agkaykaysa nga agsagana dagiti ari iti daga ken agkaykaysa dagiti mangiturturay nga agtutulag a maibusor kenni Yahweh ken iti Mesiasna, a kunada,
Kongarne på jordi reiser seg, og herremennerne legg råd saman imot Herren og den han hev salva:
3 “Pugsatentayo dagiti posas nga inkabilda kadatayo ken ibellengtayo dagiti kawarda.”
«Lat oss slita sund deira band og kasta deira tog av oss!»
4 Isuna a nakatugaw kadagiti langit, uyawennanto ida; lalaisen ti Apo ida.
Han som tronar i himmelen, lær: Herren spottar deim.
5 Ket agsao isuna kadakuada iti ungetna ken butbutngenna ida iti pungtotna, a kunana,
So talar han til deim i sin vreide, og i sin harm skræmer han deim:
6 Siak a mismo ti nangpulot iti arik idiay Sion, ti nasantoan a bantayko.”
«Og eg hev då sett inn min konge på Sion, mitt heilage fjell.»
7 Ipakaammokto ti bilin ni Yahweh. Kinunana kaniak, “Sika ti anakko! Ita nga aldaw, nagbalinak nga amam.
Eg vil fortelja um ei rådgjerd: Herren sagde til meg: «Du er min son, eg hev født deg i dag.
8 Agkiddawka kaniak, ket itedko kenka dagiti nasion a tawidmo ken dagiti kaadaywan a rehion iti daga a sanikuam.
Krev av meg, so vil eg gjeva deg heidningarne til arv og endarne av jordi til eiga.
9 Burakemto ida babaen iti setro a landok; rumekemto ida a kasla banga ti agdamdamili.”
Du skal knasa deim med jarnstav; som kruskjerald skal du smuldra deim.»
10 Isu nga ita, dakayo nga ari, maballaagankayo; masuroankayo, dakayo a mangiturturay iti daga.
Og no, de kongar, far visleg fram! Lat dykk segja, de domarar på jordi!
11 Dayawenyo ni Yahweh nga addaan panagbuteng ken agrag-okayo nga addaan panagpigerger.
Ten Herren med age, og fagna dykk med otte!
12 Agkanyo ti anak amangan no makaungetto isuna kadakayo, ket mataykayo iti dalan inton dagus a sumged ti ungetna. Anian a nagasat dagiti amin nga agkamang kenkuana.
Kyss sonen, so han ikkje skal verta vreid, og de skal ganga til grunnar på vegen! For hans vreide kunde lett kveikjast. Sæle er alle dei som set si lit til honom!
