< Dagiti Salmo 120 >

1 Iti pakarigatak immawagak kenni Yahweh, ket sinungbatannak.
Sang til Festrejserne. Jeg raabte til HERREN i Nød, og han svarede mig.
2 Ispalem ti biagko, O Yahweh, kadagiti agul-ulbod kadagiti bibigda ken mangal-allilaw kadagiti dilada.
HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!
3 Anianto ti panangdusana kadakayo, ken anianto pay ngata ti aramidenna kadakayo, dakayo nga addaan iti naulbod a dila?
Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!
4 Panaennakayonto iti natirad a pana ti mannakigubat, a napanday manipud iti dumardarang a beggang iti enebro.
Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.
5 Asiak pay gapu ta nagnaedak iti apagbiit idiay Mesek; nagnaedak idi kadagiti tolda ti Kedar.
Ve mig, at jeg maa leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!
6 Ta nabayag a nakipagnaedak kadagiti manggur-gura iti kapia.
Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.
7 Kayatko ti kapia, ngem no agsaoak, gubat ti kayatda.
Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!

< Dagiti Salmo 120 >