Dagiti Salmo 109
1 O Dios a daydayawek, saanka nga agulimek,
Til Sangmesteren. Af David. En Salme. Du min Lovsangs Gud, vær ej tavs!
2 Ta darupendak dagiti nagdadangkes ken manangallilaw; agibagada kadagiti inuulbod a maibusor kaniak.
Thi en gudløs, svigefuld Mund har de aabnet imod mig, taler mig til med Løgntunge,
3 Liklikmutendak ken agsasaoda kadagiti makapapungtot a banbanag, ken awan ti gapgapuna a dardarupendak.
med hadske Ord omringer de mig og strider imod mig uden Grund;
4 Kas supapak iti ayatko kadakuada ket daddadaelandak, ngem ikarkararagak ida.
til Løn for min Kærlighed er de mig fjendske, skønt jeg er idel Bøn;
5 Dakes ti insupapakda iti kinaimbagko, ken kagurada ti ayatko.
de gør mig ondt for godt, gengælder min Kærlighed med Had.
6 Mangdutokka iti maysa a nadangkes a tao a mangusig iti kabusor a kas kadagitoy a tattao; mangdutokka ti agpabasol nga agtakder iti makannawan nga imana.
Straf ham for hans Gudløshed, lad en Anklager staa ved hans højre,
7 Inton maukom isuna, maduktalan koma a nagbasol isuna; maibilang koma a basol ti kararagna.
lad ham gaa dømt fra Retten, hans Bøn blive regnet for Synd;
8 Umabbaba koma dagiti aldawna; adda koma sabali a mangala iti saadna.
hans Livsdage blive kun faa, hans Embede tage en anden;
9 Maawanan koma ti ama dagiti annakna, ken mabalo koma ti asawana a babai.
hans Børn blive faderløse, hans Hustru vorde Enke;
10 Agalla-alla ken agpalama koma dagiti annakna, a dumawdawat iti aniaman a maipaima kabayatan ti ipapanawada iti nadadael a pagtaenganda.
hans Børn flakke om og tigge, drives bort fra et øde Hjem;
11 Alaen koma ti agpapautang dagiti amin a kukuana; takawen koma dagiti ganggannaet dagiti naurnongna.
Aagerkarlen rage efter alt, hvad han har, og fremmede rane hans Gods;
12 Awan koma uray maysa a mangidiaya iti kinaimbag kenkuana; awan koma iti mangngaasi kadagiti annakna nga naulilana.
ingen være langmodig imod ham, ingen ynke hans faderløse;
13 Matay koma dagiti annakna; mapukaw koma dagiti naganda iti sumaruno a kaputotan.
hans Afkom gaa til Grunde, hans Navn slettes ud i næste Slægt;
14 Madakamat koma dagiti basol dagiti kapuonanna kenni Yahweh; ken saan koma a malipatan ti basol ti inanna.
lad hans Fædres Skyld ihukommes hos HERREN, lad ikke hans Moders Synd slettes ud,
15 Kankanayon koma nga adda iti sangoanan ni Yahweh dagiti basolda; pukawen koma ni Yahweh manipud iti daga ti pakalaglagipan kadakuada.
altid være de HERREN for Øje; hans Minde vorde udryddet af Jorden,
16 Aramiden koma ni Yahweh daytoy gapu ta saan pulos a pinadas daytoy a tao iti mangipakita ti aniaman a kinapudnona iti tulag, ngem ketdi, riniriribokna dagiti maidaddadanes, dagiti agkasapulan, ken dagiti awanan iti namnama agingga a matayda.
fordi det ej faldt ham ind at vise sig god, men han forfulgte den arme og fattige og den, hvis Hjerte var knust til Døde;
17 Paggaayatna ti panagilunlunod, agsubli koma daytoy kenkuana. Kinagurana iti bendision; awan koma iti maiyeg a bendision kenkuana.
han elsked Forbandelse, saa lad den naa ham; Velsignelse ynded han ikke, den blive ham fjern!
18 Binadoanna ti bagina iti panagilunlunod a kasla kawesna, ken kasla danum a simrek iti kaunggan ti kinataona ti panagilunlunod, a kas iti lana a sumagepsep kadagiti tulangna.
Han tage Forbandelse paa som en Klædning, den komme som Vand i hans Bug, som Olie ind i hans Ben;
19 Agsubli koma kenkuana dagiti panagilunlunodna a kasla kadagiti kawesna a pangabbongna iti bagina, a kasla iti barikes a kankanayon a pagbarbarikesna.
den blive en Dragt, han tager paa, et Bælte, han altid bærer!
20 Daytoy koma ti gunggona dagiti mangpabpabasol kaniak manipud kenni Yahweh, kadagiti agibagbaga kadagiti dakes a banbanag maipapan kaniak.
Det være mine Modstanderes Løn fra HERREN, dem, der taler ondt mod min Sjæl.
21 O Yahweh nga Apok, tratoennak a siaasi gapu iti naganmo. Isalakannak, gapu ta naimbag ti kinapudnom iti tulagmo.
Men du, o HERRE, min Herre, gør med mig efter din Godhed og Naade, frels mig for dit Navns Skyld!
22 Ta marigrigatan ken agkasapulanak, ken nasugatan ti pusok iti kaun-gak.
Thi jeg er arm og fattig, mit Hjerte vaander sig i mig;
23 Agpukpukawakon a kasla ti aniniwan iti rabii; naipalpalaisak a kasla dudon.
som Skyggen, der hælder, svinder jeg bort, som Græshopper rystes jeg ud;
24 Nakapuy dagiti tumengko gapu iti panagayunar; agbalbalinakon a kudil ken tulang.
af Faste vakler mine Knæ, mit Kød skrumper ind uden Salve;
25 Tinagtagibassitdak dagiti mangpabpabasol kaniak; agwingiwingda no makitadak.
til Spot for dem er jeg blevet, de ryster paa Hovedet, naar de ser mig.
26 Tulongannak, O Yahweh a Diosko; isalakannak gapu iti kinapudnom iti tulagmo.
Hjælp mig, HERRE min Gud, frels mig efter din Miskundhed,
27 Maammoanda koma nga aramidmo daytoy, a sika O Yahweh, ti nangaramid iti daytoy.
saa de sander, det var din Haand, dig, HERRE, som gjorde det!
28 Urayno ilunlunoddak, pangngaasim ta bendisionannak; inton dumarupda, maibabainda koma, ngem agrag-o koma ti adipenmo.
Lad dem forbande, du vil velsigne, mine Uvenner vorde til Skamme, din Tjener glæde sig;
29 Makawesan koma iti bain dagiti kabusorko; iyarwatda koma a kas kagayda ti panagbainda.
lad mine Fjender klædes i Skændsel, iføres Skam som en Kappe!
30 Iyebkasko babaen iti ngiwatko ti naindaklan a panagyamanko kenni Yahweh; idaydayawko isuna iti nagtetengngaan dagiti adu a tattao.
Med min Mund vil jeg højlig takke HERREN, prise ham midt i Mængden;
31 Ta agtakder isuna iti makannawan nga ima iti agkasapulan, tapno isalakanna isuna manipud kadagiti manguk-ukom kenkuana.
thi han staar ved den fattiges højre at fri ham fra dem, der dømmer hans Sjæl.
