Nahum 2
1 Umayen ti tao a mangrebbek kenka. Bantayam dagiti pader ti siudad, guardiaam dagiti dalan, papigsaem ta bagim, ummongem dagiti armadam.
Een vernieler trekt op u af: Bewaak de vesting, Let op de weg, de lenden omgord, Al uw krachten ingespannen!
2 Ta isubsubli ni Yahweh ti kinatan-ok ni Jacob, kas iti kinatan-ok ti Israel, uray dinadael ida dagiti mangsamsamsam ken dinadaelda dagiti sanga ti ubasda.
Waarachtig Jahweh zal de wijngaard van Jakob herstellen, Als Israëls glorie: Omdat de rovers hem hebben geplunderd, En zijn ranken hebben vernield!
3 Nalabbaga dagiti kalasag dagiti maingel a tattaona, ken nakakawes iti nalabbaga dagiti natutured a lallaki; agraniag dagiti landok ti karwahe iti aldaw a panagsaganada, ken naiwaradiwad iti tangatang dagiti sipres a gayang.
Het schild van zijn helden is rood geverfd, Zijn krijgers zijn purper gekleurd; Als vuur flikkert het staal van zijn wagens, Hij staat nu ten strijde gereed, de lansen worden gezwaaid.
4 Napegges ti panagtaray dagiti karwahe kadagiti kalsada; agdardarasda nga agsubli-subli kadagiti nalawa a kalkalsada. Kasdala dagiti pagsilawan ken agtatarayda a kasla kimat.
Over de wegen razen de wagens, Over de vlakten jagen ze voort; Ze gloeien als fakkels Als bliksemschichten schieten ze uit.
5 Ay-ayaban ti tao a mangrebbek kenka dagiti opisyalna; maitublakda iti tunggal maysa iti pannagnada; agdardarasda a mangraut iti pader ti siudad. Naisaganan ti dakkel a kalasag a mangsalaknib kadagitoy a mangraraut.
Hij roept zijn dapperen op, Ze struikelen in hun vaart, En spoeden zich naar de wallen;
6 Napilit a nailukat dagiti ruangan kadagiti karayan, ket nadadael ti palasio.
Het stormdak geplaatst, de sluizen der stromen geopend! Het paleis overstroomd,
7 Naussoban ti pagan-anay ti reyna ken naitalaw; agas-asug dagiti adipenna a babbai a kasla dagiti kalapati, dandanugenda dagiti barukongda.
De vrouwen eruit, de ballingschap in: Haar maagden klagen als duiven, En slaan op de borst.
8 Ti Ninive ket kasla naisawang a danum, a kasla napegges a danum nga agliblibas dagiti tattaona. Ipukpukkaw dagiti dadduma, “Agsardengkayo, agsardengkayo,” ngem awan ti tumalyaw.
Ninive is als een vijver geworden, Waarvan het water wegloopt: "Blijft hier, blijft hier!" Maar niemand ziet om.
9 Alaenyo ti nasamsam a pirak, alaenyo ti nasamsam a balitok, gapu ta awan patingga daytoy, ti dayag dagiti amin a napipintas a banbanag ti Nineve.
Rooft zilver, rooft goud, Geen eind aan de schatten; Kiest het heerlijkste uit Van haar kostbaar bezit!
10 Langalang ken nadadael ti Nineve. Marunaw ti puso iti tunggal maysa, agtitim-og dagiti tumtumeng ti tunggal maysa, ken adda ladingit iti tunggal maysa; pimmusyaw amin dagiti rupada.
Plundering, roof en vernieling, Bonzende harten, knikkende knieën, Alle lenden verlamd, Alle gezichten doodsbleek.
11 Sadino ngay itan ti rukib ti leon, ti lugar a pangpanganan dagiti urbon a leon, ti lugar a pagpagnaan ti leon ken ti kabaian a leon, agraman dagiti urbon a leon, no sadino ket awan ti pagbutbutnganda?
Waar is nu het hol van den leeuw, De krocht van de leeuwenwelpen, Waarheen de leeuw sluipt met de leeuwin En de welpen, door niemand verschrikt?
12 Rinangrangkay ti leon ti natiliwna para kadagiti annakna; Binekkelna dagiti natiliwna a maipaay iti kabaian a leon, ken pinunnona ti rukibna kadagiti natiliwna, ken ti rukibna kadagiti narangrangkay a natay a bagi ti ayup.
Waar is de leeuw, die roofde voor zijn jongen, En worgde voor zijn leeuwinnen, Die zijn holen vulde met buit, Zijn krochten met prooi?
13 “Kitaem, bimmusorak kenka”—kastoy ti pakaammo ni Yahweh a Mannakabalin-amin. “Uramekto dagiti karwahem iti asuk, ken alun-onento ti kampilan dagiti urbon a leonmo. Pukawekto ti sinamsammo manipud iti dagam, ken saanton a mangngegan pay dagiti timek dagiti mensaherom.”
Uw leger laat Ik opgaan in rook, Het zwaard zal uw welpen verslinden; Ik zal uw buit van de aarde verdelgen, Het gebrul uwer leeuwinnen verstomt.
