Un-unnoy 5
1 Lagipem koma, O Yahweh, ti napasamak kadakami. Kitaem ti pannakaibabainmi.
Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.
2 Naiteden kadagiti ganggannaet dagiti tawidmi; naiteden kadagiti sangsangaili dagiti balbalaymi.
Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.
3 Nagbalinkamin a bastardo, ta awanen dagiti ammami, ken kasla nabalon dagiti innami.
Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.
4 Pirak ti katukad dagiti danum nga inumenmi, ken mailakon kadakami dagiti kayomi.
Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.
5 Kamkamatendakami dagiti kabusormi; asidegdan ket uraymi la marikna ti angesda kadagiti teltelmi. Nabannogkamin; awan inanami.
Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij woede, men laat ons geen rust.
6 Inggaw-atmi dagiti imami kadagiti taga-Egipto ken kadagiti taga-Asiria tapno ikkandakami iti taraonmi.
Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyrier, om met brood verzadigd te worden.
7 Nagbasol dagiti ammami, ngem awandan, ket dakami ti aglaklak-am kadagiti basolda.
Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.
8 Iturturayandakami dagiti tagabu, ket awan mangispal kadakami manipud kadagiti imada.
Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.
9 Ipuspustami ti biagmi tapno maalami ti tinapaymi iti sangoanan ti kampilan ti let-ang.
Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.
10 Ti kudilmi ket maiyarig iti maysa a pogon, a nakabarbara gapu iti bisin.
Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.
11 Indaddadanesda dagiti babbai iti Sion, dagiti birhen kadagiti siudad ti Juda.
Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.
12 Imbitinda dagiti prinsipe babaen kadagiti mismo nga imada, ken saanda a rinaraem dagiti panglakayen.
De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geeerd geweest.
13 Impanda dagiti babbaro iti balay a paggilingan, ken dagiti agtutubo a lallaki ket marigrigatan nga agbakbaklay kadagiti troso.
Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.
14 Pinapanawda dagiti panglakayen iti ruangan ti siudad, ken pinapanawda dagiti babbaro manipud iti musikada.
De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.
15 Naggibusen ti rag-o iti pusomi; nagbalin a dung-aw ti panagsalsalami.
De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.
16 Natinnagen ti korona manipud iti ulomi! Asikami pay! Nagbasolkami gamin!
De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!
17 Kimmapsuten dagiti puspusomi, ken nagkudrepen dagiti matami,
Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.
18 gapu ta agdakdakiwas dagiti atap nga aso idiay Bantay Sion, a nabaybay-an.
Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.
19 Ngem sika ni Yahweh; agturayka iti agnanayon, ken adda iti amin a henerasion ti tronom.
Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.
20 Apay a lipatennakami iti agnanayon? Agpaut kadi pay ti pananglipatmo kadakami?
Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?
21 Pagsubliennakami kenka, O Yahweh, ket agbabawikami. Isublim dagiti al-aldawmi a kas iti kallabes,
HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.
22 malaksid a no talaga a binaybay-annakamin ken kasta unay ti pungtotmo kadakami!
Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?
