Un-unnoy 5
1 Lagipem koma, O Yahweh, ti napasamak kadakami. Kitaem ti pannakaibabainmi.
HERRE, kom vor Skæbne i Hu, sku ned og se vor Skændsel!
2 Naiteden kadagiti ganggannaet dagiti tawidmi; naiteden kadagiti sangsangaili dagiti balbalaymi.
Vor Arvelod tilfaldt fremmede, Udlændinge fik vore Huse.
3 Nagbalinkamin a bastardo, ta awanen dagiti ammami, ken kasla nabalon dagiti innami.
Forældreløse, faderløse er vi, som Enker er vore Mødre.
4 Pirak ti katukad dagiti danum nga inumenmi, ken mailakon kadakami dagiti kayomi.
Vort Drikkevand maa vi købe, betale maa vi vort Brænde.
5 Kamkamatendakami dagiti kabusormi; asidegdan ket uraymi la marikna ti angesda kadagiti teltelmi. Nabannogkamin; awan inanami.
Aaget trykker vor Nakke, vi trættes og finder ej Hvile.
6 Inggaw-atmi dagiti imami kadagiti taga-Egipto ken kadagiti taga-Asiria tapno ikkandakami iti taraonmi.
Ægypten rakte vi Haand, Assur, for at mættes med Brød.
7 Nagbasol dagiti ammami, ngem awandan, ket dakami ti aglaklak-am kadagiti basolda.
Vore Fædre, som synded, er borte, og vi maa bære deres Skyld.
8 Iturturayandakami dagiti tagabu, ket awan mangispal kadakami manipud kadagiti imada.
Over os raader Trælle, ingen frier os fra dem.
9 Ipuspustami ti biagmi tapno maalami ti tinapaymi iti sangoanan ti kampilan ti let-ang.
Med Livsfare henter vi vort Brød, udsatte for Ørkenens Sværd.
10 Ti kudilmi ket maiyarig iti maysa a pogon, a nakabarbara gapu iti bisin.
Vor Hud er sværtet som en Ovn af Hungerens svidende Lue.
11 Indaddadanesda dagiti babbai iti Sion, dagiti birhen kadagiti siudad ti Juda.
De skændede Kvinder i Zion, Jomfruer i Judas Byer.
12 Imbitinda dagiti prinsipe babaen kadagiti mismo nga imada, ken saanda a rinaraem dagiti panglakayen.
Fyrster greb de og hængte, tog intet Hensyn til gamle.
13 Impanda dagiti babbaro iti balay a paggilingan, ken dagiti agtutubo a lallaki ket marigrigatan nga agbakbaklay kadagiti troso.
Ynglinge sattes til Kværnen, under Brændeknippet segnede Drenge.
14 Pinapanawda dagiti panglakayen iti ruangan ti siudad, ken pinapanawda dagiti babbaro manipud iti musikada.
De gamle forsvandt fra Porten, de unge fra Strengenes Leg.
15 Naggibusen ti rag-o iti pusomi; nagbalin a dung-aw ti panagsalsalami.
Vort Hjertes Glæde er borte, vor Dans er vendt til Sorg.
16 Natinnagen ti korona manipud iti ulomi! Asikami pay! Nagbasolkami gamin!
Kronen faldt af vort Hoved, ve os, at vi har syndet!
17 Kimmapsuten dagiti puspusomi, ken nagkudrepen dagiti matami,
Vort Hjerte blev derfor sygt, derfor vort Øje mørkt:
18 gapu ta agdakdakiwas dagiti atap nga aso idiay Bantay Sion, a nabaybay-an.
For Zions Bjerg, som er øde, Ræve tumler sig der.
19 Ngem sika ni Yahweh; agturayka iti agnanayon, ken adda iti amin a henerasion ti tronom.
Du, HERRE, troner for evigt, fra Slægt til Slægt staar din Trone.
20 Apay a lipatennakami iti agnanayon? Agpaut kadi pay ti pananglipatmo kadakami?
Hvi glemmer du os bestandig og svigter os alle Dage?
21 Pagsubliennakami kenka, O Yahweh, ket agbabawikami. Isublim dagiti al-aldawmi a kas iti kallabes,
Omvend os, HERRE, til dig, saa vender vi om, giv os nye Dage, som fordum!
22 malaksid a no talaga a binaybay-annakamin ken kasta unay ti pungtotmo kadakami!
Eller har du helt stødt os bort, er din Vrede mod os uden Ende?
