< Un-unnoy 3 >
1 Siak ti tao a nakapadas iti rigat babaen ti baut ti pungtot ni Yahweh.
Jeg er den mann som har sett elendighet under hans vredes ris.
2 Pinapanawnak ken pinapagnanak iti kasipngetan a saan ket nga iti nalawag.
Mig har han ledet og ført i mørke og ikke i lys.
3 Awan duadua a tinallikudannak; inaldaw a dusdusaennak.
Bare mot mig vender han atter og atter sin hånd den hele dag.
4 Pinirpirsayna ti lasag ken kudilko; tinuktukkolna dagiti tultulangko.
Han lot mitt kjøtt og min hud fortæres; han knuste mine ben.
5 Nangaramid isuna kadagiti kasla bunton ti pitak iti aglawlawko, ken pinalawlawannak iti saem ken rigat.
Han bygget en mur mot mig og omringet mig med bitterhet og møie.
6 Pinagnaednak kadagiti nasisipnget a lugar, kas kadagiti nabayagen a natay.
På mørke steder lot han mig bo som de for lenge siden døde.
7 Nangbangon isuna iti pader iti aglawlawko, ket saanak a makalibas. Inaramidna a nadagsen dagiti kawarko.
Han murte igjen for mig, så jeg ikke kan komme ut; han gjorde mine lenker tunge.
8 Uray no ipukkaw ken iyikkisko ti panagdawatko iti tulong, saanna latta nga ikaskaso dagiti kararagko.
Om jeg enn ropte og skrek, lukket han sitt øre for min bønn.
9 Sinerraanna ti dalanko iti pader a bato; amin a dalan a pagnaak ket awan pagturonganna.
Han tilmurte mine veier med hugne stener, mine stier gjorde han krokete.
10 Arigna ti maysa nga oso a nakasagana a mangkemmeg kaniak, kasla leon nga agpadpadaan.
En lurende bjørn var han mot mig, en løve i skjul.
11 Pinagkillona ti dalanko. Pinirpirsaynak ken pinagbalinnak nga awan serserbina.
Mine veier gjorde han til avveier, han sønderrev mig og ødela mig.
12 Imbiatna ti baina ket siak ti nangituronganna iti pana.
Han spente sin bue og stilte mig op til mål for sin pil.
13 Impuntana iti pusok dagiti pana a nagian ti pagikabkabilanna iti pana.
Han lot sitt koggers sønner fare inn i mine nyrer.
14 Pagkakatawaandak dagiti amin a tattaok, ti madakdakamat iti kantada a panglais iti inaldaw.
Jeg er blitt til latter for alt mitt folk, til en spottesang for dem hele dagen.
15 Pinunnonak iti pait ken pinainumnak iti apro.
Han mettet mig med bitre urter, han gav mig rikelig malurt å drikke.
16 Pinusina dagiti ngipenko babaen iti batbato; indumudomnak iti katapukan.
Han knuste mine tenner, han gav mig småsten å ete, han trykte mig ned i asken.
17 Inikkatmo ti talna iti biagko; awanen malagipko a kinaragsak.
Du forkastet mig og tok bort min fred; jeg glemte det som godt er,
18 Isu a kinunak, “Napukawen ti kinaandurko, ken awanen ti namnamak kenni Yahweh.”
og jeg sa: Det er forbi med min kraft og mitt håp til Herren.
19 Malagipko ti pannakaparigatko ken ti panagkatang-katangko a maiyarig iti napait nga apro.
Kom i hu min elendighet og min landflyktighet - malurt og galle!
20 Pudno a malaglagipko, ket aglusdoyak iti kinaawan namnamak.
Min sjel kommer det i hu og er nedbøiet i mig.
21 Ngem panpanunotek daytoy, ket daytoy ti gapuna nga adda namnamak:
Dette vil jeg ta mig til hjerte, derfor vil jeg håpe:
22 Babaen iti kinapudno ni Yahweh iti tulagna a saantayo a napapatay, ta saan nga agpatingga ti kinamanangaasina.
Herrens miskunnhet er det at det ikke er forbi med oss; for hans barmhjertighet har ennu ikke ende.
23 Binigat a bumaro ti kinamanangaasina; naindaklan ti kinapudnom!
Den er ny hver morgen, din trofasthet er stor.
24 “Ni Yahweh ti tawidko,” kinunak iti bagik, isu a mangnamnamaak kenkuana.
Herren er min del, sier min sjel; derfor håper jeg på ham.
25 Nasayaat ni Yahweh kadagiti mangur-uray kenkuana, kadagiti biag a mangsapsapul kenkuana.
Herren er god mot dem som bier efter ham, mot den sjel som søker ham.
26 Nasayaat ti siuulimek nga aguray iti panangisalakan ni Yahweh.
Det er godt at en bier i stillhet efter Herrens frelse.
27 Nasaysayaat a baklayen ti maysa a tao ti sangolna iti kinaagtutubona.
Det er godt for en mann at han bærer åk i sin ungdom,
28 Agtugaw koma isuna nga agmaymaysa ken siuulimek, gapu ta isu ti impaay ni Yahweh kenkuana.
at han sitter ene og tier, når han legger byrder på ham,
29 Maipasubsob koma isuna iti katapukan, ket nalabit nga addanton ti namnama.
at han trykker sin munn i støvet og sier: Kanskje det ennu er håp -
30 Itayana koma ti pingpingna iti nangtungpa kenkuana. Mapnoan koma isuna iti pannakalalais,
at han vender sitt kinn til den som slår ham, lar sig mette med hån.
31 ta saan nga agnanayon a laksiden isuna ti Apo!
For Herren forkaster ikke til evig tid,
32 Ta uray no mangiyeg isuna iti ladingit, ipakpakitana met ti asina gapu iti kinaindaklan ti kinapudnona iti tulagna.
men om han bedrøver, så forbarmer han sig igjen efter sin rike miskunnhet;
33 Ta saanna a pagaayat ti mangparparigat, wenno saanna a pagaayat a mangparparigat kadagiti annak dagiti tattao.
for det er ikke av hjertet han plager eller bedrøver menneskenes barn.
34 Saanna a pagaayat ti pannakaibadde-baddek dagiti amin a balud ditoy daga,
Når nogen knuser alle jordens fanger under sine føtter,
35 saanna a pagaayat ti pannakaballikog ti kalintegan dagiti tattao iti imatang ti Kangatoan,
bøier mannens rett for den Høiestes åsyn
36 saanna a pagaayat ti saan a panangipaay dagiti pagukoman iti hustisia iti maysa a tao - makitkita ti Apo dagita.
eller gjør en mann urett i hans sak - mon Herren ikke ser det?
37 Siasino koma ti makabael nga agsao ket mapasamak ti imbagana nga uray saan nga imbilin ti Apo?
Hvem talte så det skjedde, uten at Herren bød det?
38 Saan kadi a santo laeng umadda ti didigra ken balligi babaen iti ngiwat ti Kangangatoan?
Er det ikke fra den Høiestes munn både de onde og de gode ting utgår?
39 Kasano koma a makareklamo ti maysa a sibibiag a tao? Kasano koma a makareklamo ti maysa a tao maipanggep iti pannakadusana gapu kadagiti basbasolna?
Hvorfor klager et menneske som lever? Enhver klage over sin egen synd!
40 Sukimatentayo a nalaing dagiti wagastayo, ken agsublitayo manen kenni Yahweh.
La oss ransake våre veier og granske dem, og la oss vende om til Herren!
41 Itag-aytayo koma dagiti puspuso ken im-imatayo iti Dios nga adda sadi langit ket ikararagtayo:
La oss løfte vårt hjerte og våre hender til Gud i himmelen!
42 “Linabsing ken sinukirdaka, ket saannakami a pinakawan.
Vi har syndet og vært gjenstridige; du har ikke tilgitt.
43 Arigna a binungonmo ti bagim iti pungtot ket kinamkamatnakami. Ken awanan asi a pinapataynakami.
Du innhyllet dig i vrede og forfulgte oss; du slo ihjel, du sparte ikke.
44 Arigna a binungonmo ti bagim iti ulep, tapno awan makalusot a kararag.
Du innhyllet dig i skyer, så ingen bønn trengte igjennem.
45 Arigna a pinagbalinnakami a basura ken awan serserbina kadagiti tattao.
Til skarn og utskudd gjorde du oss midt iblandt folkene.
46 Inlukat dagiti amin a kabusormi dagiti ngiwatda tapno laisendakami.
De spilte op sin munn mot oss alle våre fiender.
47 Immay kadakami ti panagbuteng iti abut, pannakadadael ken pannakarumek.”
Gru og grav er blitt oss til del, ødeleggelse og undergang.
48 Agarubos ti danum iti matak gapu iti pannakarumek ti babai nga anak dagiti tattaok.
Bekker av tårer rinner fra mitt øie fordi mitt folks datter er gått under.
49 Agarubos ti luak kadagiti matak, ket saan nga agsardeng, ta awan pagpatinggaanna daytoy
Mitt øie rinner og har ikke ro, det får ingen hvile,
50 agingga a tumman-aw ni Yahweh manipud iti langit.
før Herrens øie ser ned fra himmelen.
51 Mangipapaay ti matak iti saem iti biagko gapu kadagiti amin a babbai nga annak ti siudadko.
Mitt øie volder min sjel smerte for alle min stads døtres skyld.
52 Kasta unay ti pananganup kaniak dagiti kabusorko nga uray awan gapgapuna.
Hårdt jaget de mig som en fugl de som var mine fiender uten årsak.
53 Dinadaelda ti biagko babaen iti bubon ken ginaburandak iti bato.
De vilde gjøre ende på mitt liv, de vilde kaste mig i brønnen, og de kastet sten på mig.
54 Linipusen ti danum ti ulok; kinunak, “Kanibusanakon!”
Vannene strømmet over mitt hode; jeg sa: Jeg er fortapt.
55 Immawagak iti naganmo, O Yahweh, manipud iti kaunegan nga abut.
Jeg påkalte ditt navn, Herre, fra den dypeste brønn.
56 Nangegmo ti timekko idi kinunak a, “Saanmo nga apputen ta lapayagmo iti panangawagko kenka tapno mabang-aranak, iti panagasugko nga agpapaarayat.”
Du hørte min røst; lukk ikke ditt øre for mitt rop, men la mig få lindring!
57 Immasidegka idi aldaw nga inawaganka ket kunam kaniak, “Dika agbuteng!”
Du var nær den dag jeg kalte på dig; du sa: Frykt ikke!
58 Apo, inkalintegannak idi addaak iti pangukoman; insalakanmo ti biagko!
Herre, du har ført min sjels sak, du har frelst mitt liv.
59 O Yahweh, nakitam ti panangidaddadanesda kaniak. Ukomennak a sililinteg.
Herre, du har sett den urett jeg har lidt; døm i min sak!
60 Nakitam dagiti amin a panangbalbalesda, dagiti amin a planoda maibusor kaniak.
Du har sett all deres hevn, alle deres onde råd mot mig.
61 Nangegmo dagiti panaglalaisda, O Yahweh, ken dagiti amin a planoda maipapan kaniak.
Du har hørt deres hån, Herre, alle deres onde råd mot mig,
62 Nangegmo dagiti bibig dagidiay a bimmusor kaniak; nangngegmo dagiti agmalmalem a panpanunotenda a maibusor kaniak.
mine motstanderes tale og deres tanker mot mig den hele dag.
63 Kabayatan iti panagtugtugawda man wenno kabayatan iti panagtaktakderda, kitaem, O Yahweh! Siak ti madakdakamat iti kantada a panglais.
Akt på dem når de sitter, og når de står op! De synger spottesanger om mig.
64 Balsem ida, O Yahweh, a kas iti kinakaro ti inaramid dagiti imada.
Du vil gjøre gjengjeld mot dem, Herre, efter deres henders gjerning.
65 Ikkam iti panagbuteng dagiti puspusoda; idissuormo ti lunodmo kadakuada.
Du vil legge et dekke over deres hjerte, din forbannelse vil bli dem til del.
66 Sunsonem ida iti ungetmo ken dadaelem ida iti sadinoman nga ayanda iti baba ti langit, O Yahweh!
Du vil forfølge dem i vrede og ødelegge dem, så de ikke mere finnes under Herrens himmel.