Un-unnoy 3
1 Siak ti tao a nakapadas iti rigat babaen ti baut ti pungtot ni Yahweh.
Jeg er den, der saa nød ved hans vredes ris,
2 Pinapanawnak ken pinapagnanak iti kasipngetan a saan ket nga iti nalawag.
mig har han ført og ledt i det tykkeste Mulm,
3 Awan duadua a tinallikudannak; inaldaw a dusdusaennak.
ja, Haanden vender han mod mig Dagen lang.
4 Pinirpirsayna ti lasag ken kudilko; tinuktukkolna dagiti tultulangko.
Mit Kød og min Hud har han opslidt, brudt mine Ben,
5 Nangaramid isuna kadagiti kasla bunton ti pitak iti aglawlawko, ken pinalawlawannak iti saem ken rigat.
han mured mig inde, omgav mig med Galde og Møje,
6 Pinagnaednak kadagiti nasisipnget a lugar, kas kadagiti nabayagen a natay.
lod mig bo i Mørke som de, der for længst er døde.
7 Nangbangon isuna iti pader iti aglawlawko, ket saanak a makalibas. Inaramidna a nadagsen dagiti kawarko.
Han har spærret mig inde og lagt mig i tunge Lænker.
8 Uray no ipukkaw ken iyikkisko ti panagdawatko iti tulong, saanna latta nga ikaskaso dagiti kararagko.
Om jeg end raaber og skriger, min Bøn er stængt ude.
9 Sinerraanna ti dalanko iti pader a bato; amin a dalan a pagnaak ket awan pagturonganna.
Han spærred mine Veje med Kvader, gjorde Stierne krøge.
10 Arigna ti maysa nga oso a nakasagana a mangkemmeg kaniak, kasla leon nga agpadpadaan.
Han blev mig en lurende Bjørn, en Løve i Baghold;
11 Pinagkillona ti dalanko. Pinirpirsaynak ken pinagbalinnak nga awan serserbina.
han ledte mig vild, rev mig sønder og lagde mig øde;
12 Imbiatna ti baina ket siak ti nangituronganna iti pana.
han spændte sin Bue; lod mig være Skive for Pilen.
13 Impuntana iti pusok dagiti pana a nagian ti pagikabkabilanna iti pana.
Han sendte sit Koggers Sønner i Nyrerne paa mig;
14 Pagkakatawaandak dagiti amin a tattaok, ti madakdakamat iti kantada a panglais iti inaldaw.
hvert Folk lo mig ud og smæded mig Dagen lang,
15 Pinunnonak iti pait ken pinainumnak iti apro.
med bittert mætted han mig, gav mig Malurt at drikke.
16 Pinusina dagiti ngipenko babaen iti batbato; indumudomnak iti katapukan.
Mine Tænder lod han bide i Flint, han traadte mig i Støvet;
17 Inikkatmo ti talna iti biagko; awanen malagipko a kinaragsak.
han skilte min Sjæl fra Freden, jeg glemte Lykken
18 Isu a kinunak, “Napukawen ti kinaandurko, ken awanen ti namnamak kenni Yahweh.”
og sagde: »Min Livskraft, mit Haab til HERREN er ude.«
19 Malagipko ti pannakaparigatko ken ti panagkatang-katangko a maiyarig iti napait nga apro.
At mindes min Vaande og Flakken er Malurt og Galde;
20 Pudno a malaglagipko, ket aglusdoyak iti kinaawan namnamak.
min Sjæl, den mindes det grant, den grubler betynget.
21 Ngem panpanunotek daytoy, ket daytoy ti gapuna nga adda namnamak:
Det lægger jeg mig paa Sinde, derfor vil jeg haabe:
22 Babaen iti kinapudno ni Yahweh iti tulagna a saantayo a napapatay, ta saan nga agpatingga ti kinamanangaasina.
HERRENS Miskundhed er ikke til Ende, ikke brugt op,
23 Binigat a bumaro ti kinamanangaasina; naindaklan ti kinapudnom!
hans Naade er ny hver Morgen, hans Trofasthed stor.
24 “Ni Yahweh ti tawidko,” kinunak iti bagik, isu a mangnamnamaak kenkuana.
Min Del er HERREN, (siger min Sjæl, ) derfor haaber jeg paa ham.
25 Nasayaat ni Yahweh kadagiti mangur-uray kenkuana, kadagiti biag a mangsapsapul kenkuana.
Dem, der bier paa HERREN, er han god, den Sjæl, der ham søger;
26 Nasayaat ti siuulimek nga aguray iti panangisalakan ni Yahweh.
det er godt at haabe i Stilhed paa HERRENS Frelse,
27 Nasaysayaat a baklayen ti maysa a tao ti sangolna iti kinaagtutubona.
godt for en Mand, at han bærer Aag i sin Ungdom.
28 Agtugaw koma isuna nga agmaymaysa ken siuulimek, gapu ta isu ti impaay ni Yahweh kenkuana.
Han sidde ensom og tavs, naar han lægger det paa ham;
29 Maipasubsob koma isuna iti katapukan, ket nalabit nga addanton ti namnama.
han trykke sin Mund mod Støvet, maaske er der Haab,
30 Itayana koma ti pingpingna iti nangtungpa kenkuana. Mapnoan koma isuna iti pannakalalais,
række Kind til den, der slaar ham, mættes med Haan.
31 ta saan nga agnanayon a laksiden isuna ti Apo!
Thi Herren bortstøder ikke for evigt,
32 Ta uray no mangiyeg isuna iti ladingit, ipakpakitana met ti asina gapu iti kinaindaklan ti kinapudnona iti tulagna.
har han voldt Kvide, saa ynkes han, stor er hans Naade;
33 Ta saanna a pagaayat ti mangparparigat, wenno saanna a pagaayat a mangparparigat kadagiti annak dagiti tattao.
ej af Hjertet plager og piner han Menneskens Børn.
34 Saanna a pagaayat ti pannakaibadde-baddek dagiti amin a balud ditoy daga,
Naar Landets Fanger til Hobe trædes under Fod,
35 saanna a pagaayat ti pannakaballikog ti kalintegan dagiti tattao iti imatang ti Kangatoan,
naar Mandens Ret for den Højestes Aasyn bøjes,
36 saanna a pagaayat ti saan a panangipaay dagiti pagukoman iti hustisia iti maysa a tao - makitkita ti Apo dagita.
naar en Mand lider Uret i sin Sag — mon Herren ej ser det?
37 Siasino koma ti makabael nga agsao ket mapasamak ti imbagana nga uray saan nga imbilin ti Apo?
Hvo taler vel, saa det sker, om ej Herren byder?
38 Saan kadi a santo laeng umadda ti didigra ken balligi babaen iti ngiwat ti Kangangatoan?
Kommer ikke baade ondt og godt fra den Højestes Mund?
39 Kasano koma a makareklamo ti maysa a sibibiag a tao? Kasano koma a makareklamo ti maysa a tao maipanggep iti pannakadusana gapu kadagiti basbasolna?
Over hvad skal den levende sukke? Hver over sin Synd!
40 Sukimatentayo a nalaing dagiti wagastayo, ken agsublitayo manen kenni Yahweh.
Lad os ransage, granske vore Veje og vende os til HERREN,
41 Itag-aytayo koma dagiti puspuso ken im-imatayo iti Dios nga adda sadi langit ket ikararagtayo:
løfte Hænder og Hjerte til Gud i Himlen;
42 “Linabsing ken sinukirdaka, ket saannakami a pinakawan.
vi syndede og stod imod, du tilgav ikke,
43 Arigna a binungonmo ti bagim iti pungtot ket kinamkamatnakami. Ken awanan asi a pinapataynakami.
men hylled dig i Vrede, forfulgte os, dræbte uden Skaansel,
44 Arigna a binungonmo ti bagim iti ulep, tapno awan makalusot a kararag.
hylled dig i Skyer, saa Bønnen ej naaede frem;
45 Arigna a pinagbalinnakami a basura ken awan serserbina kadagiti tattao.
til Skarn og til Udskud har du gjort os midt iblandt Folkene.
46 Inlukat dagiti amin a kabusormi dagiti ngiwatda tapno laisendakami.
De opspærred Munden imod os, alle vore Fjender.
47 Immay kadakami ti panagbuteng iti abut, pannakadadael ken pannakarumek.”
Vor Lod blev Gru og Grav og Sammenbruds Øde;
48 Agarubos ti danum iti matak gapu iti pannakarumek ti babai nga anak dagiti tattaok.
Vandstrømme græder mit Øje, mit Folk brød sammen.
49 Agarubos ti luak kadagiti matak, ket saan nga agsardeng, ta awan pagpatinggaanna daytoy
Hvileløst strømmer mit Øje, det kender ej Ro,
50 agingga a tumman-aw ni Yahweh manipud iti langit.
før HERREN skuer ned fra Himlen, før han ser til.
51 Mangipapaay ti matak iti saem iti biagko gapu kadagiti amin a babbai nga annak ti siudadko.
Synet af Byens Døtre piner min Sjæl.
52 Kasta unay ti pananganup kaniak dagiti kabusorko nga uray awan gapgapuna.
Jeg joges som en Fugl af Fjender, hvis Had var grundløst,
53 Dinadaelda ti biagko babaen iti bubon ken ginaburandak iti bato.
de spærred mig inde i en Grube, de stenede mig;
54 Linipusen ti danum ti ulok; kinunak, “Kanibusanakon!”
Vand strømmed over mit Hoved, jeg tænkte: »Fortabt!«
55 Immawagak iti naganmo, O Yahweh, manipud iti kaunegan nga abut.
Dit Navn paakaldte jeg, HERRE, fra Grubens Dyb;
56 Nangegmo ti timekko idi kinunak a, “Saanmo nga apputen ta lapayagmo iti panangawagko kenka tapno mabang-aranak, iti panagasugko nga agpapaarayat.”
du hørte min Røst: »O, gør dig ej døv for mit Skrig!«
57 Immasidegka idi aldaw nga inawaganka ket kunam kaniak, “Dika agbuteng!”
Nær var du, den Dag jeg kaldte, du sagde: »Frygt ikke!«
58 Apo, inkalintegannak idi addaak iti pangukoman; insalakanmo ti biagko!
Du førte min Sag, o HERRE, genløste mit Liv;
59 O Yahweh, nakitam ti panangidaddadanesda kaniak. Ukomennak a sililinteg.
HERRE, du ser, jeg lider Uret, skaf mig min Ret!
60 Nakitam dagiti amin a panangbalbalesda, dagiti amin a planoda maibusor kaniak.
Al deres Hævnlyst ser du, alle deres Rænker,
61 Nangegmo dagiti panaglalaisda, O Yahweh, ken dagiti amin a planoda maipapan kaniak.
du hører deres Smædeord, HERRE, deres Rænker imod mig,
62 Nangegmo dagiti bibig dagidiay a bimmusor kaniak; nangngegmo dagiti agmalmalem a panpanunotenda a maibusor kaniak.
mine Fjenders Tale og Tanker imod mig bestandig.
63 Kabayatan iti panagtugtugawda man wenno kabayatan iti panagtaktakderda, kitaem, O Yahweh! Siak ti madakdakamat iti kantada a panglais.
Se dem, naar de sidder eller staar, deres Nidvise er jeg.
64 Balsem ida, O Yahweh, a kas iti kinakaro ti inaramid dagiti imada.
Dem vil du gengælde, HERRE, deres Hænders Gerning,
65 Ikkam iti panagbuteng dagiti puspusoda; idissuormo ti lunodmo kadakuada.
gør deres Hjerte forhærdet — din Forbandelse over dem! —
66 Sunsonem ida iti ungetmo ken dadaelem ida iti sadinoman nga ayanda iti baba ti langit, O Yahweh!
forfølg dem i Vrede, udryd dem under din Himmel.
