Job 41
1 Kabaelam kadi a banniitan ti leviatan? Wenno galutan ti sungona?
Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?
2 Kabaelam kadi a talian ti agongna, wenno duyoken ti pangalna babaen iti banniit?
Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?
3 Agpakaasi kadi kenka daytoy? Makisao kadi kenka daytoy iti naalumamay?
Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?
4 Makitulag kadi daytoy kenka, nga alaem isuna nga agbalin nga adipenmo iti agnanayon?
Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?
5 Makiaay-ayamka kadi kenkuana a kas iti billit? Galutam kadi isuna para kadagiti adipenmo a babbai?
Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?
6 Makitinnawar kadi dagiti bunggoy ti mangngalap para kenkuana? Tadtadenda kadi isuna nga isukatda kadagiti aglaklako?
Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?
7 Kabaelam kadi a punnoen ti kudilna iti gayang wenno ti ulona iti pangkalap a pika?
Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?
8 Sagidem isuna iti uray maminsan laeng, ket malaglagipmonto ti panakirangetna ket saanmonton nga uliten daytoy.
Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.
9 Kitaem, ti namnama ti siasinoman a mangar-aramid iti dayta ket ubbaw; saan kadi a matuang iti daga ti siasinoman uray no makitada laeng daytoy?
Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?
10 Awan ti narungsot a makaitured a mangriribuk iti leviatan; siasino ngarud ti makaitured a tumakder iti sangoanak?
Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?
11 Siasino ti immun-una a nakaited iti aniaman a banag kaniak tapno agsubadak koma kenkuana? Aniaman nga adda iti sirok ti sibubukel a tangatang ket kukuak.
Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.
12 Saanak nga agulimek maipanggep kadagiti saka ti leviatan, wenno maipapan iti pigsana, wenno ti makaay-ayo a langana.
Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.
13 Siasino ti makaikkat iti akinruar nga akkub ti bagina? Siasino ti makasalpot iti doble a kabalna?
Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
14 Siasino ti makalukat iti ruangan ti rupana - a napalikmutan kadagiti ngipenna, a nakabutbuteng?
Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
15 Naaramid ti bukotna iti naintar a salaknib, nagdedekketda a kas iti nagdidinnekket a pangserra.
Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
16 Naidekket unay ti maysa iti sabali pay nga awan pulos ti angin a makastrek iti nagbabaetan dagitoy.
Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
17 Nagdidinnekketda iti tunggal maysa; nagkikinnapetda, tapno saanda a mapagsisina.
Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
18 Adda silnag a rummuar iti panagbang-esna; maiyarig dagiti matana iti panagsingising ti init iti parbangon.
Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.
19 Iti ngiwatna, rumuar ti kasla umap-apuy a pagsilawan, aglalagto a rummuar dagiti rissik ti apuy.
Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.
20 Kadagiti abut ti agongna, rumuar ti asuk a kas iti agburburek a danum iti banga a nakasaang iti apuy a kasta unay ti pudotna.
Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.
21 Pasgedan ti angesna dagiti uging; apuy ti rumuar manipud iti ngiwatna.
Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.
22 Iti tengngedna ket kinapigsa, ket nakabutbuteng ti lumablabas iti sangoananna.
W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
23 Nagdidinnekket dagiti paspaset ti lasagna; nakalaglagdada; saanda a makuti.
Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
24 Ti pusona ket kas katangken ti bato - pudno, katangtangken ti akinbaba a bato ti paggilingan.
Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
25 No tumakder isuna, uray dagiti didiosen ket agbuteng; gapu iti buteng, agsanudda.
Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
26 No maiduyok ti kampilan kenkuana, awan mamaayna - ken uray ti gayang ken pana wenno uray ania a natirad nga armas.
Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
27 Kasla laeng garami, ti landok kenkuana, ken ti bronse ket kasla laeng narukop a kayo.
Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
28 Saan isuna a mapagtaray ti pana; para kenkuana, ti maipalsiit a bato ket kasla laeng taep.
Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.
29 Dagiti pang-or ket ibilbilangna a kas garami; katkatawaanna dagiti agtatayab a gayang nga agturong kenkuana.
Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.
30 Dagiti akinbaba a pasetna ket maiyarig kadagiti natatadem a paset ti nabuong a banga; mangibati isuna iti tugot iti kapitakan a kasla maysa isuna a dakkel nga arado.
Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.
31 Pagburekenna ti nauneg a baybay a kas iti maysa a banga nga adda agburburek a danumna; pagbalinenna ti baybay a kasla banga ti sapsapo.
Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.
32 Pagraniagenna ti pagnaanna; pagarupen ti makakita a nagbalin a puraw ti nauneg a baybay.
Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.
33 Iti rabaw ti daga, awan ti umasping kenkuana, a nagbiag nga awan pagbutnganna.
Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.
34 Makitkitana amin a napalangguad; isuna ti ari kadagiti amin nga annak ti kinapalangguad.”
Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.
