Job 36
1 Nagtultuloy ni Elihu ket kinunana,
Og videre sagde Elihu:
2 “Palubosannak pay nga agsao iti ababa, ket ipakitak kenka ti maysa a banag gapu ta adda pay bassit nga ibagak a mangikanawa iti Dios.
Bi nu lidt, jeg har noget at sige dig, thi end har jeg Ord til Forsvar for Gud.
3 Ibingayko ti pannakaammok manipud iti adayo a lugar; bigbigek a ti kinalinteg ket naggapu iti Namarsua kaniak.
Jeg vil hente min Viden langvejsfra og skaffe min Skaber Ret;
4 Ta pudno, saan a pumalso dagiti sasaok; kaduam ti maysa a nataengan iti pannakaammo.
thi for vist, mine Ord er ikke Opspind, en Mand med fuldkommen Indsigt har du for dig.
5 Kitaem, mannakabalin ti Dios, ken awan ti um-umsienna; maawatanna amin a banbanag.
Se, Gud forkaster det stive Sind,
6 Saanna nga an-annadan ti biag dagiti nadangkes a tattao ngem ketdi ar-aramidenna iti umno para kadagiti agsagsagaba.
den gudløse holder han ikke i Live; de arme lader han faa deres Ret,
7 Saanna nga ik-ikaten ti panagkitana manipud kadagiti nalinteg a tattao ngem ketdi isaadna ida kadagiti trono a kasla kadagiti ari iti agnanayon, ket maitag-ayda.
fra retfærdige vender han ikke sit Blik, men giver dem Plads for stedse hos Konger paa Tronen i Højhed.
8 No, kas pangarigan, mabaludda, no mapalab-uganda iti tali ti panagsagaba,
Og hvis de bindes i Lænker, fanges i Nødens Baand,
9 ket ipakpakitana kadakuada ti inaramidda—dagiti naglabsinganda ken ti panagtignayda a sitatangsit.
saa viser han dem deres Gerning, deres Synder, at de hovmodede sig,
10 Luklukatanna pay dagiti lapayagda kadagiti bilbilinna, ken bilbilininenna ida a tumallikod manipud iti panagaramid iti basol.
aabner deres Øre for Tugt og byder dem vende sig bort fra det onde.
11 No dumngegda kenkuana ken dayawenda isuna, gugurendanto dagiti aldawda iti kinarang-ay, dagiti tawtawenda iti pannakapnek.
Hvis de saa hører og bøjer sig, da ender de deres Dage i Lykke, i liflig Fryd deres Aar.
12 Nupay kasta, no saanda a dumngeg, mapapatayda babaen iti kampilan; mataydanto gapu ta awan ti pannakaammoda.
Men hører de ikke, falder de for Sværd og opgiver Aanden i Uforstand.
13 Dagiti awan iti dios ti pusoda ket mapenpen dagiti pungtotda; saanda a dumawat iti tulong uray no itali ida ti Dios.
Men vanhellige Hjerter forbitres; naar han binder dem, raaber de ikke om Hjælp;
14 Matayda iti kinaagtutuboda; agpatingga dagiti bibiagda kadagiti balangkantis.
i Ungdommen dør deres Sjæl, deres Liv faar Mandsskøgers Lod.
15 Is-ispalen ti Dios dagiti tattao nga agrigrigat babaen iti pannakaparparigatda; luklukatanna dagiti lapayagda babaen iti pannakaidadanesda.
Den elendige frelser han ved hans Elende og aabner hans Øre ved Trængsel.
16 Pudno, kayatnaka nga ilung-aw iti rigat nga agturong iti nalawa a lugar nga awan iti rigat ken iti lugar a mapno ti lamisaanmo iti taraon na napnoan iti taba.
Men dig har Medgangen lokket, du var i Fred for Ulykkens Gab; ingen Trængsel indjog dig Skræk, fuldt var dit Bord af fede Retter.
17 Ngem napnoanka iti pammabasol kadagiti nadangkes a tattao; tinengngelnaka ti pannakaukom ken hustisia.
Den gudløses som kom til fulde over dig, hans retfærdige Dom greb dig fat.
18 Saanmo nga ipalubos nga allilawennaka ti kinabaknang; saanmo nga ipalubos a ti dakkel a gatad ti pasoksok ti mangibaw-ing kenka manipud iti hustisia.
Lad dig ikke lokke af Vrede til Spot eller Bødens Storhed lede dig vild!
19 Adda kadi ti pagsayaatan a maitedna kenka ti kinabaknangmo, tapno saanka nga agrigat, wenno matulongannaka kadi ti amin a pigsam?
Kan vel dit Skrig gøre Ende paa Nøden, eller det at du opbyder al din Kraft?
20 Saanmo a tarigagayan ti rabii nga agaramid iti basol kadagiti dadduma, no napapanaw dagiti tattao iti lugarda.
Ej maa du længes efter Natten, som opskræmmer Folkeslag der, hvor de er;
21 Agannadka a saanka nga agsubli iti pannagbasol gapu ta masusuotka babaen iti panagsagaba tapno maiyadayoka manipud iti panagbasol.
va'r dig og vend dig ikke til Uret, saa du foretrækker ondt for at lide.
22 Kitaem, naitag-ay ti Dios iti pannakabalinna; siasino ti manursuro a kas kenkuana?
Se, ophøjet er Gud i sin Vælde, hvo er en Lærer som han?
23 Siasino iti nangisuro kenkuana maipanggep iti wagasna? Siasino ti makaibaga kenkuana, 'Saan a nalinteg ti inaramidmo?'
Hvo foreskrev ham hans Vej, og hvo turde sige: »Du gjorde Uret!«
24 Laglagipem a dayawen dagiti aramidna, nga inkanta dagiti tattao.
Se til at ophøje hans Værk, som Mennesker priser i Sang!
25 Nakita amin a tattao dagidiay nga aramid, ngem makitada laeng dagidiay nga aramid manipud iti adayo.
Alle Mennesker ser det med Fryd, skønt dødelige skuer det kun fra det fjerne.
26 Kitaem, naindaklan ti Dios, ngem saantayo unay a maawatan isuna; saan a mabilang ti tawtawenna.
Se, Gud er ophøjet, kan ikke ransages, Tal paa hans Aar kan ikke findes.
27 Ta ipangpangatona dagiti tedted ti danum nga agbalin a tudo manipud iti alingasawna,
Thi Draaber drager han ud af Havet, i hans Taage siver de ned som Regn,
28 nga aglaplapusanan nga ibukbukbok ken itintinnag dagiti ulep iti sangkataoan.
og Skyerne lader den strømme og dryppe paa mange Folk.
29 Pudno, maawatan kadi ti siasinoman ti kinalawa dagiti ul-ulep ken dagiti gurruod manipud kadagiti toldana?
Hvo fatter mon Skyernes Vidder eller hans Boligs Bulder?
30 Kitaem, ipalpalikmotna ti kimatna iti bagina; kalkalubanna ti taaw iti kinasipnget.
Se, han breder sin Taage om sig og skjuler Havets Rødder;
31 Iti daytoy a wagas pakpakanenna dagiti tattao ken mangmangted iti aglaplapusanan a taraon.
Thi dermed nærer han Folkene, giver dem Brød i Overflod;
32 Kalkalubanna kadagiti imana dagiti kimat aginggana nga ibaonna dagitoy a tiroenda dagiti puntada.
han hyller sine Hænder i Lys og sender det ud imod Maalet;
33 Dagiti daranudorda ti mangibagbaga kadagiti tattao nga adda iti paumay a bagyo; ammo met ti ayup ti panagsangpetna.
hans Torden melder hans Komme, selv Kvæget melder hans Optræk.
