Job 27
1 Intuloy ni Job ti nagsao ket kinunana,
Job heldt fram med talen sin og sagde:
2 “Kas agbibiag ti Dios a nangikkat iti kalintegak, ti Mannakabalin-amin a nangpasaem iti biagko,
«So sant Gud liver, som meg sveik, og Allvalds som meg volde sorg
3 agingga a sibibiagak ken adda anges iti agongko a naggapu iti Dios,
- for endå eg min ande dreg; i nosi mi er guddomspust -:
4 sigurado a saanto nga agsao ti bibigko iti kinakillo wenno agibalikas ti dilak iti panangallilaw.
Urett ligg ei på mine lippor; mi tunga talar ikkje svik.
5 Saan koma a mapasamak kaniak nga aklonek a hustokayo; agingga a matayak, saankonto pulos nga ilibak ti kinadalusko.
D’er langt frå meg å gje’ dykk rett, mi uskyld held eg fast til dauden.
6 Salimetmetak ti kinalintegko ken saanko nga ibbatan daytoy; saannakto nga umsien ti panunotko agingga a sibibiagak.
Mi rettferd held eg fast uskjepla, eg ingen dag treng skjemmast ved.
7 Agbalin koma ti kabusorko a kas iti nadangkes a tao; agbalin koma a kas iti saan a nalinteg a tao ti tumakder a maibusor kaniak.
Min fiend’ skal seg syna gudlaus, min motstandar som urettferdig.
8 Ta ania ti namnama ti awan diosna a tao no isina isuna ti Dios, no alaen ti Dios ti biagna?
Kva von hev en gudlaus att, når Gud vil sjæli or han draga?
9 Denggen kadi ti Dios ti panagasugna no dumteng kenkuana ti riribuk?
Vil Gud vel høyra skriket hans, når trengsla bryt innyver honom?
10 Agragsak kadi isuna iti Mannakabalin-amin ken umawag kadi isuna iti Dios iti amin a gundaway?
Kann han i Allvald vel seg gleda? Kann han kvar tid påkalla Gud?
11 Suroankayo iti maipapan iti ima ti Dios; saanko nga ilimed dagiti kapanunotan ti Mannakabalin-amin.
Eg um Guds hand vil læra dykk; kva Allvald vil, det dyl eg ikkje.
12 Kitaenyo, nakitayo amin a mismo daytoy; apay ngarud nga imbagayo amin dagitoy nga awan kaes-eskanna?
Sjå dette hev det alle set; kvi talar de då tome ord?
13 Daytoy ti pagtungpalan ti nadangkes a tao iti Dios, ti tawid a maawat ti mangidaddadanes manipud iti Mannakabalin-amin:
Den lut fær gudlause av Gud, den arven valdsmann fær av Allvald.
14 No umado dagiti annakna, maipaay daytoy iti kampilan; saanto pulos a maaddaan iti umdas a taraon dagiti annakna.
Til sverdet veks hans søner upp; hans avkom mettast ei med brød;
15 Dagiti makalasat kenkuana ket maitanemto babaen iti didigra, ken saanto ida a pagladingitan dagiti baloda.
dei siste legst i grav ved pest, og enkjorne held ingi klaga.
16 Uray no agbuntuon ti pirak ti nadangkes a tao a kas iti tapok, ken aggabsuon ti pagan-anayna a kas iti pitak,
Og um han dyngjer sylv som dust og samlar klæde liksom leir:
17 mabalin nga aggabsuon isuna iti pagan-anay ngem dagitinto nalinteg a tattao ti mangikawes kadagitoy, ken pagbibingayanto dagiti awan basolna a tattao ti pirak.
Den rettvise tek klædi på; skuldlause skifter sylvet hans.
18 Ipatpatakder ti nadangkes a tao ti balayna a kas iti lawwa-lawwa, kasla iti kallapaw nga ar-aramiden ti agbanbantay.
Han byggjer huset sitt som molen, likt hytta vaktmannen set upp.
19 Agidda isuna iti katre a nabaknang, ngem saan nga agnanayon a maar-aramidna daytoy; imulagatna ti matana ket napukaw aminen.
Rik legg han seg - men aldri meir; han opnar augo - og er burte.
20 Kamkamakamen isuna dagiti nakabutbuteng a kas iti danum; ipanaw isuna ti maysa a bagio iti rabii.
Som vatsflaum rædsla honom tek, ved natt riv stormen honom burt.
21 Binagkat nga inyadayo isuna ti angin a naggapu iti daya, ket pimmanaw isuna; inyadayona isuna manipud iti lugar nga ayanna.
Han driv av stad for austanvind, som blæs han frå hans heimstad burt.
22 Agdissuor ti angin kenkuana ket saan nga agsardeng; padpadasenna ti aglibas manipud iti imana daytoy.
Han utan miskunn på han skyt; frå handi hans han røma må.
23 Itiptipat ti angin ti imana kenkuana a manglalais; puypuyutan isuna ti angin manipud iti ayanna.
Med hender klappar dei åt han og pip han frå hans heimstad burt.
