Job 27

1 Intuloy ni Job ti nagsao ket kinunana,

Job vedblev at fremsætte sit Tankesprog:

2 “Kas agbibiag ti Dios a nangikkat iti kalintegak, ti Mannakabalin-amin a nangpasaem iti biagko,

"Så sandt Gud lever, som satte min Ret til Side, den Almægtige, som gjorde mig mod i Hu:

3 agingga a sibibiagak ken adda anges iti agongko a naggapu iti Dios,

Så længe jeg drager Ånde og har Guds Ånde i Næsen,

4 sigurado a saanto nga agsao ti bibigko iti kinakillo wenno agibalikas ti dilak iti panangallilaw.

skal mine Læber ej tale Uret, min Tunge ej fare med Svig!

5 Saan koma a mapasamak kaniak nga aklonek a hustokayo; agingga a matayak, saankonto pulos nga ilibak ti kinadalusko.

Langt være det fra mig at give jer Ret; til jeg udånder, opgiver jeg ikke min Uskyld.

6 Salimetmetak ti kinalintegko ken saanko nga ibbatan daytoy; saannakto nga umsien ti panunotko agingga a sibibiagak.

Jeg hævder min Ret, jeg slipper den ikke, ingen af mine Dage piner mit Sind.

7 Agbalin koma ti kabusorko a kas iti nadangkes a tao; agbalin koma a kas iti saan a nalinteg a tao ti tumakder a maibusor kaniak.

Som den gudløse gå det min Fjende, min Modstander som den lovløse!

8 Ta ania ti namnama ti awan diosna a tao no isina isuna ti Dios, no alaen ti Dios ti biagna?

Thi hvad er den vanhelliges Håb, når Gud bortskærer og kræver hans Sjæl?

9 Denggen kadi ti Dios ti panagasugna no dumteng kenkuana ti riribuk?

Hører mon Gud hans Skrig, når Angst kommer over ham?

10 Agragsak kadi isuna iti Mannakabalin-amin ken umawag kadi isuna iti Dios iti amin a gundaway?

Mon han kan fryde sig over den Almægtige, føjer han ham, når han påkalder ham?

11 Suroankayo iti maipapan iti ima ti Dios; saanko nga ilimed dagiti kapanunotan ti Mannakabalin-amin.

Jeg vil lære jer om Guds Hånd, den Almægtiges Tanker dølger jeg ikke;

12 Kitaenyo, nakitayo amin a mismo daytoy; apay ngarud nga imbagayo amin dagitoy nga awan kaes-eskanna?

se, selv har I alle set det, hvi har I så tomme Tanker?

13 Daytoy ti pagtungpalan ti nadangkes a tao iti Dios, ti tawid a maawat ti mangidaddadanes manipud iti Mannakabalin-amin:

Det er den gudløses Lod fra Gud, Arven, som Voldsmænd får fra den Almægtige:

14 No umado dagiti annakna, maipaay daytoy iti kampilan; saanto pulos a maaddaan iti umdas a taraon dagiti annakna.

Vokser hans Sønner, er det for Sværdet, hans Afkom mættes ikke med Brød;

15 Dagiti makalasat kenkuana ket maitanemto babaen iti didigra, ken saanto ida a pagladingitan dagiti baloda.

de øvrige bringer Pesten i Graven, deres Enker kan ej holde Klage over dem.

16 Uray no agbuntuon ti pirak ti nadangkes a tao a kas iti tapok, ken aggabsuon ti pagan-anayna a kas iti pitak,

Opdynger han Sølv som Støv og samler sig Klæder som Ler

17 mabalin nga aggabsuon isuna iti pagan-anay ngem dagitinto nalinteg a tattao ti mangikawes kadagitoy, ken pagbibingayanto dagiti awan basolna a tattao ti pirak.

han samler, men den retfærdige klæder sig i dem, og Sølvet arver den skyldfri;

18 Ipatpatakder ti nadangkes a tao ti balayna a kas iti lawwa-lawwa, kasla iti kallapaw nga ar-aramiden ti agbanbantay.

han bygger sit Hus som en Edderkops, som Hytten, en Vogter gør sig;

19 Agidda isuna iti katre a nabaknang, ngem saan nga agnanayon a maar-aramidna daytoy; imulagatna ti matana ket napukaw aminen.

han lægger sig rig, men for sidste ang, han slår Øjnene op, og er det ej mer;

20 Kamkamakamen isuna dagiti nakabutbuteng a kas iti danum; ipanaw isuna ti maysa a bagio iti rabii.

Rædsler når ham som Vande, ved Nat river Stormen ham bort;

21 Binagkat nga inyadayo isuna ti angin a naggapu iti daya, ket pimmanaw isuna; inyadayona isuna manipud iti lugar nga ayanna.

løftet af Østenstorm farer han bort, den fejer ham væk fra hans Sted.

22 Agdissuor ti angin kenkuana ket saan nga agsardeng; padpadasenna ti aglibas manipud iti imana daytoy.

Skånselsløst skyder han på ham, i Hast må han fly fra hans Hånd;

23 Itiptipat ti angin ti imana kenkuana a manglalais; puypuyutan isuna ti angin manipud iti ayanna.

man klapper i Hænderne mod ham og piber ham bort fra hans Sted!