Job 26
1 Kalpasanna simmungbat ni Job ket kinunana,
Da svarede Job og sagde:
2 “Anian a panangtulongmo iti tao nga awan pannakabalinna! Anian a panangisalakanmo iti takkiag nga awanan pigsa!
Hvad har du hjulpet den, som ingen Kraft havde? frelste du den Arm, som ingen Styrke havde?
3 Anian a panangbalakadmo iti tao a nakuneng ket imbagam kenkuana ti nagsayaat a pannakaamo!
Hvorledes raadede du den, som ingen Visdom havde, og kundgjorde Indsigt til Overflod?
4 Siasino ti akintulong nga imbagam dagitoy a sasao? Siasino ti akin-espiritu daytoy a rimuar kenka?
For hvem har du kundgjort Tale, og hvis Aande talte ud af dig?
5 Simmungbat ni Bildad, “Agpigerger dagiti pimmusayen, dagiti linong, dagiti agnanaed iti uneg dagiti dandanum.
Dødningerne bæve neden under Vandene og deres Beboere.
6 Lamo-lamo ti sheol iti sangoanan ti Dios; ti pannakadadael ket awan pangabbongna a maibusor kenkuana. (Sheol h7585)
Dødsriget ligger blottet for ham, og Afgrunden har intet Skjul. (Sheol h7585)
7 Binbinatenna ti amianan iti rabaw ti awan nagyanna a law-ang ken ibitbitinna ti lubong iti awan.
Han udbreder Norden over det øde, han hænger Jorden paa intet.
8 Bungbungonenna dagiti danum kadagiti napuskol nga ulepna, ngem saan a mapisang dagiti ulep iti babaen dagitoy.
Han binder Vandet sammen i sine Skyer, dog brister Skydækket ikke under dem.
9 Ab-abbonganna ti rupa ti bulan ken iwarwarasna dagiti ulepna iti daytoy.
Han lukker for sin Trone, han udbreder sin Sky over den.
10 Nangikitikit isuna ti nagbukel a beddeng iti rabaw dagiti dandanum kas linya iti nagbaetan ti lawag ken ti sipnget.
Han har draget en Grænse oven over Vandene indtil der, hvor Lyset ender i Mørke.
11 Agkintayeg dagiti adigi ti langit ken agsiddaawda iti panangtubngarna.
Himmelens Piller skælve og forfærdes for hans Trusel.
12 Pinatalinaayna ti baybay babaen iti pannakabalinna; dinadaelna ni Rahab babaen iti pannakaawatna.
Ved sin Kraft oprører han Havet, og med sin Forstand bryder han dets Hovmod.
13 Babaen iti angesna, winaknitanna dagiti langit kadagiti bagyo; nawaknitan dagiti langit manipud kadagiti bagyo; sinalput dagiti imana ti agliblibas nga uleg.
Ved hans Aande blive Himlene dejlige; hans Haand gennemborer den flygtende Slange.
14 Adtoy, babassit laeng dagitoy a paset dagiti wagasna; anian a nagkapsut nga arasaas ti mangmangegtayo kenkuana! Siasino ti makaawat iti gurruod ti pannakabalinna?”
Se, disse ere de yderste Grænser af hans Veje, og hvor svag er Lyden af det Ord, som vi have hørt deraf? Men hans Vældes Torden — hvo forstaar den!
