Job 22
1 Ket simmungbat ni Elipas a Temanita ket kinunana,
Saa tog Temaniten Elifaz til Orde og sagde:
2 “Adda kadi serserbi ti tao iti Dios? Adda kadi serserbi ti nasarib a tao kenkuana?
Gavner et Menneske Gud? Nej, den kloge gavner sig selv.
3 Pakaragsakan kadi ti Mannakabalin-amin no nalintegka? Adda kadi ti magun-odna no aramidem dagiti wagasmo nga awan pakababalawanna?
Har den Almægtige godt af din Retfærd, Vinding af, at din Vandel er ret?
4 Gapu kadi iti panagraemmo kenkuana a tubtubngarennaka ken uk-ukomennaka?
Revser han dig for din Gudsfrygt? Eller gaar han i Rette med dig derfor?
5 Saan kadi a nakaro ti kinadangkesmo? Awan kadi ti pagpatinggaan dagiti kinadakesmo?
Er ikke din Ondskab stor og din Brøde uden Ende?
6 Ta pinilitmo nga innala ti pammatalged manipud iti kabsatmo nga awan gapgapuna; linabusam ti maysa a lamo-lamo a tao kadagiti pagan-anayna.
Thi du pantede Brødre uden Grund, trak Klæderne af de nøgne,
7 Saanka a nangted iti danum nga inumen dagiti nabannog a tattao; inyimutmo ti tinapay kadagiti mabisin a tattao.
gav ikke den trætte Vand at drikke og nægted den sultne Brød.
8 uray no sika, a nabileg a tao, tinagikuam ti daga, uray no sika, mararaem a tao, nagnaedka iti daytoy.
Den mægtige — hans var Landet, den hædrede boede der.
9 Pinapanawmo dagiti balo nga awanan; natukkol dagiti takkiag dagiti ulila.
Du lod Enker gaa tomhændet bort, knuste de faderløses Arme.
10 Ngarud, adda dagiti silo iti amin nga aglawlawmo, ken rirriribukennaka ti kellaat a panagbuteng.
Derfor var der Snarer omkring dig, og Rædsel ængsted dig brat.
11 Adda ti kinasipnget, tapno saanka a makakita; liplipusennaka ti aglaplapusanan a danum.
Dit Lys blev Mørke, du kan ej se, og Strømme af Vand gaar over dig!
12 Saan kadi nga adda ti Dios kadagiti kinangato ti langit? Kitaem ti kinangato dagiti bituen, anian a nagngatoda!
Er Gud ej i højen Himmel? Se Stjernernes Tinde, hvor højt de staar!
13 Ibagbagam, 'Ania ti ammo ti Dios? Makaukom kadi isuna iti nakaro a kinasipnget?
Dog siger du: »Hvad ved Gud, holder han Dom bag sorten Sky?
14 Dagiti napuskol nga ulep ket maysa a manglinglinged kenkuana, isu a saannatayo a makitkita; magmagna isuna iti dakkel a silid ti langit.'
Skyerne skjuler ham, saa han ej ser, paa Himlens Runding gaar han!«
15 Agtultuloyka kadi iti daan a dalan a nagnaan dagiti nadangkes a tattao -
Vil du følge Fortidens Sti, som Urettens Mænd betraadte,
16 dagiti narabsut sakbay pay ti tiempoda, dagiti naiyanud dagiti pundasionda a kas iti maysa a karayan,
de, som i Utide reves bort, hvis Grundvold flød bort som en Strøm,
17 dagiti nangibaga iti Dios, 'Adaywannakami'; dagiti nangibaga, 'Ania ti maaramidan ti Mannakabalin-amin kadakami?'
som sagde til Gud: »Gaa fra os! Hvad kan den Almægtige gøre os?«
18 Nupay kasta, pinunnona dagiti babbalayda kadagiti naimbag a banbanag; adayo kaniak dagiti panggep dagiti nadangkes a tattao.
Og han havde dog fyldt deres Huse med godt. Men de gudløses Raad er ham fjernt.
19 Makita dagiti nalinteg a tattao ti gasatda ket maragsakanda; katkatawaan ida dagiti awan basolna a tattao a mangum-umsi.
De retfærdige saa det og glædede sig, den uskyldige spottede dem:
20 Kunada, '“Awan dua-dua a maputed dagiti tumakder a maibusor kadatayo; inuram ti apuy dagiti sanikuada.'
For vist, vore Fjender forgik, og Ild fortæred de sidste af dem.
21 Ita, makianamongka iti Dios ken makikapiaka kenkuana; iti kasta a wagas, umayto kenka ti kinaimbag.
Bliv Ven med ham og hold Fred, derved vil der times dig Lykke;
22 Agpakpakaasiak kenka, awatem ti pagannurotan manipud iti ngiwatna; salimetmetam dagiti sasaona dita pusom.
tag dog mod Lærdom af ham og læg dig hans Ord paa Sinde!
23 No agsublika iti Mannakabalin-amin, mapapigsaka, no iyadayom ti kinakillo kadagiti toldam.
Vender du ydmygt om til den Almægtige, fjerner du Uretten fra dit Telt,
24 Ikabilmo dagiti gamengmo iti tapok, ti balitok ti Ophir kadagiti batbato dagiti waig,
kaster du Guldet paa Jorden, Ofirguldet blandt Bækkenes Sten,
25 ket ti Mannakabalin-amin ti agbalinto a gamengmo, ti napateg a pirak kenka.
saa den Almægtige bliver dit Guld, hans Lov dit Sølv,
26 Ta kalpasanna agragsakanto iti Mannakabalin-amin; itangadmonto ti rupam iti Dios.
ja, da skal du fryde dig over den Almægtige og løfte dit Aasyn til Gud.
27 Agkararagkanto kenkuana, ket denggennakanto; aramidemto dagiti sapatam kenkuana.
Beder du til ham, hører han dig, indfri kan du, hvad du har lovet;
28 Mangikeddengkanto met iti aniaman a banag, ket mapasingkedanto kenka; agraniagto ti silaw kadagiti dalanmo.
hvad du sætter dig for, det lykkes, det lysner paa dine Veje;
29 Ipababa ti Dios ti napalangguad a tao, ken isalakanna dagiti nakadumog.
thi stolte, hovmodige ydmyger han, men hjælper den, der slaar Øjnene ned;
30 Ispalenna ti tao nga awan basolna; maispalkanto babaen iti kinadalus dagiti imam.”
han frelser uskyldig Mand; det sker ved hans Hænders Renhed!
