< Job 19 >

1 Ket simmungbat ni Job ket kinunana,
Entonces Job respondió:
2 “Kasano kabayag ti panangpasagaba ken panangrumekyo kaniak babaen kadagiti sasao?
¿Hasta cuándo afligen mi alma y me muelen con palabras?
3 Kadagitoy a sangapulo a daras ket inumsidak; saankayo a nagbain a trinatodak iti saan a nasayaat.
Ya me insultaron diez veces. ¿No se avergüenzan de ultrajarme?
4 No pudno daytoy nagbiddutak, agtalinaed ti biddutko a bukodko a pakaseknan.
Si en verdad yo erré, mi error recae sobre mí.
5 No pudno nga agparammagkayo maibusor kaniak ken allukoyenyo ti tunggal maysa a napabainanak,
Pero si ustedes se engrandecen contra mí, y alegan mi oprobio contra mí,
6 ket ammoyo koma a nakaaramid ti Dios iti saan a nasayaat kaniak ket tiniliwnak iti iketna.
sepan que ʼElohim me trastornó y me envolvió en su red.
7 Adtoy, immawagak tapno ibagak a saan a nasayaat ti naaramid kaniak, ngem saannak nga impangag; agpatpatulongak, ngem awan ti hustisia.
Ciertamente grito: ¡Violencia! Y no se me escucha. Doy voces, y no hay justicia.
8 Inaladanna ti pagnaak tapno saanak a makalasat, ken pinasipngetna ti dalanko.
Él bloqueó mi camino para que no pase. Puso oscuridad sobre mi senda.
9 Inussobna ti dayagko, ken innalana ti balangat manipud iti ulok.
Me despojó de mi honor y quitó la corona de mi cabeza.
10 Binuraknak iti tunggal sikigan, ket napukawak; pinag-otna dagiti namnamak a kasla maysa a kayo.
Me destroza por todos lados y perezco. Arrancó mi esperanza como un árbol.
11 Pinasgedanna pay ti pungtotna a maibusor kaniak; imbilangnak a kas maysa kadagiti kabusorna.
Su ira se encendió contra mí. Me considera su enemigo.
12 Immay a sangsangkamaysa dagiti buyotna; nagaramidda kadagiti buntoon iti aglawlaw a maibusor kaniak ken nagkampoda iti aglawlaw ti toldak.
Llegaron sus tropas unidas, se atrincheran contra mí y acamparon alrededor de mi vivienda.
13 Inyadayona kaniak dagiti kakabsatko; dagiti am-ammok ket immadayo ti riknada kaniak.
Alejó a mis hermanos de mí. Mis conocidos, como extraños, se apartaron de mí.
14 Pinanawandakon dagiti kakabagiak; nalipatandakon dagiti nasinged a gagayyemko.
Me fallaron mis parientes, me olvidan mis amigos.
15 Imbilangdak a kas ganggannaet dagiti naminsan a nagtalinaed a kas sangaili iti pagtaengak ken imbilangdak a kas ganggannaet dagiti babbai nga adipenko; ganggannaetak iti imatangda.
Los que viven en mi casa y mis esclavas me miran como extraño. Soy forastero ante ellos.
16 Immawagak iti adipenko, ngem saannak a sinungbatan uray no inayabak isuna babaen iti ngiwatko.
Llamo a mi esclavo, y no responde. Con mi propia boca tengo que rogarle.
17 Makarurod ti sang-awko iti asawak; kagura dagiti kakabsatko a lallaki ken babbai ti pakaasik.
Mi aliento fue repulsivo a mi esposa y odioso ante mis propios hermanos.
18 Uray dagiti ub-ubbing ket lalaisendak; no tumakderak nga agsao, agsaoda a maibusor kaniak.
Hasta los niños me desprecian, y al levantarme hablan contra mí.
19 Kaguradak dagiti amin a nasinged a gagayyemko; timmallikod a maibusor kaniak dagiti ay-ayatek.
Todos mis amigos íntimos me aborrecen. Los que yo amaba se volvieron contra mí.
20 Dimketen dagiti tulangko iti kudilko ken iti lasagko; makalasatak laeng babaen kadagiti kudil ti ngipenko.
Mi piel y mi carne se pegan a mis huesos, y quedé solo con la piel de mis dientes.
21 Maasikayo kaniak, maasikayo kaniak, gagayyemko, gapu ta sinagidnak ti ima ti Dios.
Ustedes, amigos míos, tengan compasión de mí. Porque me golpeó la mano de ʼElohim.
22 Apay nga idaddadanesdak a kasla dakayo ti Dios? Apay a saankayo a mapnek a mangib-ibus iti lasagko?
¿Por qué me persiguen como ʼElohim, y no se sacian de escarnecerme?
23 O, a maisurat koman ita dagiti sasaok! O, a mailanad koma dagitoy iti maysa a libro!
¡Ojalá mis palabras fueran escritas! ¡Ojalá fueran escritas en un rollo!
24 O, a babaen iti landok a paet ken iti buli ket maikitikit dagitoy iti bato iti agnanayon!
¡Que fueran talladas con cincel de hierro y plomo para siempre en la roca!
25 Ngem maipapan kaniak, ammok a sibibiag ti Mannubbotko, ket agtakderto isuna iti daga iti kamaudiananna;
Yo sé que mi Redentor vive, y al fin se levantará sobre el polvo,
26 kalpasan a ti kudilko, dayta ket, daytoy a bagi, ket madadael, ket iti lasagko ket makitakto ti Dios.
Después de deshecha mi piel, en mi carne veré a ʼElohim,
27 Makitakto isuna, siak a mismo ket makitakto isuna iti abayko; makitanto dagiti matak isuna, ken saan a kas maysa a ganggannaet. Napnoanak iti karirikna kas panpanunotek dayta a tiempo.
a Quien veré por mí mismo. Mis ojos lo verán, y no los de otro. Mi corazón desfallece dentro de mí.
28 No ibagayo, 'Kasanotayo a parigaten isuna! Adda kenkuana ti ramut dagiti pakariribukanna,'
Porque si la raíz de mi situación está en mí mismo, entonces, ¿por qué dicen ustedes: Persigámoslo?
29 ket agbutengkayo koma iti kampilan, gapu ta iyeg ti pungtot ti dusa ti kampilan, tapno maammoanyo nga adda iti pannakaukom.”
¡Teman ustedes ante la espada! Porque llenos de ira están los castigos de la espada, para que sepan que hay un juicio.

< Job 19 >