< Job 18 >
1 Ket simmungbat ni Bildad a Suhita ket kinunana,
Maka jawab Bildad, "Hai Ayub, kapankah kau habis bicara? Diamlah, dan dengarkanlah kini kami mau berkata-kata.
2 “Kaano nga isardengmo ti panagsaom? Utobem, ket kalpasanna, agsaokaminto.
3 Apay a naibilangkami a kas narungsot nga ay-ayup; apay a nagbalinkami a maag iti imatangmo?
Mengapa kauanggap kami dungu, dan kausamakan kami dengan lembu?
4 Sika a mangdangdangran iti bagim iti pungtotmo, rumbeng kadi a malipatan ti daga gapu kenka wenno rumbeng kadi a maikkat dagiti bato kadagiti lug-lugarda?
Kemarahanmu hanya menyakiti dirimu. Haruskah untuk kepentinganmu bumi kehilangan penduduknya, dan gunung-gunung dipindahkan dari tempatnya?
5 Pudno, maiddepto ti silaw ti nadangkes a tao; saanto nga agraniag ti ressak ti apuyna.
Pelita orang jahat pasti dipadamkan; apinya tak akan pernah lagi dinyalakan.
6 Sumipngetto ti silaw iti toldana; maiddepto ti pagsilawanna iti ngatoenna.
Terang dalam kemahnya menjadi pudar; pelita penerangnya tidak lagi bersinar.
7 Umababanto dagiti addang ti pigsana; ipababanto isuna dagiti bukodna a panggep.
Langkahnya yang mantap menjadi terhuyung-huyung; rancangannya sendiri menyebabkan ia tersandung.
8 Ta maipuruakto isuna iti iket babaen kadagiti bukodna a saka; magnanto isuna iti nauneg nga abut.
Ia berjalan ke dalam jaring, maka tersangkutlah kakinya.
9 Mapalab-oganto isuna babaen iti mukodna; tenglento isuna iti silo.
Tumitnya terjerat oleh perangkap, sehingga tertangkaplah ia.
10 Adda nakalemmeng a silo para kenkuana iti daga; ken palab-og a para kenkuana iti dalan.
Di tanah, tersembunyi tali jerat; di jalan, terpasang jebak dan pikat.
11 Butbutngento isuna dagiti nakabutbuteng iti aglawlawna; kamatendanto isuna kadagiti mukodna.
Orang jahat dikejutkan oleh kengerian dari segala arah; ketakutan mengikutinya langkah demi langkah.
12 Agbalinto a bisin ti kinabaknangna, ken nakasagananto ti didigra iti sibayna.
Dahulu ia kuat, kini ia merana; bencana menemaninya di mana-mana.
13 Maalun-onto dagiti paset ti bagina; wen, alun-onento ti umuna nga anak ti patay dagiti pasetna.
Kulitnya dimakan penyakit parah; lengan dan kakinya busuk bernanah.
14 Marangkayto isuna iti ruar ti toldana, ti pagtaenganna a pagtaltalekanna ita; maipanto isuna iti patay, ti ari dagiti nakabutbuteng.
Ia direnggut dari kemahnya, tempat ia merasa aman, lalu diseret untuk menghadap kematian.
15 Agnaedto dagiti saanna a bukod a tattao iti toldana kalpasan a makitada a naiwaras ti asupre iti uneg ti pagtaenganna.
Kini siapa saja boleh tinggal dalam kemahnya, dan di situ ditaburkan belerang, pembasmi penyakitnya.
16 Magangonto dagiti ramutna iti baba; maputedto ti sangana iti ngato.
Akar-akarnya gersang dan berkerut; ranting-rantingnya kering dan kisut.
17 Mapukawto ti pakalaglagipanna manipud iti daga; awanto ti naganna iti kalsada.
Ia tak dikenal lagi di dalam maupun di luar kota; tak ada seorang pun yang masih ingat namanya.
18 Maipanto isuna iti sipnget manipud iti lawag ken mapatalawto iti daytoy a lubong.
Dari terang ia diusir ke dalam kegelapan; dari dunia orang hidup ia dienyahkan.
19 Awanto ti anakna wenno anak ti anak kadagiti tattaona, wenno aniaman a nabatbati a kabagyan iti lugar a nagnaedanna.
Anak dan keturunan ia tak punya; di kampung halamannya seorang pun tak tersisa.
20 Agbutengto iti maysa nga aldaw dagiti agnanaed iti laud iti mapasamak kenkuana; agbutengto dagiti agnanaed iti daya babaen iti daytoy.
Mendengar nasibnya penduduk di barat terkejut, sedang penduduk di timur gemetar karena takut.
21 Awan duadua a kastoy dagiti pagtaengan dagiti saan a nalinteg a tattao, dagiti lugar dagiti saan a makaam-ammo iti Dios.”
Begitulah nasib orang durhaka, mereka yang tidak mengindahkan Allah."