Job 18
1 Ket simmungbat ni Bildad a Suhita ket kinunana,
Saa tog Sjuhiten Bildad til Orde og sagde:
2 “Kaano nga isardengmo ti panagsaom? Utobem, ket kalpasanna, agsaokaminto.
Saa gør dog en Ende paa dine Ord, kom til Fornuft og lad os tale!
3 Apay a naibilangkami a kas narungsot nga ay-ayup; apay a nagbalinkami a maag iti imatangmo?
Hvi skal vi regnes for Kvæg og staa som umælende i dine Øjne?
4 Sika a mangdangdangran iti bagim iti pungtotmo, rumbeng kadi a malipatan ti daga gapu kenka wenno rumbeng kadi a maikkat dagiti bato kadagiti lug-lugarda?
Du, som i Vrede sønderslider din Sjæl, skal for din Skyld Jorden blive øde og Klippen flyttes fra sit Sted?
5 Pudno, maiddepto ti silaw ti nadangkes a tao; saanto nga agraniag ti ressak ti apuyna.
Nej, den gudløses Lys bliver slukt, hans Ildslue giver ej Lys;
6 Sumipngetto ti silaw iti toldana; maiddepto ti pagsilawanna iti ngatoenna.
Lyset i hans Telt gaar ud, og hans Lampe slukkes for ham;
7 Umababanto dagiti addang ti pigsana; ipababanto isuna dagiti bukodna a panggep.
hans kraftige Skridt bliver korte, han falder for eget Raad;
8 Ta maipuruakto isuna iti iket babaen kadagiti bukodna a saka; magnanto isuna iti nauneg nga abut.
thi hans Fod drives ind i Nettet, paa Fletværk vandrer han frem,
9 Mapalab-oganto isuna babaen iti mukodna; tenglento isuna iti silo.
Fælden griber om Hælen, Garnet holder ham fast;
10 Adda nakalemmeng a silo para kenkuana iti daga; ken palab-og a para kenkuana iti dalan.
Snaren er skjult i Jorden for ham og Saksen paa hans Sti;
11 Butbutngento isuna dagiti nakabutbuteng iti aglawlawna; kamatendanto isuna kadagiti mukodna.
Rædsler skræmmer ham alle Vegne og kyser ham Skridt for Skridt:
12 Agbalinto a bisin ti kinabaknangna, ken nakasagananto ti didigra iti sibayna.
Ulykken hungrer efter ham, Undergang lurer paa hans Fald:
13 Maalun-onto dagiti paset ti bagina; wen, alun-onento ti umuna nga anak ti patay dagiti pasetna.
Dødens førstefødte æder hans Lemmer, æder hans Legemes Lemmer;
14 Marangkayto isuna iti ruar ti toldana, ti pagtaenganna a pagtaltalekanna ita; maipanto isuna iti patay, ti ari dagiti nakabutbuteng.
han rives bort fra sit Telt, sin Fortrøstning; den styrer hans Skridt til Rædslernes Konge;
15 Agnaedto dagiti saanna a bukod a tattao iti toldana kalpasan a makitada a naiwaras ti asupre iti uneg ti pagtaenganna.
i hans Telt har Undergang hjemme, Svovl strøs ud paa hans Bolig;
16 Magangonto dagiti ramutna iti baba; maputedto ti sangana iti ngato.
nedentil tørrer hans Rødder, oventil visner hans Grene;
17 Mapukawto ti pakalaglagipanna manipud iti daga; awanto ti naganna iti kalsada.
hans Minde svinder fra Jord, paa Gaden nævnes ikke hans Navn;
18 Maipanto isuna iti sipnget manipud iti lawag ken mapatalawto iti daytoy a lubong.
man støder ham ud fra Lys i Mørket og driver ham bort fra Jorderig;
19 Awanto ti anakna wenno anak ti anak kadagiti tattaona, wenno aniaman a nabatbati a kabagyan iti lugar a nagnaedanna.
i sit Folk har han ikke Afkom og Æt, i hans Hjem er der ingen tilbage;
20 Agbutengto iti maysa nga aldaw dagiti agnanaed iti laud iti mapasamak kenkuana; agbutengto dagiti agnanaed iti daya babaen iti daytoy.
de i Vester stivner ved hans Skæbnedag, de i Øst bliver slagne af Rædsel.
21 Awan duadua a kastoy dagiti pagtaengan dagiti saan a nalinteg a tattao, dagiti lugar dagiti saan a makaam-ammo iti Dios.”
Ja, saaledes gaar det den lovløses Bolig, dens Hjem, der ej kender Gud!
