Jeremias 48

1 Iti Moab, kastoy ti kuna ni Yahweh a Mannakabalin-amin a Dios ti Israel, “Asi pay ti Nebo, ta nadadaelen daytoy. Naparmeken ken naibabain ti Kiriataim. Narban ti sarikedkedna ken naibabain.

Imod Moab. Saa siger den Herre Zebaoth, Israels Gud: Ve, Nebo! thi den er ødelagt; beskæmmet, indtaget er Kirjathajm; beskæmmet er Misgab og forfærdet.

2 Awanen ti dayaw ti Moab. Dagiti kabusorda iti Hesbon ket nagpanggep iti dakes a maibusor iti kenkuana. Kinunada, 'Umaykayo ta dadaelentayo ti saadna a kas nasion. Mapukawto met ti Madmen-kamatennakanto ti kampilan.'

Med Moabs Pris er det forbi; i Hesbon optænke de ondt imod det: Kommer og lader os udslette det, at det ikke mere er et Folk; ogsaa du, Madmen! skal ødelægges, et Sværd skal forfølge dig.

3 Denggem! Adda ikkis nga aggapu iti Horonaim, a nagbalinen a langalang ken dakkel a pannakadadael.

Der høres et Skrig fra Horanajm: Ødelæggelse og stor Forstyrrelse.

4 Nadadaelen ti Moab. Impangngeg dagiti annakna dagiti sangitda.

Moab er forstyrret; de smaa derudi lade deres Skrig høre.

5 Sumang-atda nga agsangsangit iti turod ti Luhit, ta iti dalan a sumalog a mapan iti Horonaim, mangngeg dagiti ikkis gapu iti pannakadadael.

Thi ad Opgangen til Lukit stiger Graad op over Graad; og ved Nedgangen til Horonajm hører man Forstyrrelses Skrig.

6 Agtaraykayo! Ispalenyo dagiti biagyo ket agbalinkayo a kasla kadagiti kayo a juniper idiay let-ang.

Flyr, redder eders Liv! og I skulle være som den enlige i Ørken.

7 Ta gapu iti panagtalekyo kadagiti ar-aramidenyo ken iti kinabaknangyo, matiliwkayonto met. Ket maipanawto a kas balud ni Kemos, agraman dagiti papadi ken dagiti mangidadaulona.

Thi fordi du forlod dig paa dine Gerninger og paa dine Skatte, skal ogsaa du indtages; og Kamos skal vandre i Landflygtighed, hans Præster og hans Fyrster til Hobe.

8 Ta umayto iti tunggal siudad ti manangdadael; awanto ti siudad a makalibas. Isu a mapukawto ti tanap ken madadaelto ti patad, a kas kinuna ni Yahweh.

Og der skal komme en Ødelægger til hver Stad, og ingen Stad skal undslippe; og Dalen skal gaa til Grunde og Sletten ødelægges, som Herren har sagt.

9 Ikkanyo ti Moab kadagiti payak, ta masapul a tumayab isuna nga umadayo. Agbalinto a langalang dagiti siudadna, ket awan iti siasinoman nga agnaed kadagitoy.

Giver Moab Vinger, thi det skal flyve ud; og dets Stæder skulle være til en Ødelæggelse, saa at ingen skal bo i dem.

10 Mailunod koma ti siasinoman a masadut a mangaramid iti trabaho ni Yahweh! Mailunod koma ti siasinoman a saan a mangasut iti kampilanna tapno mangpasayasay iti dara!

Forbandet være den, som gør Herrens Gerning med Efterladenhed; og forbandet være den, som holder sit Sværd tilbage fra Blod.

11 Nakarikna iti kinatalged ti Moab manipud kinaubingna. Maiyarig isuna iti arakna a saan pay a pulos a naiyakar iti sabali a banga. Saan pay isuna a naipanaw a kas balud. Isu a naimas ti ramanna a kas iti sigud; saan a nagbaliw ti ramanna.

Moab har boet trygt fra sin Ungdom af og ligget stille paa sin Bærme og er ikke tømt af et Kar i det andet, og det er ikke draget bort iblandt de bortførte; derfor har det beholdt sin Smag, og dets Lugt er ikke forandret.

12 Isu a kitaem, dumtengen dagiti aldaw— daytoy ket pakaammo ni Yahweh—inton ibaonko kenkuana dagiti mangibukbok kenkuana ken mangipakbo kadagiti amin a bangana ken mangburak kadagiti karambana.

Derfor se, de Dage skulle komme, siger Herren, da jeg vil sende Folk til det, som skulle vende dets Fade om; de skulle tømme dets Kar og sønderbryde dets Flasker.

13 Ket maibabainto ti Moab gapu kenni Kemos a kas iti pannakapabain ti balay ti Israel gapu kenni Betel, a pagtaltalkanda.

Og Moab skal blive til Skamme over Kamos, ligesom Israels Hus blev til Skamme over Bethel, som de forlode sig paa.

14 Kasanoyo pay a maibaga, 'Soldadokami, mamaingel a mannakigubat a lallaki'?

Hvorledes kunne I sige: Vi ere Helte og duelige Krigsmænd?

15 Madadaelto ti Moab ken marautto dagiti siudad daytoy. Ta naipanen dagiti kalaingan nga agtutubona a lallaki iti disso a pakatayanda. Kastoy ti pakaammo ti ari! Yahweh a Mannakabalin amin ti naganna.

Moab er ødelagt, og man er steget op i dets Stæder, og dets udvalgte unge Mandskab er steget ned for at slagtes, siger Kongen, hvis Navn er Herre Zebaoth.

16 Asidegen a mapasamak ti pannakadidigra ti Moab; agap-apura ti kalamidad.

Moabs Undergang er nær for Haanden, og dets Ulykke skynder sig saare.

17 Agdung-awkayo amin nga adda iti aglawlaw ti Moab. Ket aminkayo a makaammo iti kinalatakna, ipukkawyo daytoy, 'Asi pay ti natibker a sarukod, a madaydayaw a sarukod, ta natukkolen.'

Haver Medynk med det, alle I, som bo trindt omkring det! og alle I, som kende dets Navn, siger: Hvorledes er Magtens Stav, Herlighedens Spir sønderbrudt?

18 Dakayo nga annak a babbai nga agnanaed dita Dibon, bumabakayo manipud iti madaydayaw a disso ket agtugawkayo iti namaga a daga. Ta ti mangdadaelto iti Moab ket dardarupennakayo, ti mangdadaelto kadagiti sarikedkedyo.

Stig ned fra Herlighed, og sid i det tørstige Land, du Indbyggerske, Dibons Datter! thi Moabs Ødelægger er stegen op imod dig, han har ødelagt dine Befæstninger.

19 Dakayo a tattao nga agnanaed dita Aroer, agtakderkayo iti dalan ket agbuyakayo. Saludsudenyo kadagiti agtataray ken aglibllibas. Kunaenyo, 'Ania ti napasamak?'

Stil dig ved Vejen og se dig om, du Aroers Indbyggerske! spørg ham, som er flygtet, og hende, som er undkommet; sig, hvad er der sket?

20 Naibabainen ti Moab, ta nadadaelen daytoy. Aglaaw ken agdung-awkayo; agpaarayatkayo. Ibagayo kadagiti tattao nga adda iti igid ti Karayan Arnon a nadadaelen ti Moab.

Moab er beskæmmet; thi det er knust, hyler og skriger; kundgører det ved Arnon, at Moab er ødelagt;

21 Ita, dimtengen ti pannusa kadagiti katurturodan a pagilian, iti Holon, Jaza ken Mefat,

og en Dom er kommet til Slettens Land, til Holon og til Jaza og over Mefaat

22 iti Dibon, Nebo ken Bet Diblataim,

og over Dibon og over Nebo og over Beth-Diblathajm

23 iti Kiriataim, Bet Gamul ken Bet Meon,

og over Kirjathajm og over Bethgamul og over Bethmeon

24 iti Keriot ken Bosra, ken kadagiti amin a siudad iti daga ti Moab—kadagiti kaadaywan ken kaaasitgan a siudad.

og over Kirjot og over Bozra og over alle Stæder i Moabs Land, de fjerne og de nære.

25 Naputeden ti sara ti Moab; natukkolen ti takkiag daytoy—daytoy ket pakaammo ni Yahweh.

Moabs Horn er afhugget, og dets Arm er sønderbrudt, siger Herren,

26 Bartekem isuna, ta nakatangtangsit isuna kaniak, a ni Yahweh. Ita pagtipaten ti Moab dagiti imana gapu iti pannakaalumiimna iti bukodna a sarua, isu a nagbalin met isuna a pagkakatawaan.

Gører det drukkent! thi det ophøjede sig storlig imod Herren, saa at Moab maa plaske i sit Spy, og at ogsaa det maa blive til Latter.

27 Ta saan aya a nagbalin a pagkakatawaan kenka ti Israel? Masarakan aya isuna kadagiti agtatakaw, ta iwingwingiwingmo ti ulom kenkuana bayat iti masansan a panangisasaom iti maipapan kenkuana?

Thi mon Israel ikke var dig til Latter? mon det var grebet iblandt Tyve, at du, saa tit du talte om det, skulde ryste med Hovedet?

28 Kadagiti agnanaed iti Moab, panawanyo dagiti siudad ket agkampokayo kadagiti rangkis. Agbalinkayo a kasla kalapati nga agumok iti wangawangan ti abot dagiti kabatbatoan.

Forlader Stæderne og bor i Klippen, I Indbyggere i Moab! og værer som en Due, der bygger Rede ved Siden af Aabningen ned til en Kløft!

29 Nangngegmi ti kinatangsit ti Moab—ti kinalastogna, ti kinapannakkelna, ti kinakuspagna, ti kinapalangguadna ken ti kinatangsit ti pusona.

Vi have hørt om Moabs Hovmod, det er saare hovmodigt, om dets Hoffærdighed og dets Hovmod og dets Stolthed og dets Hjertes Højhed.

30 Daytoy ket pakaammo ni Yahweh—Ammok ti nakarit a panagsaona, nga awan serserbina, a kas met laeng kadagiti aramidna.

Jeg kender, siger Herren, dets Overmod, men det er tomt; dets Pral er i Gerning tom.

31 Isu a dung-awakto ti Moab, ken agpukkawakto a silaladingit gapu iti entero a Moab. Agladingitakto gapu kadagiti tattao ti Kir Heres.

Derfor maa jeg hyle over Moab og skrige over hele Moab; man maa sukke over Kir-Heres's Folk,

32 Lanut ti Sibma, ad-addanto ti panagsangitko gapu kenka ngem iti inaramidko iti Jaser! Bimmallasiw dagiti sangam iti Natay a Baybay ket dimmanonda agingga iti Jaser. Dinarup dagiti manangdadael ti bungam iti kalgaw ken ti arakmo.

Jeg maa græde over dig, du Vintræ i Sibma! mere end jeg græder over Jaeser, dine Kviste gik hen over Havet, de naaede til Jaesers Hav; en Ødelægger er falden ind over din Frugthøst og over din Vinhøst.

33 Napukaw ngarud ti panagrambak ken panagrag-o manipud kadagiti agbungbunga a kayo ken iti daga ti Moab. Pinagpatenggak ti arak kadagiti pagpespesanda. Saandanton nga agibaddek a sididir-i. Aniaman a panagpukkaw ket saanto a pukkaw gapu iti rag-o.

Og Glæde og Fryd har forladt Frugthaven og Moabs Land; og jeg vil lade Vinen høre op i Persekarrene, ingen skal træde Persen med Frydesang, Frydesangen skal ikke mere være Frydesang.

34 Manipud iti panagpukkaw idiay Hesbon agingga idiay Eleale, mangngeg ti timekda idiay Jaaz, manipud Zoar agingga Horonaim ken Eglat Shelisiya, agsipud ta uray dagiti danum ti Nimrim ket natianan.

Af Skriget i Hesbon lade de Lyden høres, indtil Eleale, indtil Jahaz, fra Zoar indtil Horonajm, Eglath Selisia; thi ogsaa Nimjims Vande skulle blive til Ørk.

35 Ta pagsardengekto ti siasinoman idiay Moab nga agidatdaton kadagiti disso a pagdaydayawan ken ti siasinoman nga agpupuor iti insenso a maipaay kadagiti didiosenna—daytoy ket pakaammo ni Yahweh.

Og jeg vil gøre, siger Herren, at Moab ikke mere skal have nogen, som drager op paa Højen og gør Røgoffer for sine Guder.

36 Isu a kasla pluta nga agdungdung-aw ti pusok para iti Moab. Agdungdung-aw ti pusok a kasla kadagiti pluta para kadagiti tattao ti Kir Heres. Napukawen dagiti kinabaknang a nagun-odda.

Derfor bruser mit Hjerte som Fløjter over Moab, og mit Hjerte bruser over Mændene i Kir-Heres som Fløjter, derfor gaar Levningen, som det havde forhvervet, til Grunde.

37 Ta nakalboan ti tunggal ulo ken nakuskusan ti tunggal barbas. Tunggal ima ket adda sugatna, ken napalikmutan iti nakersang a lupot dagiti siketda.

Thi hvert Hoved er skaldet, og hvert Skæg er afskaaret; der er Indsnit paa alle Hænder og Sæk om Lænderne.

38 Adda panagladingit kadagiti amin a disso, iti tunggal patag a tuktok ti balay iti Moab ken kadagiti disso disso a paguummongan iti Moab. Ta dinadaelko ti Moab a kasla la maysa kadagiti banga nga awan iti mangkayat—daytoy ket pakaammo ni Yahweh.

Paa alle Tage i Moab og paa dets Gader er der kun Klage; thi jeg har sønderbrudt Moab som et Kar, man ikke har Lyst til, siger Herren.

39 Anian ta naburak daytoy! Anian ti panaganug-ogda iti panagdung-awda! Timmallikud ti Moab gapu iti bain daytoy! Agbalin ngarud ti Moab a pagkakatawaan ken nakabutbuteng kadagiti amin nga adda iti aglawlawna.”

Hvorledes er det dog knust I Hyler! hvorledes vender Moab dog Nakken til! det er beskæmmet; og Moab skal blive til Latter og til Forfærdelse for alle trindt omkring det.

40 Ta kastoy ti kuna ni Yahweh, “Kitaem, umayto dagiti kabusor a kasla agtaytayab nga agila, nakaukrad dagiti payakna iti ngatoen ti Moab.

Thi saa siger Hejren: Se, han kommer flyvende som Ørnen og udbreder sine Vinger imod Moab.

41 Nasakupen ti Keriot, ken narban dagiti sarikedkedna. Ta iti dayta nga aldaw, agbalinto dagiti puso dagiti soldado ti Moab a kasla kadagiti puso dagiti babbai nga agpaspasikal.

Stæderne erobres, og Fæstningerne indtages; og de vældiges Hjerte i Moab skal være paa denne Dag som en beængstet Kvindes Hjerte.

42 Madadaelto ngarud dagiti tattao ti Moab, yantangay ta nagbalinda a natangsit a maibusor kaniak, a ni Yahweh.

Og Moab skal ødelægges, saa at det ikke mere er et Folk, thi det har ophøjet sig storlig imod Herren.

43 Panagbuteng, abut ken silo ti dumtengto kadakayo nga agnanaed iti Moab-daytoy ket pakaammo ni Yahweh.

Forfærdelse og Grav og Snare over dig, du, som bor i Moab! siger Herren,

44 Siasinoman nga agtaray gapu iti buteng ket matnagto iti abut, ken siasinoman a kumalay-at a rummuar iti abut ket masiloanto, ta iyegkonto daytoy kadakuada iti tawen ti panagibalesko kadakuada— daytoy ket pakaammo ni Yahweh.

Den, som flyr for Forfærdelsen, skal falde i Graven, og den, som kommer op af Graven, skal fanges i Snaren; thi jeg Vil lade komme til det, til Moab, dets Hjemsøgelses Aar, siger Herren,

45 Dagiti makalibas ket agkakapsutto nga agtakder iti aniniwan ti Hesbon, ta rummuarto ti apuy manipud iti Hesbon, gil-ayab manipud iti tengnga ti Sihon. Uramento daytoy ti muging ti Moab ken ti tuktok dagiti ulo dagiti napalangguad a tattao.

I Hesbons Skygge stille sig de, der fly som kraftesløse; thi en Ild udgaar fra Hesbon og en Lue fra Sihon, og den skal fortære Moabs Hjørne og Issen af Bulderets Srør, ner.

46 Asika pay Moab! Nadadaelen dagiti tattao ni Kemos. Ta naipanawen dagiti annakmo a lallaki ken babbai a kas balud.

Ve dig, Moab! Kamos's Folk er fortabt; thi dine Sønner ere tagne og førte i Fangenskab og dine Døtre i Fangenskab.

47 Ngem isublikto ti kinabaknang ti Moab kadagiti maud-udi nga al-aldaw— daytoy ket pakaammo ni Yahweh.” Ti pannakaukom ti Moab ket agpatingga ditoy.

Men jeg vil omvende Moabs Fangenskab i de sidste Dage, siger Herren. — Hertil gaar Dommen over Moab.