< Santiago 1 >

1 Ni Santiago, nga adipen ti Dios ken ti Apo a ni Jesu-Cristo, kadagiti sangapulo ket dua a tribu iti Pannakaiwara-wara, kablaaw.
ιακωβος θεου και κυριου ιησου χριστου δουλος ταις δωδεκα φυλαις ταις εν τη διασπορα χαιρειν
2 Ibilangyo amin a rag-o, kakabsatko, no makapadaskayo iti nadumaduma a pakariribukan,
πασαν χαραν ηγησασθε αδελφοι μου οταν πειρασμοις περιπεσητε ποικιλοις
3 nga ammoyo a iti pannakasuot ti pammatiyo ket mangpataud iti panagibtur.
γινωσκοντες οτι το δοκιμιον υμων της πιστεως κατεργαζεται υπομονην
4 Palubosanyo a leppasen ti panagibtur ti trabahona, tapno agbalinkayo koma a naan-anay a nataengan, nga awan pagkuranganna.
η δε υπομονη εργον τελειον εχετω ινα ητε τελειοι και ολοκληροι εν μηδενι λειπομενοι
5 Ngem no kasapulan ti siasinoman kadakayo ti kinasirib, dawatenna daytoy manipud iti Dios, ti sibubuslon a mangmangted ken saan a mangtubtubngar kadagiti amin a dumawat ket ipaaynanto daytoy.
ει δε τις υμων λειπεται σοφιας αιτειτω παρα του διδοντος θεου πασιν απλως και μη ονειδιζοντος και δοθησεται αυτω
6 Ngem dumawatkayo nga addaan iti pammati, nga awanan iti panagduadua, ta ti agduadua ket kasla dalluyon idiay baybay, iturturong iti angin ken maipalpalladaw iti aglawlaw.
αιτειτω δε εν πιστει μηδεν διακρινομενος ο γαρ διακρινομενος εοικεν κλυδωνι θαλασσης ανεμιζομενω και ριπιζομενω
7 Ta masapul a saan a panunoten dayta a tao a maawatnanto ti kiddawna iti Apo;
μη γαρ οιεσθω ο ανθρωπος εκεινος οτι ληψεται τι παρα του κυριου
8 ti kasta a tao ket agduadua ti panunotna, saan a natalna kadagiti amin a wagasna.
ανηρ διψυχος ακαταστατος εν πασαις ταις οδοις αυτου
9 Ti nakurapay a kabsat ket agrag-o koma iti nangato a kasasaadna,
καυχασθω δε ο αδελφος ο ταπεινος εν τω υψει αυτου
10 kabayatan a ti nabaknang a kabsat iti kinapakumbabana, gapu ta mapukawto isuna a kasla iti panagpukaw ti atap a sabong iti talon.
ο δε πλουσιος εν τη ταπεινωσει αυτου οτι ως ανθος χορτου παρελευσεται
11 Sumingising ti init nga addaan iti makasinit a pudot ket laylayenna ti mula, ket matinnag ti sabong ket matay ti pintasna. Iti isu met laeng a wagas, mapukawto dagiti nabaknang a tattao iti tengnga dagiti ar-aramidenda.
ανετειλεν γαρ ο ηλιος συν τω καυσωνι και εξηρανεν τον χορτον και το ανθος αυτου εξεπεσεν και η ευπρεπεια του προσωπου αυτου απωλετο ουτως και ο πλουσιος εν ταις πορειαις αυτου μαρανθησεται
12 Nagasat ti tao a makaibtur iti pannakasuot, ta kalpasan a malasatanna ti suot, awatennanto ti balangat ti biag, a naikari kadagiti agay-ayat iti Dios.
μακαριος ανηρ ος υπομενει πειρασμον οτι δοκιμος γενομενος ληψεται τον στεφανον της ζωης ον επηγγειλατο ο κυριος τοις αγαπωσιν αυτον
13 Awan koma iti mangibaga inton masulisog isuna, “Daytoy a sulisog ket naggapu iti Dios,” gapu ta saan a nasulisog ti Dios babaen iti dakes, ken ti Dios mismo ket saan a mangsulsulisog iti siasinoman.
μηδεις πειραζομενος λεγετω οτι απο του θεου πειραζομαι ο γαρ θεος απειραστος εστιν κακων πειραζει δε αυτος ουδενα
14 Masulisog ti tunggal tao babaen iti bukodna a dakes a tartarigagay a mangal-allukoy ken mang-guyguyod kenkuana a paadayo.
εκαστος δε πειραζεται υπο της ιδιας επιθυμιας εξελκομενος και δελεαζομενος
15 Ket kalpasan a maiyinaw ti managbasol a tartarigagay, maipasngay ti basol, ken kalpasan a dimmakkel a naan-anay ti basol ibungana ti patay.
ειτα η επιθυμια συλλαβουσα τικτει αμαρτιαν η δε αμαρτια αποτελεσθεισα αποκυει θανατον
16 Saankayo a paallilaw, ay-ayatek a kakabsat.
μη πλανασθε αδελφοι μου αγαπητοι
17 Ti tunggal nasayaat a sagut ken tunggal naan-anay a sagut ket manipud idiay ngato, a bumabbaba manipud iti Ama dagiti lawag. Saan nga agbalbaliw isuna a kasla kadagiti agsukat-sukat nga aniniwan.
πασα δοσις αγαθη και παν δωρημα τελειον ανωθεν εστιν καταβαινον απο του πατρος των φωτων παρ ω ουκ ενι παραλλαγη η τροπης αποσκιασμα
18 Pinili ti Dios nga ikkannatayo iti biag babaen iti sao iti kinapudno, tapno agbalintayo a kasla dagiti umuna a bunga kadagiti pinarsuana.
βουληθεις απεκυησεν ημας λογω αληθειας εις το ειναι ημας απαρχην τινα των αυτου κτισματων
19 Ammoyo daytoy, ay-ayatek a kakabsat. Masapul a nasiglat a dumngeg ti tunggal tao, nainnayad nga agsao, ken saan a nalaka a makaunget,
ωστε αδελφοι μου αγαπητοι εστω πας ανθρωπος ταχυς εις το ακουσαι βραδυς εις το λαλησαι βραδυς εις οργην
20 ta ti unget ti tao ket saanna a tungpalen ti kinalinteg iti Dios.
οργη γαρ ανδρος δικαιοσυνην θεου ου κατεργαζεται
21 Ngarud ikkatenyo amin a managbasol a rugit ken ti dakes nga adda iti sadinoman, ken iti kinapakumbaba awaten ti naimula a sao, nga isu ti makaisalakan kadagiti kararuayo.
διο αποθεμενοι πασαν ρυπαριαν και περισσειαν κακιας εν πραυτητι δεξασθε τον εμφυτον λογον τον δυναμενον σωσαι τας ψυχας υμων
22 Agtulnogkayo iti sao, saanyo laeng a denggen daytoy, nga al-allilawenyo dagiti bukodyo a bagi.
γινεσθε δε ποιηται λογου και μη μονον ακροαται παραλογιζομενοι εαυτους
23 Ta no mangngeg ti siasinoman ti sao ken saanna nga aramiden daytoy, maiyarig isuna iti maysa a tao a mangkitkita iti rupana iti sarming.
οτι ει τις ακροατης λογου εστιν και ου ποιητης ουτος εοικεν ανδρι κατανοουντι το προσωπον της γενεσεως αυτου εν εσοπτρω
24 Kitkitaenna ti rupana, ken pumanaw ket malipatanna a dagus ti langana.
κατενοησεν γαρ εαυτον και απεληλυθεν και ευθεως επελαθετο οποιος ην
25 Ngem ti tao a kumita a siaannad iti naan-anay a linteg, ti linteg iti wayawaya, ken agtultuloy nga agtultulnog iti daytoy, saan laeng a kas dumdumngeg a malipatanna, mabendisionanto daytoy a tao kas aramidenna daytoy.
ο δε παρακυψας εις νομον τελειον τον της ελευθεριας και παραμεινας ουτος ουκ ακροατης επιλησμονης γενομενος αλλα ποιητης εργου ουτος μακαριος εν τη ποιησει αυτου εσται
26 No panunoten ti siasinoman a relihioso isuna, ngem saanna a tengngelen ti dilana, al-allilawenna ti pusona ken awan serbi ti relihionna.
ει τις δοκει θρησκος ειναι εν υμιν μη χαλιναγωγων γλωσσαν αυτου αλλ απατων καρδιαν αυτου τουτου ματαιος η θρησκεια
27 Ti nadalus ken saan a narugitan a relihion iti sangoanan ti Dios ken Amatayo ket daytoy: ti panangtulong kadagiti awanan ti ama ken kadagiti balo a babbai iti panagrigatda, ken ti mangsalaknib iti bagi manipud iti panangdadael iti lubong.
θρησκεια καθαρα και αμιαντος παρα τω θεω και πατρι αυτη εστιν επισκεπτεσθαι ορφανους και χηρας εν τη θλιψει αυτων ασπιλον εαυτον τηρειν απο του κοσμου

< Santiago 1 >