Ezekiel 35
1 Kalpasanna, dimteng kaniak ti sao ni Yahweh a kunana,
Et factus est sermo Domini ad me, dicens:
2 “Anak ti tao, sangoem ti Bantay Seir ket agipadtoka maibusor iti daytoy.
Fili hominis, pone faciem tuam adversum montem Seir, et prophetabis de eo, et dices illi:
3 Ibagam iti daytoy, 'Kastoy ti kuna ti Apo a ni Yahweh: Dumngegka! Maibusorak kenka Bantay Seir, ket dusaenkanto babaen iti imak ken pagbalinenkanto a langalang ken nakabutbuteng.
Hæc dicit Dominus Deus: Ecce ego ad te, mons Seir: et extendam manum meam super te, et dabo te desolatum atque desertum.
4 Dadaelekto dagiti siudadmo, ken sika a mismo ket agbalinto a langalang; ket maammoamto a siak ni Yahweh.
Urbes tuas demoliar, et tu desertus eris: et scies quia ego Dominus.
5 Gapu ta kanayonka a bumusor kadagiti tattao ti Israel ken gapu ta impaimam ida iti kampilan iti tiempo ti pannakariribukda, iti tiempo a nakaro unay ti pannakadusada—
Eo quod fueris inimicus sempiternus, et concluseris filios Israël in manus gladii in tempore afflictionis eorum, in tempore iniquitatis extremæ:
6 ngarud, iti naganko nga adda iti agnanayon—kastoy ti pakaammo ti Apo a ni Yahweh— isaganakanto para iti panagsayasay ti dara, ken kamatennakanto ti panagsayasay ti dara! Gapu ta saanmo a ginura ti panagsayasay ti dara, kamatennakanto ti panagsayasay ti dara.
propterea vivo ego, dicit Dominus Deus, quoniam sanguini tradam te, et sanguis te persequetur: et cum sanguinem oderis, sanguis persequetur te.
7 Pagbalinekto a langalang ti Bantay Seir—maysa a langalang inton pukawekto manipud iti daytoy ti siasinoman a lumabas ken agsubli manen.
Et dabo montem Seir desolatum atque desertum, et auferam de eo euntem et redeuntem.
8 Ket punnoekto dagiti bantay daytoy iti natay. Dagiti nangangato a turodmo, dagiti tanap ken dagiti amin a waigmo—matnagto kadagitoy dagiti amin a napapatay babaen iti kampilan.
Et implebo montes ejus occisorum suorum: in collibus tuis, et in vallibus tuis atque in torrentibus, interfecti gladio cadent.
9 Pagbalinenkanto a langalang iti agnanayon. Saanton a mapagnaedan dagiti siudadmo, ngem maammoanyonto a siak ni Yahweh.
In solitudines sempiternas tradam te, et civitates tuæ non habitabuntur: et scietis quia ego Dominus Deus.
10 Kinunam, “Dagitoy a dua a nasion ken dagitoy a dua a daga ket agbalinto a kukuak, ken tagikuaentayonto dagitoy,” inton adda ni Yahweh kadakuada.
Eo quod dixeris: Duæ gentes et duæ terræ meæ erunt, et hæreditate possidebo eas, cum Dominus esset ibi:
11 Ngarud, iti naganko nga adda iti agnanayon—kastoy ti pakaammo ti Apo a ni Yahweh— Isu nga aramidekto segun iti pungtotmo ken segun iti apalmo nga adda iti guram iti Israel, ket agpakitaakto kadakuada inton ukomenka.
propterea vivo ego, dicit Dominus Deus, quia faciam juxta iram tuam, et secundum zelum tuum, quem fecisti odio habens eos: et notus efficiar per eos, cum te judicavero.
12 Isu a maammoamto a siak ni Yahweh! Nangngegko dagiti amin a pananglaismo idi nagsaoka maibusor kadagiti bantay ti Israel a kinunam, “Nalangalangda! Naited dagitoy kadatayo tapno dadaelentayo.”
Et scies quia ego Dominus audivi universa opprobria tua quæ locutus es de montibus Israël, dicens: Deserti nobis ad devorandum dati sunt.
13 Nangngegka idi nagpasindayawka babaen iti ngiwatmo maibusor kaniak; adu a banbanag ti imbagam maibusor kaniak. Nangngegko dagitoy.
Et insurrexistis super me ore vestro, et derogastis adversum me verba vestra: ego audivi.
14 Kastoy ti kinuna ti Apo a ni Yahweh: Pagbalinenkanto a langalang, kabayatan nga agragragsak ti entero a daga.
Hæc dicit Dominus Deus: Lætante universa terra, in solitudinem te redigam:
15 Kas iti panagragsakmo iti tawid dagiti tattao ti Israel gapu iti pannakalangalang daytoy, kastanto met ti aramidek kenka. Agbalinkanto a langalang, Bantay Seir, ken iti entero nga Edom—amin nga adda iti daytoy! Ket maammoandanto a siak ni Yahweh!'”
sicuti gavisus es super hæreditatem domus Israël eo quod fuerit dissipata, sic faciam tibi: dissipatus eris, mons Seir, et Idumæa omnis: et scient quia ego Dominus.
