1 Juan 2
1 Patpatgek nga annakko, isursuratko dagitoy a banbanag kadakayo tapno saankayo koma nga agbasol. Ngem no agbasol ti siasinoman, addaantayo iti mangibabaet iti Ama, ti nalinteg a ni Jesu-Cristo.
Mine born! Dette skriv eg til dykk so de ikkje skal synda, og um nokon syndar, so hev me hjå Faderen ein målsmann, Jesus Kristus, den rettferdige,
2 Isuna ti nakapnekan ti Dios a nakapakawanan dagiti basoltayo, ket saan laeng a para kadatayo, ngem kasta met a maipaay iti sangalubongan.
og han er ei soning for synderne våre, og ikkje berre for våre, men og for alle i heile verdi.
3 Babaen iti daytoy, ammotayo nga am-ammotayo isuna, no tungtungpalentayo dagiti bilbilinna.
Og på dette veit me at me kjenner honom: um me held bodi hans.
4 Isuna nga agkunkuna nga, “Am-ammok ti Dios,” ngem saanna met a tungtungpalen dagiti bilin ti Dios ket maysa nga ulbod, ken ti kinapudno ket awan kenkuana.
Den som segjer: «Eg kjenner honom», og ikkje held bodi hans, han er ein ljugar, og i honom er ikkje sanningi.
5 Ngem siasinoman a mangsalimetmet iti saona, pudno nga iti dayta a tao ket nagbalin a naan-anay ti ayat ti Dios. Babaen iti daytoy, ammotayo nga addatayo kenkuana.
Men den som held ordet hans, i honom er i sanning kjærleiken til Gud fullkomen. På dette kjenner me at me er i honom.
6 Isuna nga agkunkuna nga agtaltalinaed isuna iti Dios ket rumbeng met ngarud a magmagna a kas iti pannagna ni Jesu-Cristo.
Den som segjer at han er i honom, han er og skuldig til å ferdast so som han hev ferdast.
7 Ay-ayatek, saan a baro ti bilin nga isursuratko kadakayo, ngem daytoy ket daan a bilin nga addan kadakayo manipud idi punganay. Ti daan a bilin ket isu ti sao a nangngeganyo.
De kjære! det er ikkje eit nytt bod eg skriv åt dykk, men eit gamalt bod, som de hev havt ifrå upphavet. Det gamle bodet er det ordet de hev høyrt ifrå upphavet.
8 Nupay kasta, baro a bilin ti isursuratko para kadakayo, a pudno kenni Cristo ken kadakayo, gapu ta ti sipnget ket aglablabasen, ken ti pudno a lawag ket agranraniagen.
Og like vel er det eit nytt bod eg skriv åt dykk, og det er sant i honom og i dykk; for myrkret kverv burt, og det sanne ljoset skin alt no.
9 Isuna nga agkunkuna nga isu ket adda iti lawag ket gurguraenna met ti kabsatna, ket adda iti sipnget, nga uray ita.
Den som segjer at han er i ljoset, og som hatar bror sin, han er endå i myrkret.
10 Isuna a mangay-ayat iti kabsatna ket agtaltalinaed iti lawag ken awan iti tiempo ti pannakaitublak kenkuana.
Den som elskar bror sin, han er i ljoset, og i honom finst det ikkje noko som fører til fall.
11 Ngem isuna a manggurgura iti kabsatna ket adda iti sipnget ken magmagna iti sipnget; saanna nga ammo no sadino ti papananna, gapu ta kinullaapan ti sipnget dagiti matana.
Men den som hatar bror sin, han er i myrkret og ferdast i myrkret, og han veit ikkje kvar han gjeng; for myrkret hev blinda augo hans.
12 Agsuratak kadakayo, patpatgek nga annak, gapu ta napakawanen dagiti basbasolyo maigapu iti nagan ni Cristo.
Eg skriv til dykk, born, for synderne er dykk forlatne for hans namn skuld.
13 Agsuratak kadakayo, amma, gapu ta ammoyo isuna nga addan idi punganay. Agsuratak kadakayo, agtutubo a, gapu ta napagballigianyo ti diablo. Nagsuratak kadakayo, ub-ubbing, gapu ta am-ammoyo ti Ama.
Eg skriv til dykk, feder, for de kjenner honom som er frå upphavet. Eg skriv til dykk, ungdomar, for de hev sigra yver den vonde.
14 Nagsuratak kadakayo, amma, gapu ta ammoyo isuna nga addan idi punganay. Nagsuratak kadakayo, agtutubo, gapu ta napigsakayo, ken ti sao ti Dios ket agtaltalinaed kadakayo, ken napagballigianyo ti diablo.
Eg hev skrive til dykk, born, for de kjenner Faderen. Eg hev skrive til dykk, feder, for de kjenner honom som er frå upphavet. Eg hev skrive til dykk, ungdomar, for de er sterke, og Guds ord vert verande i dykk, og de hev sigra yver den vonde.
15 Saanyo nga ayaten ti lubong wenno dagiti banbanag nga adda iti lubong. No addaman ti mangay-ayat iti lubong, ti ayat ti Ama ket awan kenkuana.
Elska ikkje verdi, og ikkje dei ting som er i verdi! Um nokon elskar verdi, so er ikkje kjærleiken til Faderen i honom.
16 Ta amin nga adda iti lubong, ti kinaderrep ti lasag, ti kinaderrep dagiti mata, ken ti kinapalangguad iti biag, ket saan a naggapu iti Ama ngem naggapu iti lubong.
For alt det som er i verdi: kjøtslyst og augnelyst og storlæte i livnad, det er ikkje av Faderen, men av verdi.
17 Ti lubong ken ti tarigagayna ket mapukaw. Ngem siasinoman nga agaramid iti pagayatan ti Dios ket agtalinaed iti agnanayon. (aiōn g165)
Og verdi og hennar lyst forgjengst; men den som gjer Guds vilje, han vert verande til æveleg tid. (aiōn g165)
18 Annak, daytoy ti maudi nga oras. Kas iti nangngeganyo a ti anti-cristo ket um-umay, uray pay ita ket adun dagiti anti-cristo nga immay, babaen iti daytoy, ammotayo a daytoyen ti maudi nga oras.
Born! Det er den siste timen; og som de hev høyrt at Antikrist kjem, so er no mange anti-kristar komne, og på det skynar me at det er den siste timen.
19 Pimmanawda manipud kadatayo, ngem isuda ket saantayo a kadua. Ta no kaduatayo koma ida, nagtultuloyda koma a kaduatayo; ngem pimmanawda tapno maipakita nga isuda ket saantayoa kadua.
Dei er gjengne ut ifrå oss, men dei var ikkje av oss; for hadde dei vore av oss, so hadde dei vorte verande hjå oss; men det skulde verta synbert at ikkje alle er av oss.
20 Ngem addaankayo iti pannakapulot manipud iti Nasantoan, ken ammoyo ti amin a kinapudno.
Og de hev salving av den Heilage og veit alt.
21 Saanak a nagsurat kadakayo gapu ta saanyo nga ammo ti kinapudno, ngem gapu ta ammoyo daytoy ken gapu ta awan kinaulbod a naggapu iti kinapudno.
Eg skreiv ikkje til dykk av di de ikkje kjenner sanningi, men av di de kjenner henne, og veit at all lygn ikkje er av sanningi.
22 Siasino ti ulbod no saan a ti mangilibak a ni Jesus ti Cristo? Daytoy a tao ti anti-cristo, agsipud ta ilibakna ti Ama ken ti Anak.
Kven er ljugaren, utan han som neittar at Jesus er Kristus? Han er Antikrist, han som neittar Faderen og Sonen.
23 Awan ti siasinoman a mangilibak iti Anak nga adda kenkuana ti Ama. Siasinoman a mangbigbig iti Anak ket adda met kenkuana ti Ama.
Kvar den som neittar Sonen, han hev ikkje Faderen heller; den som vedkjennest Sonen, han hev og Faderen.
24 Dakayo met, agtalinaed koma kadakayo ti nangngeganyo manipud idi punganay. No dayta a nangngeganyo manipud idi punganay ket agtalinaed kadakayo, agtalinaedkayonto met iti Anak ken iti Ama.
Lat det då verta verande i dykk, det som de høyrde frå upphavet; dersom det de høyrde frå upphavet, vert verande i dykk, so vert de og verande i Sonen og i Faderen.
Og dette er den lovnaden som han lova oss: det ævelege livet. (aiōnios g166)
26 Dagitoy a banbanag a naisuratko kadakayo maipanggep kadagiti mangiyaw-awan kadakayo.
Dette hev eg skrive til dykk um deim som dårar dykk.
27 Ket no maipapan kadakayo, ti pannakapulot a naawatyo manipud kenkuana ket nagtalinaed kadakayo, ket saanyo a kasapulan ti siasinoman a mangisuro kadakayo. Ngem ti panangisuro kadayo ti pammulotna iti maipanggep kadagiti amin a banbanag ket pudno ken saan nga inu-ulbod, ket kas iti insurona kadakayo, agtalinaedkayo kenkuana.
Og den salving de fekk av honom, ho vert verande i dykk, og de treng ikkje til at nokon skal læra dykk noko; men liksom salvingi hans lærer dykk alt, so er det og sant og slett ikkje lygn; og vert verande i honom, so som ho lærde dykk!
28 Ket ita, patpatgek nga annak, agtalinaedkayo kenkuana, tapno inton agparang isuna, maaddaantayo koma iti kinatured ken saantayo nga agbain iti sangoananna iti iyuumayna.
Og no, born, ver i honom, so me kann hava frimod når han vert openberra, og ikkje verta til skammar for honom i hans tilkoma!
29 No ammoyo nga isuna ket nalinteg, ammoyo nga amin a mangar-aramid iti kinalinteg ket naipasngay kenkuana.
Veit de at han er rettferdig, so skynar de at kvar den som gjer rettferd, er fødd av honom.
