1 Cronicas 13
1 Nakiuman ni David kadagiti pangulo dagiti rinibu, ken ginasut, agraman ti tunggal mangidadaulo.
Og David samrådde seg med dei øvste herførarane og underførarane, med alle hovdingarne.
2 Kinuna ni David kadagiti amin a gimong ti Israel, “No ipagarupyo a naimbag daytoy kadakayo, ken no naggapu daytoy kenni Yahweh a Diostayo, mangibaontayo kadagiti mensahero iti sadinoman a disso kadagiti kakabsattayo a agtaltalinaed kadagiti amin a rehion ti Israel, ken kadagiti papadi ken dagiti Levita nga adda kadagiti siudadda. Mabagaanda koma a makitiponda kadatayo.
Og David sagde til heile Israels-lyden: «I fall de so finn fyre, og um dette er ifrå Herren, vår Gud, so lat oss senda bod til alle kantar åt dei andre brørne våre i alle Israels bygder, og dessutan åt prestarne og levitarne i dei byarne som dei hev bumark ikring, at dei skal koma saman hjå oss.
3 Isublitayo ti lakasa ti Diostayo kadatayo, ta saantayo a sinapul ti pagayatanna kadagiti aldaw ti panagturay ni Saul.”
Og lat oss flytja kista åt vår Gud hit til oss! For i Sauls dagar spurde me ikkje etter henne.»
4 Immanamong ti sibubukel a gimong a mangaramid kadagitoy a banbanag, gapu ta kasla nalinteg dagitoy iti mata dagiti amin a tattao.
Og heile lyden svara at dei skulde gjera det; for alt folket lika denne rådi.
5 Inummong ngarud ni David ti amin nga Israel, manipud iti Karayan Sihor idiay Egipto agingga idiay Lebo Hamat, tapno iyegda ti lakasa ti Dios manipud Kiriat Jearim.
So samla då David heile Israel ifrå kvisli frammed Egyptarlandet og alt dit der vegen gjeng til Hamat, at dei skulde føra Guds kista frå Kirjat-Jearim.
6 Simmang-at da David ken dagiti amin a tattao ti Israel idiay Baalah, dayta ket ti Kiriat Jeraim, a kukua ti Juda, tapno isang-atda manipud sadiay ti lakasa ti Dios, a naawagan iti nagan ni Yahweh, ni Yahweh a madaydayaw, a nakatugaw iti ngatoen ti kerubin.
Og David for med heile Israel upp til Ba’ala, til Kirjat-Jearim, som høyrer til Juda, med den etlingi å føra upp kista åt Gud Herren, han som tronar yver kerubarne, og som ho hev fenge namnet sitt etter.
7 Imparabawda ngarud ti lakasa ti Dios iti kabarbaro a kariton. Inruarda daytoy iti balay ni Abinadab. Ni Uzza kenni Ahio ti mangiturturong ti kariton.
Og dei sette Guds kista på ei ny vogn og førde henne burt frå huset hans Abinadab, og Uzza og Ahjo køyrde vogni.
8 Agrarambak da David ken dagiiti amin a tattao ti Israel iti amin a pigsada. Nagkankantada kabayatan ti panagtuktokarda kadagiti nakuwerdasan nga instrumento, dagiti pandereta, piangpiang, ken kadagiti tangguyob.
Og David og heile Israel leika for Gud av all si magt med song og med cithrar, harpor, trummor, cymblar og trompetar.
9 Idi nakadanunda iti pagirikan ni Kidon, inyunnat ni Uzza ti imana tapno tenglenna ti lakasa gapu ta naitibkol ti baka.
Men då dei kom til treskjestaden hans Kidon, rette Uzza ut handi og vilde fata i kista; for uksarne snåva.
10 Ket simged ti pungtot ni Yahweh kenni Uzza, ket pinatayna isuna gapu ta inyunnat ni Uzza ti imana iti lakasa. Natay isuna sadiay iti sangoanan ti Dios.
Då vart Herren brennande harm på Uzza, og han slo honom for di han hadde rett ut handi si åt kista, so han døydde der for Guds åsyn.
11 Nakapungtot ni David gapu ta pinatay ni Yahweh ni Uzza. Naawagan dayta a lugar iti Perez Uzza agingga iti daytoy nga aldaw.
Men David vart ille ved, av di Herren soleis hadde slege ned Uzza, og han kalla den staden Peres-Uzza, som det heiter den dag i dag.
12 Nagbuteng ni David iti Dios ti dayta nga aldaw. Kinunana, “Kasano nga maiyawidko ti lakasa ti Dios iti pagtaengak?”
Og David fekk ei slik rædsla for Gud den dagen, at han sagde: «Kor kann eg våga føra Guds kista til meg?»
13 Saan ngarud nga inyalis ni David ti lakasa iti siudad ni David, ngem impanna daytoy iti balay ni Obed Edom a Geteo.
Difor flutte ikkje David kista til seg i Davidsbyen, men sette henne inn i huset åt gatiten Obed-Edom.
14 Tallo a bulan a nagtalinaed ti lakasa ti Dios iti balay ti sangkabbalayan ni Obed Edom. Isu a binendisionan ni Yahweh ti balayna ken ti amin a sanikuana.
Guds kista vart då verande ved huset hans Obed-Edom, der ho stod i sitt eige hus i tri månader; men Herren velsigna Obed-Edoms hus og alt det som høyrde honom til.
