< Mkpughe 4 >

1 Mgbe ihe ndị a gasịrị, eleliri m anya m hụ ọnụ ụzọ dị nʼeluigwe ka e meghere ya. Ụda olu ahụ m nụrụ na mmalite dara ọzọ, dị ka ụda opi ike sị m, “Bịa, gbagota nʼebe a, ka m gosi gị ihe ga-emezuriri mgbe ihe ndị a gasịrị.”
Depois disso, eu, [João], vi [em outra cena que ]havia uma porta aberta no céu. Aquele cuja voz era como [SIM] uma trombeta [altissonante], o mesmo que me tinha falado anteriormente, [me ]disse: “Suba para cá! Quero mostrar-lhe os eventos que devem ocorrer mais tarde”.
2 Nʼotu oge ahụ, e mere ka m nọọ nʼime mmụọ, ma lee, ahụrụ m onwe m nʼeluigwe, hụkwa ka e debere otu ocheeze nke otu onye na-anọkwasị nʼelu ya.
Imediatamente senti que o Espírito [de Deus estava me controlando poderosamente. ]Lá no céu havia um trono, e no trono alguém estava sentado, [governando].
3 Ụdịdị onye nọkwasịrị nʼocheeze ahụ na-egbu nweghenweghe dịka nkume dị oke ọnụahịa a na-akpọ jaspa na kanelian. Eke na egwurugwu dịka nkume oke ọnụahịa. Emeralụdụ gbara ocheeze ahụ gburugburu.
O aspecto dele [brilhava ]como [SIM] [uma joia ]jaspe resplendente (OU: diamante) e como um rubi [cintilante. ]Ao redor do trono havia um arco-íris que [brilhava como uma ]esmeralda [fulgurante/resplandecente].
4 Iri ocheeze abụọ na anọ ọzọ, gbara ocheeze ukwu ahụ gburugburu. Ndị nọkwasịrị nʼocheeze ndị a bụ iri ndị okenye abụọ na anọ, ndị yi uwe ọcha. Ha kpukwa okpueze e ji ọlaedo kpụọ nʼisi ha.
O trono estava rodeado de vinte e quatro tronos. Nestes tronos estavam [sentados ]vinte e quatro anciãos. [Os anciãos ]vestiam roupas de branco [puro ]e na cabeça tinham coroas de ouro.
5 Mgbe ahụ, ụda dịka ụda egbe eluigwe, ya na amụma na-egbuke sitere nʼocheeze ukwu ahụ na-ada na-achapụtakwa. Nʼihu ocheeze ukwu ahụ, e nwere oriọna asaa na-enwu ọkụ. Oriọna ndị a bụ mmụọ asaa nke Chineke.
Saíam do trono relâmpagos, barulhos e trovões. Sete tochas de fogo brilhavam diante do trono. Estas [representam ]o Espírito de Deus que tem todo tipo de poder (OU: que é [também ]simbolizado como sete espíritos).
6 Nʼihu ocheeze ahụ e nwere ihe dịka oke osimiri e ji enyo mee, nke na-enwu dịka kristal. Nʼetiti ihu ocheeze ahụ na gburugburu ya, e nwere anụ anọ dị ndụ nwere anya nʼakụkụ ahụ ha niile, ihu na azụ.
Na frente do trono [havia algo parecido com ]um mar de vidro. Parecia [claro ]como cristal. Nos quatro lados do trono estavam [seres ]viventes. Cada um destes estava coberto de olhos na frente e atrás.
7 Nke mbụ nʼime anụ ndị ahụ dị ndụ nwere oyiyi dịka ọdụm. Nke abụọ dịka ehi. Nke atọ nwere ihu yiri nke mmadụ. Nke anọ dịka ugo gbasapụrụ nku ya na-efe efe.
O primeiro [ser ]vivente era parecido com um leão. O segundo [ser ]vivente parecia um boi. O terceiro [ser ]vivente tinha cara de homem. O quarto ser vivente parecia uma águia que voava. Cada um dos quatro [seres ]viventes tinha seis asas. Estavam cobertos de olhos por todo [o corpo ]e debaixo [das asas]. Dia e noite não paravam [LIT] de cantar: “Santo, santo, santo é o Senhor Deus, o Todo-poderoso. É aquele que existia, que existe, e que sempre existirá”.
8 Nke ọbụla nʼime ihe anọ ndị a dị ndụ nwere nku isii. Anya jupụtara nʼahụ ha niile na nʼime ha, ọ bụladị nʼokpuru nku ha. Ehihie na abalị niile, ọrụ ha bụ iti mkpu na-asị,
9 Mgbe ọbụla anụ ndị ahụ dị ndụ na-enye onye ahụ na-anọkwasị nʼelu ocheeze ahụ na-adị ndụ ruo mgbe niile ebighị ebi otuto na nsọpụrụ na ekele, (aiōn g165)
Os [seres ]viventes [louvam], honram [DOU] e agradecem àquele que está sentado no trono, aquele que vive para sempre. (aiōn g165)
10 iri ndị okenye abụọ na anọ ahụ na-adakwa nʼala nʼihu onye ahụ nọ nʼocheeze na-efe ya ofufe, bụ onye ahụ na-adị ndụ ruo mgbe niile ebighị ebi. Ha niile nʼotu nʼotu na-atụda okpueze ha nʼihu ya na-abụ abụ na-asị, (aiōn g165)
Sempre que fazem assim, os vinte e quatro anciãos se prostram diante daquele que está sentado no trono e O adoram, àquele que vive para sempre. Eles depositam suas coroas diante do trono e cantam: (aiōn g165)
11 “Gị, Onyenwe anyị na Chineke anyị, kwesiri ịnara otuto, na nsọpụrụ, na ike. Nʼihi na gị onwe gị kere ihe niile, ọ bụkwa site nʼọchịchọ gị ka e ji kee ha, ma meekwa ka ha dịrị ndụ.”
“Nosso (excl) Senhor e Deus, Tu és digno de [que todos os seres ]te louvem, [que todos os seres ]te honrem e [que todos os seres ]confessem [que ] Tu és o poderoso, pois Tu [sozinho ]criaste todas as coisas. E mais, por haver determinado [que eles existissem, ]eles foram criados {Tu os criaste} e, [consequentemente, ]eles existem”.

< Mkpughe 4 >