< Abụ Ọma 147 >

1 Toonu Onyenwe anyị! Ọ bụ ihe dị mma ịbụku Chineke anyị abụ otuto. Ọ bụ ihe na-eweta mmasị, bụrụkwa ihe ziri ezi ito ya!
Halleluja! Ja, det är gott att lovsjunga vår Gud, ja, det är ljuvligt; lovsång höves oss.
2 Onyenwe anyị na-ewu Jerusalem: ọ na-akpọghachita ụmụ Izrel ndị a dọọrọ nʼagha gaa nʼala ọzọ.
HERREN är den som bygger upp Jerusalem, Israels fördrivna samlar han tillhopa.
3 Ọ na-agwọ ndị niile obi ha tiwara etiwa na-ekechikọtakwa ebe niile ha merụrụ ahụ.
Han helar dem som hava förkrossade hjärtan, och deras sår förbinder han.
4 Ọ bụ ya na-ekpebi ọnụọgụgụ kpakpando niile na-akpọkwa ha nʼotu na otu.
Han bestämmer stjärnornas mängd, han nämner dem alla vid namn.
5 Onyenwe anyị dị ukwuu, ike ya dịkwa ukwuu; nghọta ya enweghị nsọtụ.
Vår Herre är stor och väldig i kraft, hans förstånd har ingen gräns.
6 Onyenwe anyị na-agba ndị dị umeala nʼobi ume ma ọ na-atụda ndị ajọ omume nʼala.
HERREN uppehåller de ödmjuka, men de ogudaktiga slår han till jorden.
7 Jirinụ ekele bụkuo Onyenwe anyị abụ; jirinụ ụbọ akwara kpọọrọ Chineke anyị egwu.
Höjen sång till HERREN med tacksägelse, lovsjungen vår Gud till harpa,
8 Ọ na-eji igwe ojii na-ekpuchi mbara eluigwe; ọ na-ewetara elu ụwa mmiri ozuzo na-eme ka ahịhịa puo nʼelu ugwu niile.
honom som betäcker himmelen med moln, honom som bereder regn åt jorden, honom som låter gräs skjuta upp på bergen,
9 Ọ na-enye ehi niile nri na-enyekwa ụmụ ugolọma nri mgbe ha na-ebeku ya akwa nʼihi nri.
honom som giver föda åt djuren, åt korpens ungar som ropa.
10 Mmasị ya adịghị nʼike nke ịnyịnya, maọbụ nʼike ụkwụ nke mmadụ.
Han har icke sin lust i hästens styrka, hans behag står ej till mannens snabbhet.
11 Onyenwe anyị na-enwe mmasị nʼebe ndị na-atụ egwu ya nọ, ndị olileanya ha dị na ịhụnanya ya nke na-adịghị agharịpụ.
HERRENS behag står till dem som frukta honom, till dem som hoppas på hans nåd.
12 O Jerusalem, jaa Onyenwe anyị mma; o Zayọn, too Chineke gị.
Jerusalem, prisa HERREN; Sion, lova din Gud.
13 Nʼihi na o wusiela mkpọrọ ọnụ ụzọ ama gị niile ike, na-agọzikwa ndị niile bi nʼime gị.
Ty han har gjort bommarna för dina portar fasta; han har välsignat dina barn i dig.
14 Ọ na-eme ka oke ala gị nwee udo, jirikwa ọka wiiti kachasị mma nyejuo gị afọ.
Han skaffar dina gränser frid, han mättar dig med bästa vete.
15 Ọ na-ezipụ iwu ya nʼelu ụwa niile; okwu ya na-agbasa ngwangwa.
Han låter sitt tal gå ut till jorden, hans ord löper åstad med hast.
16 Ọ na-atụsa snoo nʼala dịka ajị anụ, na-efesasị igirigi snoo dịka ntụ.
Han låter snö falla såsom ull, rimfrost strör han ut såsom aska.
17 Ọ na-atụdata mkpụrụ mmiri ya dị ka mkpụrụ okwute. Onye pụrụ iguzogide oke ifufe oyi ya?
Han kastar sitt hagel såsom smulor; vem kan bestå för hans frost?
18 Ọ na-ezipụ okwu ya na-agbaze ha; ọ na-akpalịte ikuku ya mee ka mmiri bido ịsọgharị.
Åter sänder han sitt ord, då smälter det frusna; sin vind låter han blåsa, då strömmar vatten.
19 O kpugheela okwu ya nye Jekọb, iwu ya na ụkpụrụ ya niile nye Izrel.
Han har förkunnat för Jakob sitt ord, för Israel sina stadgar och rätter.
20 O mesobeghị mba ọzọ ụdị mmeso dị otu a. Ha amakwaghị iwu ya niile. Toonu Onyenwe anyị!
Så har han icke gjort för något hednafolk; och hans rätter, dem känna de icke. Halleluja!

< Abụ Ọma 147 >