Abụ Ọma 147

1 Toonu Onyenwe anyị! Ọ bụ ihe dị mma ịbụku Chineke anyị abụ otuto. Ọ bụ ihe na-eweta mmasị, bụrụkwa ihe ziri ezi ito ya!

Halleluja! Ja, det er godt at lovsynge vor Gud, ja, det er lifligt, lovsang sømmer sig.

2 Onyenwe anyị na-ewu Jerusalem: ọ na-akpọghachita ụmụ Izrel ndị a dọọrọ nʼagha gaa nʼala ọzọ.

Herren bygger Jerusalem, han samler de spredte af Israel,

3 Ọ na-agwọ ndị niile obi ha tiwara etiwa na-ekechikọtakwa ebe niile ha merụrụ ahụ.

han læger dem, hvis Hjerte er sønderknust, og forbinder deres Sår;

4 Ọ bụ ya na-ekpebi ọnụọgụgụ kpakpando niile na-akpọkwa ha nʼotu na otu.

han fastsætter Stjemernes Tal og giver dem alle Navn.

5 Onyenwe anyị dị ukwuu, ike ya dịkwa ukwuu; nghọta ya enweghị nsọtụ.

Vor Herre er stor og vældig, hans Indsigt er uden Mål;

6 Onyenwe anyị na-agba ndị dị umeala nʼobi ume ma ọ na-atụda ndị ajọ omume nʼala.

HERREN holder de ydmyge oppe, til Jorden bøjer han gudløse.

7 Jirinụ ekele bụkuo Onyenwe anyị abụ; jirinụ ụbọ akwara kpọọrọ Chineke anyị egwu.

Syng for HERREN med Tak, leg for vor Gud på Citer!

8 Ọ na-eji igwe ojii na-ekpuchi mbara eluigwe; ọ na-ewetara elu ụwa mmiri ozuzo na-eme ka ahịhịa puo nʼelu ugwu niile.

Han dækker Himlen med Skyer, sørger for Regn til Jorden, lader Græs spire frem på Bjergene og Urter til Menneskers Brug;

9 Ọ na-enye ehi niile nri na-enyekwa ụmụ ugolọma nri mgbe ha na-ebeku ya akwa nʼihi nri.

Føde giver han Kvæget og Ravneunger, som skriger;

10 Mmasị ya adịghị nʼike nke ịnyịnya, maọbụ nʼike ụkwụ nke mmadụ.

hans Hu står ikke til stærke Heste, han har ikke Behag i rapfodet Mand;

11 Onyenwe anyị na-enwe mmasị nʼebe ndị na-atụ egwu ya nọ, ndị olileanya ha dị na ịhụnanya ya nke na-adịghị agharịpụ.

HERREN har Behag i dem, der frygter ham, dem, der bier på hans Miskundhed.

12 O Jerusalem, jaa Onyenwe anyị mma; o Zayọn, too Chineke gị.

Lovpris HERREN, Jerusalem, pris, o Zion, din Gud!

13 Nʼihi na o wusiela mkpọrọ ọnụ ụzọ ama gị niile ike, na-agọzikwa ndị niile bi nʼime gị.

Thi han gør dine Portstænger stærke, velsigner dine Børn i din Midte;

14 Ọ na-eme ka oke ala gị nwee udo, jirikwa ọka wiiti kachasị mma nyejuo gị afọ.

dine Landemærker giver han Fred, mætter dig med Hvedens Fedme;

15 Ọ na-ezipụ iwu ya nʼelu ụwa niile; okwu ya na-agbasa ngwangwa.

han sender sit Bud til Jorden, hastigt løber hans Ord,

16 Ọ na-atụsa snoo nʼala dịka ajị anụ, na-efesasị igirigi snoo dịka ntụ.

han lader Sne falde ned som Uld, som Aske spreder han Rim,

17 Ọ na-atụdata mkpụrụ mmiri ya dị ka mkpụrụ okwute. Onye pụrụ iguzogide oke ifufe oyi ya?

som Brødsmuler sender han Hagl, Vandene stivner af Kulde fra ham;

18 Ọ na-ezipụ okwu ya na-agbaze ha; ọ na-akpalịte ikuku ya mee ka mmiri bido ịsọgharị.

han sender sit Ord og smelter dem, de strømmer, når han rejser sit Vejr.

19 O kpugheela okwu ya nye Jekọb, iwu ya na ụkpụrụ ya niile nye Izrel.

Han kundgør sit Ord for Jakob, sine Vedtægter og Lovbud for Israel.

20 O mesobeghị mba ọzọ ụdị mmeso dị otu a. Ha amakwaghị iwu ya niile. Toonu Onyenwe anyị!

Så gjorde han ikke mod andre Folk, dem kundgør han ingen Lovbud. Halleluja!