< Abụ Ọma 136 >

1 Keleenụ Onyenwe anyị, nʼihi na ọ dị mma.
Þakkið Drottni, því að hann er góður, miskunn hans varir að eilífu!
2 Keleenụ Chineke kachasị chi niile elu.
Þakkið Guði guðanna, því að miskunn hans varir að eilífu.
3 Keleenụ Onyenwenụ kachasị ndị nwenụ niile.
Þakkið Drottni drottnanna, því að miskunn hans varir að eilífu.
4 Keleenụ onye ahụ naanị ya na-arụ ọrụ ebube dị iche iche,
Lofið hann sem einn gjörir furðuverk, því að miskunn hans varir að eilífu.
5 Keleenụ onye ahụ ji nghọta ya kee mbara eluigwe niile,
Lofið hann sem skapaði himininn, því að miskunn hans varir að eilífu.
6 Keleenụ onye wuru ụwa nʼelu ogbu mmiri,
Lofið hann sem aðskildi höf og lönd, því að miskunn hans varir að eilífu.
7 Keleenụ onye ahụ kere anyanwụ na ọnwa,
Lofið hann sem skapaði ljósgjafa himinsins, því að miskunn hans varir að eilífu.
8 Onye mere anyanwụ ka ọ na-acha nʼehihie,
Sólina til að ráða deginum, því að miskunn hans varir að eilífu
9 Onye mere ka ọnwa na kpakpando na-achị nʼabalị,
og tunglið og stjörnurnar til að ráða um nætur, því að miskunn hans varir að eilífu.
10 Onye ahụ tigburu ụmụ niile e buru ụzọ mụọ nʼIjipt,
Lofið Guð sem laust frumburði Egypta, því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.
11 O duuru ndị Izrel site nʼIjipt pụta,
Hann leiddi þá út með mætti sínum og sinni voldugu hendi,
12 O ji aka ya dị ike nke o setịpụrụ esetipụ dupụta ha;
því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.
13 Onye ahụ kewara Osimiri Uhie abụọ,
Lofið Drottin sem opnaði þeim leið gegnum Rauðahafið,
14 Onye duuru ndị Izrel gafee nʼetiti ya,
því að miskunn hans – varir að eilífu,
15 Ma Osimiri Uhie riri Fero na ndị agha ya niile;
en drekkti í hafinu hersveitum faraós, því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.
16 Keleenụ onye duuru ndị ya gafee ọzara,
Lofið hann sem leiddi lýð sinn yfir auðnina, því að miskunn hans varir að eilífu.
17 Onye ahụ tigburu ndị eze dị ukwuu,
Lofið hann sem frelsaði lýð sinn undan voldugum konungum, því að miskunn hans varir að eilífu
18 O gbukwara ndị eze dị ike nke ukwuu,
og laust þá til dauða, þessa óvini Ísraels, því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu:
19 O gburu Saịhọn eze ndị Amọrait,
Síhon, Amoríta-konung, því að miskunn Guðs við Ísrael varir að eilífu
20 Na Ọg eze Bashan,
– og Óg, konung í Basan – því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.
21 Were ala ha nye dịka ihe nketa,
Guð gaf Ísrael lönd þessara konunga til eilífrar eignar, því að miskunn hans varir að eilífu.
22 O nyere ohu ya Izrel ala ahụ ka ọ bụrụ ihe nketa ha,
Já, þau skyldu verða varanleg gjöf til Ísrael, þjóns hans, því að miskunn hans varir að eilífu.
23 Onye chetara anyị mgbe anyị na-adịghị ike,
Hann minntist okkar í eymd okkar, því að miskunn hans varir að eilífu
24 Mee ka anyị nwere onwe anyị site nʼaka ndị iro anyị,
og frelsaði okkur frá óvinum okkar, því að miskunn hans varir að eilífu.
25 Ọ na-enye ihe niile dị ndụ nri,
Hann gefur fæðu öllu því sem lifir, því að miskunn hans varir að eilífu.
26 Keleenụ Chineke nke eluigwe ekele.
Já, færið Guði himnanna þakkir, því að miskunn hans varir að eilífu!

< Abụ Ọma 136 >