< Abụ Ọma 132 >

1 Abụ nrigo. O Onyenwe anyị, cheta Devid, nʼihe niile bụ ndị ọ gbakụtara azụ.
Canticum graduum. Memento Domine David, et omnis mansuetudinis eius:
2 Ọ ṅụrụ iyi nye Onyenwe anyị, kwee nkwa nye Onye dị ukwuu nke Jekọb:
Sicut iuravit Domino, votum vovit Deo Iacob:
3 “Agaghị m abanye nʼime ụlọ m maọbụ rigoo nʼihe ndina m,
Si introiero in tabernaculum domus meae, si ascendero in lectum strati mei:
4 agaghị m arahụ ụra, egbugbere anya m agaghị atụ oru ụra,
Si dedero somnum oculis meis, et palpebris meis dormitationem:
5 tutu ruo mgbe m chọtaara Onyenwe anyị ọnọdụ ebe obibi nye Onye dị ukwuu nke Jekọb.”
Et requiem temporibus meis: donec inveniam locum Domino, tabernaculum Deo Iacob.
6 Anyị nụrụ ihe banyere ya nʼEfrata, anyị chọtara ya nʼubi niile nke Jearim.
Ecce audivimus eam in Ephrata: invenimus eam in campis silvae.
7 “Ka anyị gaa na-ebe obibi ya; ka anyị kpọọ isiala nʼebe ihe mgbakwasị ụkwụ ya.
Introibimus in tabernaculum eius: adorabimus in loco, ubi steterunt pedes eius.
8 ‘Bilie, Onyenwe anyị, bata nʼebe izuike gị, gị na igbe ọgbụgba ndụ nke ike gị.
Surge Domine in requiem tuam, tu et arca sanctificationis tuae.
9 Ka ndị nchụaja gị yiri ezi omume gị dịka uwe; ka ndị gị kwesiri ntụkwasị obi bụọ abụ nʼihi ọṅụ.’”
Sacerdotes tui induantur iustitiam: et sancti tui exultent.
10 Nʼihi ohu gị, bụ Devid, agbakụtala onye gị e tere mmanụ azụ.
Propter David servum tuum, non avertas faciem Christi tui.
11 Onyenwe anyị ṅụrụ Devid iyi nʼeziokwu, bụ iyi nke ọ gaghị esi na ya laghachi azụ: “Otu nʼime ụmụ gị, ka m ga-eme ka ọ nọdụ nʼocheeze gị,
Iuravit Dominus David veritatem, et non frustrabitur eum: de fructu ventris tui ponam super sedem tuam.
12 ọ bụrụ na ụmụ ndị ikom gị edebe ọgbụgba ndụ m na ụkpụrụ niile m kuziri ha, mgbe ahụ ụmụ ha ga-anọdụ ala nʼocheeze gị ruo mgbe ebighị ebi.”
Si custodierint filii tui testamentum meum, et testimonia mea haec, quae docebo eos: Et filii eorum usque in saeculum, sedebunt super sedem tuam.
13 Nʼihi na Onyenwe anyị ahọrọla Zayọn, ọ bụ ọchịchọ obi ya ime ya ebe obibi ya;
Quoniam elegit Dominus Sion: elegit eam in habitationem sibi.
14 “Ebe a bụ ebe izuike m ruo mgbe ebighị ebi, ebe a ka ocheeze m ga-adịkwa, nʼihi na ọ bụ ihe m chọrọ.
Haec requies mea in saeculum saeculi: hic habitabo quoniam elegi eam.
15 Aga m eji ọtụtụ nri dị iche iche gọzie ya; aga m eji nri mee ka afọ ju ndị ogbenye ya.
Viduam eius benedicens benedicam: pauperes eius saturabo panibus.
16 Aga m eji nzọpụta yinye ndị nchụaja ya niile dịka uwe, ndị nsọ ya ga-abụ abụ nʼihi ọṅụ.
Sacerdotes eius induam salutari: et sancti eius exultatione exultabunt.
17 “Nʼebe a ka m ga-eme ka mpi puputara Devid ma debekwa oriọna nʼihi onye m e tere mmanụ.
Illuc producam cornu David, paravi lucernam Christo meo.
18 Aga m eyikwasị ndị iro ya ihere dịka uwe ma aga eji okpueze mara mma chọọ isi ya mma.”
Inimicos eius induam confusione: super ipsum autem efflorebit sanctificatio mea.

< Abụ Ọma 132 >