Abụ Ọma 130

1 Abụ nrigo. O Onyenwe anyị, ọ bụ site nʼebe dị omimi ka m na-ebeku gị akwa.

Veisu korkeimmassa Kuorissa. Syvyydessä minä huudan sinua, Herra.

2 Onyenwe anyị, nụrụ olu m. Ka ntị gị na-aṅakwa ntị nʼolu arịrịọ m, maka amara.

Herra, kuule minun ääneni: vaarinottakaan korvas rukousteni äänestä.

3 O Onyenwe anyị, a sị na i detuo mmehie niile, Onyenwe anyị, onye pụrụ iguzo?

Jos sinä, Herra, soimaat syntiä: Herra, kuka siis pysyy?

4 Ma ọ bụ nʼaka gị ka mgbaghara mmehie dị; ime ka anyị tụọ gị egwu, ma jeere gị ozi.

Sillä sinun tykönäs on anteeksi antamus, että sinua peljättäisiin.

5 Ana m echere Onyenwe anyị, mkpụrụobi m na-echekwa ya, ọ bụ nʼokwu ya ka olileanya m dị.

Minä odotan Herraa: sieluni odottaa, ja minä toivon hänen sanansa päälle.

6 Mkpụrụobi m na-echere Onyenwe anyị karịa ndị nche abalị na-echere chị ọbụbọ, e, karịa ndị nche abalị na-echere chị ọbụbọ.

Sieluni vartioitsee Herraa huomenvartiosta toiseen huomenvartioon asti.

7 Ndị Izrel, ka olileanya unu dịrị na Onyenwe anyị, nʼihi na ịhụnanya ya na-adịgide adịgide, nʼaka ya ka nzọpụta zuruoke dịkwa.

Israel toivokaan Herran päälle; sillä Herralla on armo, ja runsas lunastus hänellä.

8 Ya onwe ya, ga-agbapụta Izrel site na mmehie ya niile.

Ja hän lunastaa Israelin kaikista synneistänsä.