Abụ Ọma 122

1 Abụ nrigo, nke Devid. Aṅụrịrị m ọṅụ mgbe ha sị m, “Ka anyị gaa nʼụlọnsọ Onyenwe anyị.”

Davut'un hac ilahisi Bana: “RAB'bin evine gidelim” dendikçe Sevinirim.

2 Ụkwụ anyị eguzola ugbu a nʼọnụ ụzọ ama gị niile, gị obodo Jerusalem.

Ayaklarımız senin kapılarında, Ey Yeruşalim!

3 E wuru Jerusalem dịka obodo a chịkọtara ọnụ nke ọma.

Bitişik nizamda kurulmuş bir kenttir Yeruşalim!

4 Ọ bụ ebe ahụ ka ebo niile na-arịgo, bụ ebo niile nke Onyenwe anyị, ịbụku aha Onyenwe anyị abụ dịka iwu o nyere ndị Izrel si dị.

Oymaklar çıkar oraya, RAB'bin oymakları, İsrail'e verilen öğüt uyarınca, RAB'bin adına şükretmek için.

5 Nʼebe ahụ ka ocheeze niile nke ikpe ikpe dị, bụ ocheeze niile nke ezinaụlọ Devid.

Çünkü orada yargı tahtları, Davut soyunun tahtları kurulmuştur.

6 Kpeenụ ekpere maka udo Jerusalem: “Ka ndị niile hụrụ gị nʼanya nọọ nʼudo.

Esenlik dileyin Yeruşalim'e: “Huzur bulsun seni sevenler!

7 Ka udo dịrị nʼime mgbidi gị niile nchekwa dịrịkwa nʼime ebe nche gị niile e wusiri ike.”

Surlarına esenlik, Saraylarına huzur egemen olsun!”

8 Nʼihi ụmụnne m na ndị enyi m, ana m ekwu okwu sị, “Udo dịrị gị.”

Kardeşlerim, dostlarım için, “Esenlik olsun sana!” derim.

9 Nʼihi ụlọ Onyenwe anyị, Chineke anyị, aga m achọ ọganihu gị.

Tanrımız RAB'bin evi için İyilik dilerim sana.