< Abụ Ọma 122 >
1 Abụ nrigo, nke Devid. Aṅụrịrị m ọṅụ mgbe ha sị m, “Ka anyị gaa nʼụlọnsọ Onyenwe anyị.”
Canticum graduum. Laetatus sum in his, quae dicta sunt mihi: In domum Domini ibimus.
2 Ụkwụ anyị eguzola ugbu a nʼọnụ ụzọ ama gị niile, gị obodo Jerusalem.
Stantes erant pedes nostri, in atriis tuis Ierusalem.
3 E wuru Jerusalem dịka obodo a chịkọtara ọnụ nke ọma.
Ierusalem, quae aedificatur ut civitas: cuius participatio eius in idipsum.
4 Ọ bụ ebe ahụ ka ebo niile na-arịgo, bụ ebo niile nke Onyenwe anyị, ịbụku aha Onyenwe anyị abụ dịka iwu o nyere ndị Izrel si dị.
Illuc enim ascenderunt tribus, tribus Domini: testimonium Israel ad confitendum nomini Domini.
5 Nʼebe ahụ ka ocheeze niile nke ikpe ikpe dị, bụ ocheeze niile nke ezinaụlọ Devid.
Quia illic sederunt sedes in iudicio, sedes super domum David.
6 Kpeenụ ekpere maka udo Jerusalem: “Ka ndị niile hụrụ gị nʼanya nọọ nʼudo.
Rogate quae ad pacem sunt Ierusalem: et abundantia diligentibus te.
7 Ka udo dịrị nʼime mgbidi gị niile nchekwa dịrịkwa nʼime ebe nche gị niile e wusiri ike.”
Fiat pax in virtute tua: et abundantia in turribus tuis.
8 Nʼihi ụmụnne m na ndị enyi m, ana m ekwu okwu sị, “Udo dịrị gị.”
Propter fratres meos, et proximos meos, loquebar pacem de te:
9 Nʼihi ụlọ Onyenwe anyị, Chineke anyị, aga m achọ ọganihu gị.
Propter domum Domini Dei nostri, quaesivi bona tibi.