Abụ Ọma 122

1 Abụ nrigo, nke Devid. Aṅụrịrị m ọṅụ mgbe ha sị m, “Ka anyị gaa nʼụlọnsọ Onyenwe anyị.”

Jeg glædede mig ved dem, som sagde til mig: Vi ville gaa til Herrens Hus.

2 Ụkwụ anyị eguzola ugbu a nʼọnụ ụzọ ama gị niile, gị obodo Jerusalem.

Vore Fødder stode i dine Porte, Jerusalem!

3 E wuru Jerusalem dịka obodo a chịkọtara ọnụ nke ọma.

Jerusalem, du, som er bygget op som en Stad, der er tæt sammenbygget,

4 Ọ bụ ebe ahụ ka ebo niile na-arịgo, bụ ebo niile nke Onyenwe anyị, ịbụku aha Onyenwe anyị abụ dịka iwu o nyere ndị Izrel si dị.

hvorhen Stammerne droge op, Herrens Stammer efter Israels Lov, for at prise Herrens Navn.

5 Nʼebe ahụ ka ocheeze niile nke ikpe ikpe dị, bụ ocheeze niile nke ezinaụlọ Devid.

Thi der var Stole satte til Dom, Stole for Davids Hus.

6 Kpeenụ ekpere maka udo Jerusalem: “Ka ndị niile hụrụ gị nʼanya nọọ nʼudo.

Beder om Jerusalems Fred; Ro finde de, som elske dig.

7 Ka udo dịrị nʼime mgbidi gị niile nchekwa dịrịkwa nʼime ebe nche gị niile e wusiri ike.”

Der være Fred paa din Mur, Ro i dine Paladser!

8 Nʼihi ụmụnne m na ndị enyi m, ana m ekwu okwu sị, “Udo dịrị gị.”

For mine Brødres og mine Venners Skyld vil jeg sige: Fred være i dig!

9 Nʼihi ụlọ Onyenwe anyị, Chineke anyị, aga m achọ ọganihu gị.

For Herrens vor Guds Hus's Skyld vil jeg søge dit Bedste.