< Abụ Ọma 121 >

1 Abụ nrigo. Aga m eweli anya m abụọ elu, lee ha nʼelu ugwu niile, olee ebe inyeaka ga-esi bịara m?
سرود درجات چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من می‌آید. [ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا می‌آید؟» ]۱
2 Inyeaka m na-esite nʼaka Onyenwe anyị, onye kere eluigwe na ụwa bịa.
اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید.۲
3 Ọ gaghị ekwe ka ụkwụ gị gbụchapụ, onye na-eche gị nche na-amụ anya oge niile;
او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید.۳
4 nʼezie onye na-eche Izrel nche adịghị arahụ ụra, ọ dịghị atụkwa oru ụra.
اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود.۴
5 Onyenwe anyị na-eche gị nche, Onyenwe anyị bụ ndo gị nʼaka nri gị;
خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به‌دست راستت سایه تو است.۵
6 anyanwụ agaghị achagbu gị nʼehihie, ọnwa agaghị etigbukwa gị nʼabalị.
آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب.۶
7 Onyenwe anyị ga-edebe gị ka ihe ọjọọ ọbụla ghara ịdakwasị gị. Ọ ga na-eche ndụ gị nche mgbe niile.
خداوندتو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظخواهد کرد.۷
8 Onyenwe anyị ga-echebe gị mgbe ị na-apụ na mgbe ị na-abata abata, site ugbu a ruo mgbe niile ebighị ebi.
خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد.۸

< Abụ Ọma 121 >