Abụ Ọma 120

1 Abụ nrigo. Ana m akpọku Onyenwe anyị nʼime nsogbu m, ọ na-azakwa m.

En visa i högre choren. Jag ropar till Herran i mine nöd, och han bönhörer mig.

2 O Onyenwe anyị, zọpụta m site nʼegbugbere ọnụ okwu ụgha na ire na-ekwu okwu aghụghọ.

Herre, fräls mina själ ifrå lögnaktiga munnar, och ifrå falska tungo.

3 Gịnị ka a ga-eme gị, ọ bụkwa gịnị ọzọ ka a gatụkwasịri gị, gị ire aghụghọ?

Hvad kan den falska tungan göra dig? Och hvad kan hon uträtta?

4 Ọ ga-eji àkụ dị nkọ nke dike nʼagha taa gị ahụhụ, ya na icheku ọkụ osisi brum na-ere ere.

Hon är såsom ens väldigs skarpe pilar, såsom eld i enebärsträ.

5 Ahụhụ dịịrị m nʼihi na m bi na Meshek, nʼihi na m bikwa nʼetiti ụlọ ikwu ndị Keda!

Ve mig, att jag en främling är ibland Mesech; jag måste bo ibland Kedars hyddor.

6 Ogologo oge ka m binyere ndị kpọrọ udo asị.

Det varder mine själ långt att bo när dem, som friden hata.

7 Abụ m onye udo; ma mgbe m kwuru okwu, okwu ha bụ okwu agha.

Jag håller frid; men när jag talar, så taga de till att örliga.