< Abụ Ọma 120 >

1 Abụ nrigo. Ana m akpọku Onyenwe anyị nʼime nsogbu m, ọ na-azakwa m.
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید.
2 O Onyenwe anyị, zọpụta m site nʼegbugbere ọnụ okwu ụgha na ire na-ekwu okwu aghụghọ.
ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیله‌گر نجات بده.
3 Gịnị ka a ga-eme gị, ọ bụkwa gịnị ọzọ ka a gatụkwasịri gị, gị ire aghụghọ?
ای حیله‌گران، می‌دانید چه در انتظار شماست؟
4 Ọ ga-eji àkụ dị nkọ nke dike nʼagha taa gị ahụhụ, ya na icheku ọkụ osisi brum na-ere ere.
تیرهای تیز و اخگرهای داغ!
5 Ahụhụ dịịrị m nʼihi na m bi na Meshek, nʼihi na m bikwa nʼetiti ụlọ ikwu ndị Keda!
شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی می‌کنم!
6 Ogologo oge ka m binyere ndị kpọrọ udo asị.
از زندگی کردن در میان این جنگ‌طلبان خسته شده‌ام.
7 Abụ m onye udo; ma mgbe m kwuru okwu, okwu ha bụ okwu agha.
من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمی‌دهند.

< Abụ Ọma 120 >