< Abụ Ọma 114 >
1 Mgbe ụmụ Izrel si nʼala Ijipt pụta, mgbe ezinaụlọ Jekọb sitekwara nʼebe ndị asụsụ ha dị iche pụta,
Gdy Izrael wychodził z Egiptu, dom Jakuba spośród ludu obcego języka;
2 Juda ghọrọ ebe nsọ Chineke, Izrel ghọrọ ala ọ na-achị.
Juda stał się jego świątynią, Izrael jego panowaniem.
3 Osimiri hụrụ ya, gbaa ọsọ, osimiri Jọdan hụkwara ya chigharịa laa azụ;
Morze to ujrzało i uciekło, Jordan wstecz się odwrócił.
4 Ugwu ukwu niile wụliri elu dịka ebule; ugwu nta niile wụlikwara elu dịka ụmụ atụrụ.
Góry skakały jak barany, pagórki jak jagnięta.
5 Gịnị mere gị oke osimiri, i ji na-agba ọsọ? Osimiri Jọdan, gịnị na-eme gị i ji chigharịa laa azụ?
Morze, cóż ci [się stało], żeś uciekło, a tobie, Jordanie, że wstecz się odwróciłeś?
6 Gịnị na-eme unu, ugwu ukwu niile unu ji na-awụli elu dịka ụmụ ebule? Gịnị na-emekwa unu, ugwu nta niile, unu ji na-awụli elu dịka ụmụ atụrụ?
Góry, [że] skakałyście jak barany, a wy, pagórki, jak jagnięta?
7 Ka ụwa niile maa jijiji nʼihu Onyenwe anyị, ka ọ maakwa jijiji nʼihu Chineke nke Jekọb,
Zadrżyj, ziemio, przed obliczem Pana, przed obliczem Boga Jakuba;
8 onye mere ka oke nkume ghọọ ọdọ mmiri, onye mere ka ọmụ nkume ghọọ isi iyi mmiri.
Który zamienia skałę w jezioro, [a] krzemień w źródło wód.