Ilu 9
1 Amamihe ewuola ụlọ ukwu ya nʼelu ogidi asaa.
Visheten byggde sitt hus, och högg sju pelare;
2 O doziela oriri ya nʼusoro, o gbuola anụ ya, gwaakwa mmanya.
Och slagtade sin boskap, skänkte sitt vin, och tillredde sitt bord;
3 O zipụkwala ndị ozi ya ka ha gaa kpọọ mmadụ niile, site nʼebe dị elu nke obodo ka ha nọ na-akpọ oku na-asị,
Och sände sina tjenarinnor ut, till att bjuda upp på stadsens palats:
4 “Bịanụ nʼụlọ m, unu ndị niile na-enweghị uche” Ma nye ndị amamihe kọrọ, ọ na-asị,
Den fåkunnig är, han komme hit; och till de dårar sade hon:
5 “Bịanụ, rie nri m, ṅụọkwa mmanya m gwakọtara.
Kommer, äter af mitt bröd, och dricker af vinet, som jag skänker;
6 Hapụnụ ụzọ enweghị uche unu, ka unu were dị ndụ; gbasokwanụ ụzọ mmụọ ịghọta ihe.”
Öfvergifver det galna väsendet, så fån I lefva; och går på förståndsens väg.
7 Onye ọbụla na-adọ onye na-akwa emo aka na ntị na-ewetara onwe ya nlelị; onye na-abara mmadụ ọjọọ mba na-enweta nkọcha.
Hvilken som tuktar bespottaren, han får skam igen; och den som straffar en ogudaktigan, han varder försmädad.
8 Abarala ndị na-akwa emo mba, ma ọ bụghị ya, ha ga-akpọ gị asị; baara ndị maara ihe mba, ha ga-ahụ gị nʼanya.
Straffa bespottaren intet, att han icke hatar dig; straffa den visa, han skall älska dig.
9 Kuziere onye maara ihe ihe o kwesiri ịmụta, ọ ga-ama ihe karịa, kuziere onye ziri ezi ihe ọ ga-atụkwasị ihe ọ mụtara nʼamamihe ya.
Gif dem visa, så skall han ännu visare varda; lär den rättfärdiga, så växer han till i lärdom.
10 Nʼihi na ịtụ egwu Onyenwe anyị bụ mmalite amamihe, inwe ihe ọmụma banyere onye Nsọ ahụ bụkwa nghọta.
Vishetenes begynnelse är Herrans fruktan, och förstånd lärer hvad heligt är;
11 Nʼihi na ọ bụ site na amamihe, ka ụbọchị gị ga-adị ogologo. A ga-etinyekwara gị ọtụtụ afọ na ndụ gị.
Ty igenom mig skola dine dagar månge varda, och dins lifs år dig flere varda.
12 Ị bụrụ onye nwere amamihe, amamihe gị ga-abara gị uru, ma ị bụrụ onye na-akwa emo, naanị gị ga-ata ahụhụ ya.
Äst du vis, så äst du dig vis; äst du en bespottare, så måste du umgälla det allena.
13 Nwanyị dị nzuzu na-eme mkpọtụ, o nweghị uche; ihere adịghịkwa eme ya.
Men en galen ostadig qvinna, full med sqvaller, och fåvitsk;
14 Ọ na-anọ ọdụ nʼọnụ ụzọ ụlọ ya, nʼelu oche nʼebe dịkarịsịrị elu nʼobodo,
Sitter i sins hus dörr, på en stol, högt uppe i stadenom;
15 na-akpọ ndị na-aga nʼụzọ oku, bụ ndị na-aga mkpa ha,
Till att bjuda alla de der framom gå, och rättelliga vandra på sinom vägom:
16 “Ka ndị niile amamihe kọrọ bịa nʼụlọ m.” Ọ na-asịkwa ndị na-enweghị uche,
Den der fåkunnig är, han komme hit. Och till de dårar säger hon:
17 “Mmiri e zutere nʼohi na-atọ ụtọ, nri e riri na nzuzo na-atọkarịkwa nʼụtọ.”
Stulet vatten är sött, och fördoldt bröd är lustigt.
