Ilu 9
1 Amamihe ewuola ụlọ ukwu ya nʼelu ogidi asaa.
Premudrost sazida sebi kuæu, i otesa sedam stupova;
2 O doziela oriri ya nʼusoro, o gbuola anụ ya, gwaakwa mmanya.
Pokla stoku svoju, rastvori vino svoje, i postavi sto svoj.
3 O zipụkwala ndị ozi ya ka ha gaa kpọọ mmadụ niile, site nʼebe dị elu nke obodo ka ha nọ na-akpọ oku na-asị,
Posla djevojke svoje, te zove svrh visina gradskih:
4 “Bịanụ nʼụlọ m, unu ndị niile na-enweghị uche” Ma nye ndị amamihe kọrọ, ọ na-asị,
Ko je lud, neka se uvrati ovamo. I bezumnima veli:
5 “Bịanụ, rie nri m, ṅụọkwa mmanya m gwakọtara.
Hodite, jedite hljeba mojega, i pijte vina koje sam rastvorila.
6 Hapụnụ ụzọ enweghị uche unu, ka unu were dị ndụ; gbasokwanụ ụzọ mmụọ ịghọta ihe.”
Ostavite ludost i biæete živi, i idite putem razuma.
7 Onye ọbụla na-adọ onye na-akwa emo aka na ntị na-ewetara onwe ya nlelị; onye na-abara mmadụ ọjọọ mba na-enweta nkọcha.
Ko uèi potsmjevaèa, prima sramotu; i ko kori bezbožnika, prima rug.
8 Abarala ndị na-akwa emo mba, ma ọ bụghị ya, ha ga-akpọ gị asị; baara ndị maara ihe mba, ha ga-ahụ gị nʼanya.
Ne karaj potsmjevaèa da ne omrzne na te; karaj mudra, i ljubiæe te.
9 Kuziere onye maara ihe ihe o kwesiri ịmụta, ọ ga-ama ihe karịa, kuziere onye ziri ezi ihe ọ ga-atụkwasị ihe ọ mụtara nʼamamihe ya.
Kaži mudrome, i biæe još mudriji; pouèi pravednoga, i znaæe više.
10 Nʼihi na ịtụ egwu Onyenwe anyị bụ mmalite amamihe, inwe ihe ọmụma banyere onye Nsọ ahụ bụkwa nghọta.
Poèetak je mudrosti strah Gospodnji, i znanje je svetijeh stvari razum.
11 Nʼihi na ọ bụ site na amamihe, ka ụbọchị gị ga-adị ogologo. A ga-etinyekwara gị ọtụtụ afọ na ndụ gị.
Jer æe se mnom umnožiti dani tvoji i dodaæe ti se godine životu.
12 Ị bụrụ onye nwere amamihe, amamihe gị ga-abara gị uru, ma ị bụrụ onye na-akwa emo, naanị gị ga-ata ahụhụ ya.
Ako budeš mudar, sebi æeš biti mudar; ako li budeš potsmjevaè, sam æeš tegliti.
13 Nwanyị dị nzuzu na-eme mkpọtụ, o nweghị uche; ihere adịghịkwa eme ya.
Žena bezumna plaha je, luda i ništa ne zna;
14 Ọ na-anọ ọdụ nʼọnụ ụzọ ụlọ ya, nʼelu oche nʼebe dịkarịsịrị elu nʼobodo,
I sjedi na vratima od kuæe svoje na stolici, na visinama gradskim,
15 na-akpọ ndị na-aga nʼụzọ oku, bụ ndị na-aga mkpa ha,
Te vièe one koji prolaze, koji idu pravo svojim putem:
16 “Ka ndị niile amamihe kọrọ bịa nʼụlọ m.” Ọ na-asịkwa ndị na-enweghị uche,
Ko je lud? neka se uvrati ovamo. I bezumnome govori:
17 “Mmiri e zutere nʼohi na-atọ ụtọ, nri e riri na nzuzo na-atọkarịkwa nʼụtọ.”
Voda je kradena slatka, i hljeb je sakriven ugodan.
