Ilu 8
1 Ọ bụ na amamihe adịghị eti mkpu? Ọ bụ na nghọta anaghị eme ka olu ya daa ụda?
Hör, visheten ropar, och förståndet höjer sin röst.
2 Ọ na-eguzo nʼelu ebe niile dị elu nʼokporoụzọ, nʼagbata ụzọ niile.
Uppe på höjderna står hon, vid vägen, där stigarna mötas.
3 Nʼọnụ ụzọ nke obodo niile na nʼọnụ ụzọ ụlọ niile ka ọ nọ na-eti mkpu,
Invid portarna, vid ingången till staden där man träder in genom dörrarna, höjer hon sitt rop:
4 ọ na-asị, “Ụmụ mmadụ geenụ m ntị; ọ bụ unu ndị dị ndụ ka m na-agwa okwu.
Till eder, I man, vill jag ropa, och min röst skall utgå till människors barn.
5 Unu ndị na-enweghị uche, nweenụ uche zuruoke; unu ndị nzuzu, nweenụ nghọta.
Lären klokhet, I fåkunnige, och I dårar, lären förstånd.
6 Geenụ m ntị, nʼihi na enwere m okwu dị mkpa m ga-agwa unu; Ihe ọbụla m kwuru bụ ihe ziri ezi,
Hören, ty om höga ting vill jag tala, och mina läppar skola upplåta sig till att säga vad rätt är.
7 Ọnụ m na-ekwu eziokwu nʼihi na akpọrọ m okwu ụgha asị.
Ja, sanning skall min mun tala, en styggelse för mina läppar är ogudaktighet.
8 Ndụmọdụ m zuruoke, ọ dịkwa mma. Ihe ọjọọ ọbụla adịghị nʼime ya.
Rättfärdiga äro alla min muns ord; i dem finnes intet falskt eller vrångt.
9 Nʼebe onye nwetara nghọta nọ, okwu m doro anya; nʼebe ndị chọtara ihe ọmụma nọ, okwu m ziri ezi.
De äro alla sanna för den förståndige och rätta för dem som hava funnit kunskap.
10 Họrọ ịdọ aka na ntị m karịa ọlaọcha họrọkwa ihe ọmụma karịa ọlaedo dị ezi mma.”
Så tagen emot min tuktan hellre än silver, och kunskap hellre än utvalt guld.
11 Amamihe dị mkpa karịa nkume rubi dị oke ọnụahịa. Ọ dịkwaghị ihe a ga-eji tụnyere ya.
Ty visheten är bättre än pärlor; allt vad härligt som finnes går ej upp emot henne.
12 “Mụ onwe m bụ amamihe na ezi nghọta na-agakọta. Enwere m ọmụma ihe na ezi izuzu.
Jag, visheten, är förtrogen med klokheten, och jag råder över eftertänksam insikt.
13 Ịtụ egwu Onyenwe anyị bụ ịkpọ ihe ọjọọ asị. Akpọrọ m nganga na mpako, omume ọjọọ nakwa okwu gbagọrọ agbagọ asị.
Att frukta HERREN är att hata det onda; ja, högfärd, högmod, en ond vandel och en ränkfull mun, det hatar jag.
14 Ndụmọdụ na ezi nghọta bụ nke m; enwekwara m ọmụma ihe na ike.
Hos mig finnes råd och utväg; jag är förstånd, hos mig är makt.
15 Site na m ka ndị eze ji achị, ọ bụ m na-eme ka ndị na-achị achị mee iwu ziri ezi.
Genom mig regera konungarna och stadga furstarna vad rätt är.
16 Site na m ka ndị eze ji achị bụ ndịisi niile na-achị nʼụwa.
Genom mig härska härskarna och hövdingarna, ja, alla domare på jorden.
17 Ndị niile hụrụ m nʼanya ka m na-ahụ nʼanya. Ndị niile na-achọ m aghakwaghị ịchọta m.
Jag älskar dem som älska mig, och de som söka mig, de finna mig.
18 Ana m ekenye ụba na nsọpụrụ, na ikpe ziri ezi na ezi omume.
Rikedom och ära vinnas hos mig, ädla skatter och rättfärdighet.
19 Onyinye m na-enye dị mma karịa ọlaọcha, ọ karịkwara ọlaedo.
Min frukt är bättre än guld, ja, finaste guld och den vinning jag skänker bättre än utvalt silver.
20 Ana m aga ije nʼụzọ ezi omume, nʼokporoụzọ ikpe ziri ezi.
På rättfärdighetens väg går jag fram, mitt på det rättas stigar,
21 Ndị niile hụrụ m nʼanya, na-eketa akụnụba. Ana m emejupụtakwa ụlọakụ ha.
till att giva dem som älska mig en rik arvedel och till att fylla deras förrådshus.
22 “Onyenwe anyị kpụrụ m dịka mmalite ụzọ ya, tupu o bido ike ihe ọbụla ọzọ.
HERREN skapade mig såsom sitt förstlingsverk, i urminnes tid, innan han gjorde något annat.
23 Site nʼebighị ebi gara aga ka m dị; adịkwa m adị tupu e kee ụwa.
Från evighet är jag insatt, från begynnelsen, ända ifrån jordens urtidsdagar.
24 Anọ m na-adị tupu e kee ogbu mmiri, tupu isi iyi ọbụla agbapụta mmiri nʼelu ụwa,
Innan djupen voro till, blev jag född, innan källor ännu funnos, fyllda med vatten
25 tupu e kee ugwu ukwu na ugwu nta.
Förrän bergens grund var lagd, förrän höjderna funnos, blev jag född,
26 E, amụọla m rịị tupu Chineke ekee ụwa na osisi niile, na aja niile dị nʼime ya.
när han ännu icke hade skapat land och mark, ej ens det första av jordkretsens stoft.
27 Anọ m ya mgbe o doziri mbara eluigwe nʼọnọdụ ya, mgbe ọ tụsara ha nʼelu ogbu mmiri niile;
När han beredde himmelen, var jag tillstädes, när han spände ett valv över djupet,
28 mgbe o hiwere mbara eluigwe, mgbe o mere ka isi iyi niile nke ogbu mmiri dị ike,
när han fäste skyarna i höjden, när djupets källor bröto fram med makt,
29 mgbe ọ kpara oke nye osimiri ebe ọ ga-akwụsị, ka mmiri ya ghara ịgafe iwu ya, mgbe ọ kara akara ebe a tọrọ ntọala nke ụwa.
när han satte för havet dess gräns, så att vattnet icke skulle överträda hans befallning, när han fastställde jordens grundvalar --
30 Oge ahụ niile ka m na-anọ nʼakụkụ ya dịka onye ǹka. Ihe banyere m na-atọkwa ya ụtọ; ana m egwuri egwu nʼihu ya.
då fostrades jag såsom ett barn hos honom, då hade jag dag efter dag min lust och min lek inför hans ansikte beständigt;
31 Ihe niile o kere tọkwara m ụtọ, ụwa niile na ụmụ mmadụ!
jag hade min lek på hans jordkrets och min lust bland människors barn.
32 “Nʼihi ya, ụmụ m ndị ikom, geenụ m ntị; nʼihi na ndị niile na-eso ụzọ m na-enwe ọṅụ.
Så hören mig nu, I barn, ty saliga äro de som hålla mina vägar.
33 Gee ntị na ndụmọdụ m ka ị bụrụ onye maara ihe, agbakụtakwala ndụmọdụ m azụ.
Hören tuktan, så att I bliven visa, ja, låten henne icke fara.
34 Ngọzị dịrị mmadụ ahụ na-aṅa ntị nʼokwu m, onye na-anọ na nche nʼọnụ ụzọ m ụbọchị niile, onye na-anọ na-echere m nʼọnụ ụzọ ụlọ m;
Säll är den människa som hör mig, så att hon vakar vid mina dörrar dag efter dag håller vakt vid dörrposterna i mina portar.
35 nʼihi na onye ọbụla chọtara m chọtara ndụ; ọ natakwala ihuọma nʼebe Onyenwe anyị nọ.
Ty den som finner mig, han finner livet och undfår nåd från HERREN.
36 Ma onye na-enweghị ike chọta m na-emerụ onwe ya ahụ; ndị niile kpọrọ m asị hụrụ ọnwụ nʼanya.”
Men den som går miste om mig han skadar sig själv; alla de som hata mig, de älska döden.
