< Matiu 18 >
1 Nʼoge ahụ kwa, ndị na-eso ụzọ Jisọs bịakwutere ya jụọ ajụjụ sị, “Olee onye dị ukwuu karịa ibe ya nʼalaeze eluigwe?”
Naquele momento, os discípulos se aproximaram de Jesus e perguntaram: “Quem é o mais importante no Reino do Céu?”
2 Ọ kpọrọ otu nwantakịrị, onye o mere ka o guzoro nʼetiti ha,
Jesus chamou uma criança. Ele a colocou diante deles.
3 ọ sịrị, “Nʼezie, agwa m unu, ọ bụrụ na unu agbanweghị ma dịrị ka ụmụntakịrị, unu agaghị aba nʼalaeze eluigwe.
“Eu lhes afirmo que isto é verdade: se vocês não mudarem a sua forma de pensar e não se tornarem como as criancinhas, nunca entrarão no Reino do Céu”, ele lhes disse.
4 Onye ọbụla wedara onwe ya ala dị ka nwantakịrị a bụ onye dịkarịsịrị ukwuu nʼalaeze eluigwe.
“Mas, todo aquele que se tornar humilde como esta pequena criança é o mais importante no Reino do Céu.
5 Onye ọbụla nabatara nwantakịrị dị otu a nʼihi m, bụ onye nabatara m.
Qualquer um que aceita uma criança como esta, em meu nome, também me aceita.
6 “Ma ọ bụrụ na onye ọbụla nʼime unu emee ka otu nʼime ndị a dị nta, bụ ndị tụkwasịrị m obi, jehie nʼokwukwe ya, ọ kaara onye ahụ mma na e kedoro ya nkume igwe nri nʼolu, tụnye ya nʼoke osimiri ka mmiri rie ya.
Porém, aquele que faz com que um desses pequeninos, que crê em mim, peque, seria melhor que tivesse uma grande pedra amarrada em seu pescoço e que afundasse nas profundezas do mar.
7 Ahụhụ ga-adịrị ụwa nʼihi ihe ndị na-eme ka mmadụ jehie. Ihe ndị na-eme ka mmadụ daba nʼọnwụnwa aghaghị ịbịa, ma ahụhụ ga-adịrị onye ahụ nke ọ ga-esite nʼaka ya bịa.
Ai dos que incitam outros ao pecado! Isso certamente acontecerá, mas será terrível para a pessoa que fizer isso!
8 Nʼihi nke a, ọ bụrụ na aka gị maọbụ ụkwụ gị na-eme ka i jehie, gbupụ ya tufukwaa ya. Ọ kaara gị mma inwe ọrụsị maọbụ daa ngwụrọ baa na ndụ, karịa na ị ga-enwe aka abụọ maọbụ ụkwụ abụọ, a tụnye gị nʼọkụ ebighị ebi. (aiōnios )
Se a sua mão ou o seu pé fizer você pecar, corte-o e jogue-o fora. É melhor que você entre na vida eterna aleijado, do que com as duas mãos ou com os dois pés ser jogado no fogo eterno. (aiōnios )
9 Ọzọ, ọ bụrụ na anya gị na-eme ka i jehie, ghụpụ ya tufuo. Ọ ga-akara gị mma na i nwere otu anya baa na ndụ, karịa inwe anya abụọ, a tụnye gị nʼọkụ ala mmụọ. (Geenna )
Se os seus olhos fazem você pecar, tire-os e jogue-os fora. É melhor você entrar na vida eterna com um olho, do que ter os dois olhos e ser jogado no fogo da Geena. (Geenna , questioned)
10 “Lezienụ anya ka unu ghara ileda otu nʼime ụmụntakịrị ndị a anya. Nʼihi na nʼeluigwe, ndị mmụọ ozi ha na-anọ nʼihu Nna m mgbe niile.
Tenham certeza de não desprezar estas criancinhas. Eu lhes afirmo que isto é verdade: no céu, os anjos deles estão sempre com meu Pai celestial.
11 Nʼihi na Nwa nke mmadụ bịara ịzọpụta ndị furu efu.
12 “Gịnị ka unu chere? Ọ bụrụ na ọ dị onye nwere narị atụrụ, ma otu nʼime ha akpafuo, gịnị ka ọ ga-eme? Ọ gaghị ahapụ iri atụrụ itoolu na itoolu fọdụrụ pụọ jegharịa nʼugwu na ndịda niile, ịchọ atụrụ ahụ kpafuru akpafu?
O que vocês acham disso? Se um homem tem cem ovelhas, e uma delas se perde, o homem não deixará as noventa e nove na colina e irá em busca daquela que se perdeu?
13 Ọ bụrụkwa na ọ chọta ya, gịnị ka ọ ga-eme? Nʼezie, agwa m unu, ọ ga-aṅụrị oke ọnụ nʼihi otu atụrụ a karịa iri atụrụ itoolu na itoolu ndị ọzọ ahụ na-agahieghị ụzọ.
E, se ele a encontrar, eu lhes digo que ele realmente se alegrará com aquela, mais do que com as noventa e nove que não se perderam.
14 Ya mere, ọ bụghị nzube Nna m nke bi nʼeluigwe ka otu nʼime ụmụnta ndị a ala nʼiyi.
Da mesma maneira, meu Pai celestial não quer que qualquer uma destas criancinhas se perca.
15 “Ọ bụrụ na nwanna gị emehie megide gị, jekwuru ya ebe naanị gị na ya nọ, tụọ ya mmehie nʼanya. Ọ bụrụ na o gee gị ntị, i ritela nwanna gị nʼuru.
Se um irmão pecar contra você, vá e mostre o erro para ele, mas em particular. Se ele o ouvir, você conquistou o seu irmão.
16 Ma ọ bụrụ na o geghị gị ntị, kpọrọ otu onye maọbụ mmadụ abụọ ọzọ laghachi azụ nʼebe ọ nọ, ‘ka okwu ọbụla ekwuru bụrụ nke mmadụ abụọ maọbụ atọ ga-agba akaebe banyere ya.’
Mas, se ele não o ouvir, então, reúna uma ou duas pessoas, para que a verdade possa ser confirmada por duas ou três testemunhas.
17 Ọ bụrụ na o geghị ha ntị, gwa ndị chọọchị, ma ọ bụrụ na o geghịkwa ọ bụladị ndị chọọchị ntị, were ya dị ka onye mba ọzọ maọbụ onye ọna ụtụ.
No entanto, se ele se recusar a ouvi-los, então, comunique à igreja. Se ele também se recusar a ouvir a igreja, então, trate-o como um pagão e como a um cobrador de impostos.
18 “Nʼezie, asị m unu, na ihe ọbụla unu kere agbụ nʼụwa a, e keela ya rịị agbụ nʼeluigwe. Ihe ọbụla kwa unu tọpụrụ nʼụwa, a tọpụkwala ya rịị nʼeluigwe.
Eu lhes digo que isto é verdade: tudo aquilo que vocês proibirem na terra também será proibido no céu. E o que vocês aceitarem na terra também será aceito no céu.
19 “Ọzọ, ana m agwa unu nʼezie a sị, ọ bụrụ na mmadụ abụọ nʼetiti unu ekwekọrịta nʼụwa banyere ihe ọbụla unu na-arịọ nʼekpere Nna m bi nʼeluigwe ga-emezuru unu ihe ahụ.
Eu também lhes digo que se dois de vocês concordarem, aqui na terra, a respeito de algo que pedem, em oração, então, meu Pai celestial fará isso por vocês.
20 Nʼihi na ebe ọbụla mmadụ abụọ maọbụ atọ zukọtara nʼaha m, mụ onwe m nọ nʼetiti ha.”
Pois onde dois ou três se reunirem em meu nome, eu estarei lá com eles.”
21 Mgbe ahụ Pita bịakwutere ya jụọ ya ajụjụ sị, “Onyenwe anyị, ọ bụ ugboro ole ka m ga-agbaghara nwanne m nke mehiere megide m? Ọ bụ ugboro asaa?”
Pedro se aproximou de Jesus e lhe perguntou: “Quantas vezes eu devo perdoar o meu irmão por pecar contra mim? Sete vezes?”
22 Jisọs zara sị ya, “Ọ bụghị ugboro asaa. Kama ị ga-agbaghara ya ruo iri ugboro asaa ụzọ asaa.
Jesus lhe disse: “Não, não sete vezes. Eu diria setenta vezes sete!”
23 “A ga-eji alaeze eluigwe tụnyere eze ahụ kpebiri ka ya na ndị ọrụ ya gụzie ego ya ha ji.
“É por isso que o Reino do Céu é como um rei que resolveu acertar contas com os seus empregados que lhe deviam dinheiro.
24 Mgbe ha malitere na-apịazi, a kpọtaara eze ahụ otu onye nke ji ya ụgwọ ruru puku talenti iri.
Conforme ele começou a acertar as contas, um empregado que lhe devia uma quantia de dez mil talentos foi levado até ele.
25 Nwoke ahụ enweghị ihe ọ ga-eji kwụọ ụgwọ o ji. Nna ya ukwu nyere iwu ka e refuo ya na nwunye ya na ụmụ ya, na ihe niile o nwere, ka akwụghachi ụgwọ o ji.
Por ele não ter o dinheiro para pagar, o patrão ordenou que ele fosse vendido, juntamente com a sua esposa, seus filhos e tudo que possuía, para que, assim, a dívida pudesse ser paga.
26 “Ma ohu ahụ dara nʼala, gbukwaa ikpere ya nʼala, rịọ ya arịrịọ sị, ‘Onyenwe m, biko, nwee ntachiobi nʼebe m nọ. Aga m akwụghachikwa gị ụgwọ niile m ji gị.’
O empregado se ajoelhou e disse ao patrão: ‘Por favor, tenha paciência comigo! Eu lhe pagarei tudo que devo!’
27 Nna ukwu onye ọrụ ahụ nwere ọmịiko nʼebe ọ nọ, meere ya ebere. Ọ sịrị ya akwụghachila ụgwọ o ji ọzọ.
O patrão teve pena do empregado, deixou que ele fosse embora e perdoou-lhe a dívida.
28 “Ma mgbe ohu ahụ sitere nʼebe ahụ pụọ, ọ hụrụ otu ohu ibe ya ji ya ụgwọ otu narị denarị. O jidere ya nʼaka ike, machie ya aka nʼakpịrị, sị ya, ‘Kwụghachi m ụgwọ i ji m ugbu a.’
Mas quando esse mesmo empregado saiu, encontrou um dos seus companheiros de trabalho que lhe devia a quantia de apenas cem denários. Ele o agarrou pelo pescoço e o sacudiu, dizendo: ‘Pague o que você me deve!’
29 “Ya mere, ohu ibe ya ahụ dara nʼala nʼihu ya rịọọ ya ka o nye ya nwantịntị oge. Ọ rịọkwara ya sị, ‘Enyi m, biko nwee ntachiobi, aga m akwụghachi gị ụgwọ m ji gị.’
Seu companheiro se ajoelhou diante dele e lhe implorou: ‘Por favor, seja paciente comigo! Eu lhe pagarei!’
30 “Ma o kwenyeghị, kama ọ gara tụba ya nʼụlọ mkpọrọ, ebe ọ ga-anọ ruo mgbe ọ kwụsịrị ụgwọ niile o ji ya.
Mas, o homem se recusou a perdoar e colocou o devedor na cadeia, até que ele lhe pagasse tudo que devia.
31 Mgbe ndị ohu ibe ya hụrụ ihe mere, o wutere ha nke ukwuu. Ha jekwuru Nna ha ukwu kọọrọ ya ihe niile ndị a.
Quando os outros empregados viram o que havia acontecido, ficaram revoltados e foram até o patrão e disseram o que havia acontecido.
32 “Nʼihi nke a Nna ya ukwu kpọrọ ohu ahụ sị ya, ‘Ohu obi ọjọọ! Agbaghara m gị ụgwọ ahụ niile i ji, nʼihi na ị rịọrọ m arịrịọ.
Então, o patrão chamou novamente o homem e lhe disse: ‘Empregado miserável! Eu lhe perdoei toda a sua dívida, porque você me implorou.
33 Ọ bụ na ị kwesighị inwe obi ebere nʼebe ohu ibe gị nọ, dị ka m si mere gị ebere?’
Você não deveria ter sido misericordioso com seu companheiro, da mesma maneira que eu fui com você?’
34 Nʼihi iwe, Nna ya ukwuu nyefere ya nʼaka ndị nche na-eche ndị nọ nʼụlọ mkpọrọ ka ha taa ya ahụhụ, ruo mgbe ọ kwụchara ụgwọ niile o ji.
O seu patrão ficou furioso e o mandou para a cadeia, até que ele pagasse toda a dívida.
35 “Otu a ka Nna m bi nʼeluigwe ga-emekwa unu, ma ọ bụrụ na unu ejighị obi unu niile gbaghara ụmụnna unu.”
Isso é o que o meu Pai celestial fará a cada um de vocês, a menos que vocês perdoem sinceramente aos seus irmãos.”