< Luk 13 >

1 Mgbe ahụ, ụfọdụ ndị nọ nʼebe ahụ gwara ya banyere ndị Galili ahụ Pailet jiri ọbara ha gwakọta nʼaja ha chụrụ.
Agora havia alguns presentes ao mesmo tempo que lhe falavam sobre os galileus cujo sangue Pilatos havia misturado com seus sacrifícios.
2 Ọ zara sị ha, “Unu chere na ndị Galili a tara ụdị ahụhụ a bụ ndị mmehie karịa ndị Galili niile?
Jesus lhes respondeu: “Você acha que esses galileus eram pecadores piores do que todos os outros galileus, porque eles sofreram tais coisas?
3 Mba! Asị m unu, ọ bụrụ na unu echegharịghị, unu niile ga-esi otu ahụ laa nʼiyi.
Eu lhes digo que não, mas se não se arrependerem, todos vocês perecerão da mesma maneira.
4 Ka unu chere na mmadụ iri na asatọ ahụ, ndị mgbidi aja ụlọ elu Sailọm dagburu bụ ndị ikpe mmehie mara karịa ndị niile bi na Jerusalem?
Ou aqueles dezoito em quem a torre de Siloé caiu e os matou - você acha que eles foram piores infratores do que todos os homens que habitam em Jerusalém?
5 Mba! Asị m unu, ọ bụrụ na unu echegharịghị, unu niile ga-ala nʼiyi dị ka ha.”
Eu lhe digo que não, mas, a menos que você se arrependa, todos vocês perecerão da mesma maneira”.
6 Ya mere, ọ tụụrụ ha ilu a sị, “Otu nwoke kụrụ osisi fiig nʼubi vaịnị ya, ma mgbe ọ bịara chọọ nʼelu ya, ma ọ hụghị mkpụrụ ọbụla.
Ele falou esta parábola. “Um certo homem tinha uma figueira plantada em seu vinhedo, e ele veio em busca de frutos e não encontrou nenhum.
7 Ya mere, ọ gwara onye ọrụ ubi ya sị, ‘Nʼime afọ atọ ndị a ka m bịara ka m ghọrọ mkpụrụ site nʼosisi fiig a, ma ahụghị m mkpụrụ ọbụla. Gbutuo ya! Gịnị mere ọ ga-eji na-erikọ nri dị nʼala ubi a?’
Ele disse ao vinhateiro: “Eis que nestes três anos eu vim à procura de frutas nesta figueira, e não encontrei nenhuma”. Cortem-na! Por que desperdiça o solo'
8 “Ọ zara sị ya, ‘Nna m ukwu, hapụkwa ya nʼafọ a, ka m gwuo ala gburugburu, hinye ya aja nri ala nʼukwu.
Ele respondeu: 'Senhor, deixe-o em paz também este ano, até eu cavar em torno dele e fertilizá-lo'.
9 Ọ bụrụ na ọ mịa mkpụrụ nʼafọ ọzọ, ọ dị mma, ọ bụrụkwa na ọ mịghị, i nwere ike gbutuo ya.’”
Se ela der frutos, tudo bem; mas se não, depois disso, você pode cortá-la”.
10 Nʼụbọchị izuike ndị Juu, ọ banyere nʼime otu ụlọ ekpere na-ezi ihe.
Ele ensinava em uma das sinagogas no dia de sábado.
11 Otu nwanyị nọkwa nʼebe ahụ, onye mmụọ nrịa nrịa mere ka ahụ ghara ị dị ya ike afọ iri na asatọ. Ọ na-ehu ehu, o nwekwaghị ike iguzo ọtọ kwem.
Eis que havia uma mulher que tinha um espírito de enfermidade há dezoito anos. Ela estava curvada e não podia de maneira alguma se endireitar.
12 Mgbe Jisọs hụrụ ya, ọ kpọrọ ya sị ya, “Nwanyị emeela ka i nwere onwe gị site nʼọrịa gị.”
Quando Jesus a viu, ele a chamou e lhe disse: “Mulher, você está livre de sua enfermidade”.
13 Mgbe o bikwasịrị ya aka, ngwangwa, o guzooro kwem malite na-eto Chineke.
Ele colocou suas mãos sobre ela, e imediatamente ela se levantou e glorificou a Deus.
14 Ma onyendu ụlọ ekpere ahụ were iwe nke ukwuu nʼihi na Jisọs gwọrọ ọrịa nʼụbọchị izuike. Ọ gwara igwe mmadụ ahụ okwu sị, “E nwere ụbọchị isii nʼime izu ụka mgbe mmadụ kwesiri ịrụ ọrụ. Ya mere, bịanụ ka a gwọọ unu nʼụbọchị ndị a, ọ bụghị nʼụbọchị izuike.”
O dirigente da sinagoga, indignado porque Jesus havia curado no sábado, disse à multidão: “Há seis dias em que os homens devem trabalhar. Portanto, venham nesses dias e sejam curados, e não no dia de sábado”!
15 Ma Onyenwe anyị zara ya sị, “Unu ndị ihu abụọ! Ọ dị onye nʼime unu na-adịghị atọpụ oke ehi ya maọbụ ịnyịnya ibu ya, site nʼụlọ anụmanụ, kpụpụ ya ebe ọ ga-aṅụ mmiri nʼụbọchị izuike?
Por isso o Senhor lhe respondeu: “Hipócritas! Cada um de vocês não liberta seu boi ou seu burro do estábulo no sábado e não o leva para a água?
16 O kwesighị ka a tọpụ nwanyị a bụ ada Ebraham nʼagbụ ekwensu kere ya ogologo afọ iri na asatọ, nʼụbọchị izuike, mee ka o nwere onwe ya?”
Não deveria esta mulher, sendo filha de Abraão, a quem Satanás havia amarrado dezoito longos anos, ser libertada desta escravidão no dia de sábado?”
17 Mgbe o kwuru nke a, ihere mere ndị iro ya niile, ma ndị mmadụ nọ nʼebe ahụ ṅụrịrị ọṅụ nʼihi ọrụ ebube niile ọ na-arụ.
Ao dizer estas coisas, todos os seus adversários ficaram desapontados; e toda a multidão se regozijou por todas as coisas gloriosas que foram feitas por ele.
18 Ya mere, ọ na-ekwu sị, “Gịnị ka alaeze Chineke yiri? Gịnịkwa ka m ga-eji tụnyere ya?
Ele disse: “Como é o Reino de Deus? A que devo compará-lo?
19 O yiri mkpụrụ mọstaadị nke mmadụ kụrụ nʼubi ya a gbara ogige. O toro ghọọ osisi, nke ụmụ nnụnụ na-ezukwa ike nʼalaka ya.”
É como um grão de semente de mostarda que um homem tomou e colocou em seu próprio jardim. Ele cresceu e se tornou uma grande árvore, e os pássaros do céu vivem em seus ramos”.
20 Ọzọ, ọ sịrị, “Gịnị ka m ga-eji tụnyere alaeze Chineke?
Novamente ele disse: “A que devo comparar o Reino de Deus?
21 Ọ dị ka ihe na-eko achịchanke nwanyị gwakọtara na ọtụtụ atọ nke ụtụ ọka, tutu ruo mgbe o koro ụtụ ọka ahụ niile.”
É como o fermento, que uma mulher tomou e escondeu em três medidas de farinha, até ficar todo fermentado”.
22 O jegharịrị nʼobodo ukwu na nʼobodo nta niile na-ezi ihe, ka ọ na-aga Jerusalem.
Ele seguiu seu caminho através de cidades e vilarejos, ensinando e viajando para Jerusalém.
23 Otu onye sịrị ya, “Onyenwe m, ndị a ga-azọpụta ha ga-adị ole na ole?” Ọ sịrị ha,
Um lhe disse: “Senhor, são poucos os que estão salvos?”. Ele lhes disse:
24 “Gbalịsienụ ike banye site nʼọnụ ụzọ dị warawara, nʼihi na ana m a gwa unu na ọtụtụ ga-achọ ịbanye ma ha agaghị enwe ike.
“Procurem entrar pela porta estreita, pois muitos, eu lhes digo, procurarão entrar e não poderão entrar.
25 Ọ bụrụ na nna nwe ụlọ ebilie mechie ọnụ ụzọ, unu ga-eguzo na-ezi na-akụ aka nʼụzọ na-asị, ‘Onyenwe anyị meghere anyị ụzọ.’ “Na nzaghachi, ọ ga-asị, ‘Amaghị m ebe unu si bịa.’
Quando o dono da casa se levantar e fechar a porta, e você começar a ficar do lado de fora e bater à porta, dizendo: 'Senhor, Senhor, abre-nos!' então ele responderá e lhe dirá: 'Não o conheço nem de onde você vem'.
26 “Nʼoge ahụ, unu ga-asị, ‘Anyị na gị rikọrọ, ṅụkọkwaa, ị kuzikwara nkuzi nʼogbe anyị.’
Então você começará a dizer: 'Nós comemos e bebemos em sua presença, e você ensinou em nossas ruas'.
27 “Ma ọ ga-asị, ‘Amaghị m ebe unu siri bịa. Pụọnụ nʼihu m, unu ndị ajọ omume.’
Ele dirá: 'Eu lhe digo, eu não sei de onde você vem'. Afastem-se de mim, todos vocês trabalhadores da iniqüidade'.
28 “Ịkwa akwa na ịta ikikere eze ga-adịkwa mgbe unu ga-ahụ Ebraham, na Aịzik na Jekọb na ndị amụma niile ka ha nọ nʼalaeze Chineke; ma unu onwe unu abụrụ ndị a chụpụrụ nʼezi.
Haverá choro e ranger de dentes quando virem Abraão, Isaac, Jacó e todos os profetas no Reino de Deus, e vocês mesmos sendo jogados para fora.
29 Ndị mmadụ ga-esite nʼọwụwa anyanwụ, nakwa ọdịda anyanwụ, na nʼugwu na ndịda nke ụwa bịa nọdụ nʼoriri nʼime alaeze Chineke.
Eles virão do leste, oeste, norte e sul, e se sentarão no Reino de Deus.
30 Ma lee, ndị bu ụzọ ga-aghọ ndị ikpeazụ, ma ndị ikpeazụ ga-aghọ ndị bu ụzọ.”
Eis que há alguns que são últimos que serão primeiros, e há alguns que são primeiros que serão últimos”.
31 Nʼoge awa ahụ, ụfọdụ ndị Farisii bịakwutere ya sị ya, “Si nʼebe a pụọ, nʼihi na Herọd na-achọ igbu gị.”
Nesse mesmo dia, chegaram alguns fariseus, dizendo-lhe: “Saia daqui e vá embora, pois Herodes quer matá-lo”.
32 Ọ sịrị ha, “Gaa gwaranụ m nkịta ọhịa ahụ, lee, ana m achụpụ mmụọ ọjọọ, gwọọkwa ndị ọrịa taa na echi, ma nʼụbọchị nke atọ ka m ga-arụcha ọrụ m.
Ele lhes disse: “Vá e diga a essa raposa: 'Eis que eu expulso demônios e faço curas hoje e amanhã, e no terceiro dia termino minha missão'.
33 Ma otu ọ dị, aga m aga nʼihu nʼụzọ m taa, na echi na nwanne echi, nʼihi na nʼezie, ọ dịghị onye amụma ga-anwụ nʼebe ọzọ na-abụghị na Jerusalem.
No entanto, devo seguir meu caminho hoje e amanhã e no dia seguinte, pois não pode ser que um profeta pereça fora de Jerusalém”.
34 “O Jerusalem! Jerusalem! Gị onye na-egbu ndị amụma ma na-ejikwa nkume atụgbu ndị e ziteere gị. Ọtụtụ mgbe ka m gbalịrị ịchịkọta ụmụ gị dị ka nne ọkụkụ sị achịkọta ụmụ ya nʼokpuru nku ya, ma unu ekweghị.
“Jerusalém, Jerusalém, tu que matas os profetas e apedrejas aqueles que lhe são enviados! Quantas vezes eu quis reunir seus filhos, como uma galinha reúne sua própria ninhada sob suas asas, e você se recusou!
35 Lee, a hapụrụla unu ụlọ unu. Ma agwa m unu, unu agaghị ahụ m anya ọzọ ruo mgbe oge ahụ ga-abịa, mgbe unu ga-asị, ‘Onye a gọziri agọzi ka onye ahụ bụ nke na-abịa nʼaha Onyenwe anyị.’”
Eis que sua casa é deixada para você, desolada. Digo-vos que não me vereis até que digais: “Abençoado seja aquele que vem em nome do Senhor”!

< Luk 13 >