Abụ Akwa 5
1 Onyenwe anyị, biko, cheta ihe niile dakwasịrị anyị; leekwa anya ka ị hụrụ ọnọdụ ihere anyị.
Herre! kom i Hu, hvad der er sket os; sku ned og se vor Forhaanelse!
2 E werela ihe nketa anyị nyefee ndị ọbịa nʼaka, werekwa ebe obibi anyị nyefee nʼaka ndị mba ọzọ.
Vor Arv er gaaet over til fremmede, vore Huse til Udlændinge.
3 Anyị aghọọla ụmụ mgbei, na ndị na-enweghị nna. Nne anyị ha dị ka ndị inyom di ha nwụrụ.
Vi ere blevne faderløse, uden Fader, vore Mødre ere som Enker.
4 Anyị na-akwụ ụgwọ nʼihi mmiri anyị na-aṅụ. Ọ bụkwa ego ka anyị ji azụ nkụ.
Vandet, vi drikke, købe vi for Penge; vort Brænde kommer til os for Betaling.
5 Agbanyeghị na anyị nya yoku nʼolu, anyị bụ ndị a na-adọgbu nʼọrụ, ike agwụla anyị, enyeghị anyị izuike.
Man er os paa Halsen, vi forfølges; vi blive trætte og faa ikke Hvile.
6 Anyị weere onwe anyị nyefee ndị Ijipt na ndị Asịrịa nʼaka nʼihi inweta nri ga-ezuru anyị.
Vi have rakt Haanden imod Ægypten, imod Assyrien for at mættes af Brød.
7 Nna anyị ha mehiere, ma ha anwụọla. Ma ọ bụ anyị na-anata ntaramahụhụ kwesiri ịbụ nke ha.
Vore Fædre have syndet, de ere ikke mere, og vi bære deres Misgerninger.
8 Ndị bụ ohu na-achị anyị. Ọ dịghị onye anyị nwere nke ga-anapụta anyị site nʼaka ha.
Trælle herske over os; der er ingen, som frier af deres Haand.
9 Anyị ji ndụ anyị nʼaka mgbe anyị na-achọ inweta ihe anyị ga-eri, nʼihi mma agha nke dị nʼọzara.
Vi hente vort Brød med Fare for vort Liv, formedelst Sværdet i Ørken.
10 Anụ ahụ anyị dị ọkụ dịka ite ọkụ, na-amakwa jijiji nʼihi agụụ.
Vor Hud er forbrændt som en Ovn, af Hungerens Glød.
11 Emerụọla ndị inyom dị na Zayọn, ha na ụmụ agbọghọ na-amaghị nwoke niile dị nʼobodo dị iche iche nke Juda.
De krænke Kvinderne i Zion, Jomfruerne i Judas Stæder.
12 Akwụgbuola ụmụ eze site nʼikegide aka ha nʼelu; a dịghị enyekwa ndị okenye nsọpụrụ.
Fyrster ere hængte af deres Haand, Oldingers Person bliver ikke æret.
13 Ụmụ okorobịa na-adọgbu onwe ha nʼọrụ na nkume ịkwọ nri, ụmụntakịrị ndị nwoke na-asụkwa ngọngọ nʼokpuru ọtụtụ nkụ.
Unge Karle maatte tage fat paa Kværnen, og Drenge segnede under Byrden af Ved.
14 Ndị okenye adịghịkwa anọ nʼọnụ ụzọ ama, ụmụ okorobịa akwụsịkwala ịkpọ ụbọ akwara ha.
De Ældste have hørt op med at sidde i Porten, de unge Karle med deres Strengeleg.
15 Ọṅụ adịghịkwa nʼobi anyị; ite egwu anyị aghọọlara anyị ịnọ ọnọdụ iru ụjụ.
Vort Hjertes Glæde er hørt op, vor Dans er vendt om til Sorrig.
16 Okpueze esitela nʼisi anyị dapụ. Ahụhụ dịrị anyị nʼihi na anyị emehiela.
Vort Hoveds Krone er affalden; o ve os! thi vi have syndet.
17 Nʼihi nke a, obi anyị na-ada mba, nʼihi ihe ndị a ka anya anyị na-agba ọchịchịrị.
Derfor er vort Hjerte sygt, derfor ere vore Øjne formørkede:
18 Nʼihi ugwu Zayọn nke tọgbọrọ nʼefu, nke ghọrọ ebe nkịta ọhịa na-akpagharị.
For Zions Bjergs Skyld, som er øde, Ræve løbe derpaa.
19 Gị, Onyenwe anyị, na-abụ eze ruo mgbe ebighị ebi. Ocheeze gị na-adịgide site nʼọgbọ ruo nʼọgbọ.
Du, Herre! du bliver evindelig, din Trone fra Slægt til Slægt.
20 Gịnị mere i ji na-echezọ anyị kpamkpam? Gịnị mere i ji gbakụta anyị azụ ogologo ụbọchị ndị a niile?
Hvorfor vil du glemme os evindelig? forlade os saa lang en Tid?
21 Mee ka anyị lọghachikwute gị, Onyenwe anyị, ka anyị si otu a lọtakwa; gbanwee ụbọchị anyị ka ọ dị ọhụrụ dịka na mgbe ochie,
Herre! før os tilbage til dig, saa ville vi vende tilbage, forny vore Dage som i fordums Tid!
22 ma ọ bụghị na ị jụla anyị kpamkpam na-eweso anyị iwe nke ukwu.
Thi mon du aldeles har forkastet os? mon du er saa saare vred paa os?
