Abụ Akwa 3
1 Abụ m onye hụrụla ahụhụ site na mkpara igwe nke nrubiga oke nke iwe Onyenwe anyị.
Eg er mannen som naudi såg under hans vreide-ris.
2 O sitela nʼihu ya chụpụ m, mee ka m jegharịa nʼọchịchịrị kama nʼìhè.
Meg hev han ført og late ferdast i myrker og ikkje i ljos.
3 Nʼezie, ọ tụgharịala aka ya megide m, mgbe mgbe, ogologo ụbọchị niile.
Berre mot meg vender han si hand upp att og upp att heile dagen.
4 O meela ka akpụkpọ ahụ na anụ ahụ m fịkpọọ, ọ nyajisiela ọkpụkpụ di m nʼahụ.
Han hev late meg eldast i hold og hud, han hev krasa mine bein.
5 O busola m agha, jiri ihe ilu na oke mkpagbu gbaa m gburugburu.
Han bygde att for meg og ringa meg inn med beiska og møda.
6 O meela ka m biri nʼọchịchịrị dịka ndị nwụrụ anwụ kemgbe oge gara aga.
I myrkret hev han set meg, lik deim som longe er daude.
7 Ọ gbachibidola m ogige, ime ka m ghara ịgbapụ; o jirila ụdọ igwe dị arọ mee ka m ghara ijegharị.
Han mura att for meg, so eg kjem meg ikkje ut; tunge gjorde han mine lekkjor.
8 Ọ na-eme ka ekpere m hapụ irute ya, ọ bụladị mgbe m kpọkuru ya ka o nyere m aka.
Endå eg kallar og ropar, let han att for mi bøn.
9 O jirila nkume a wara awa gbachie ụzọ m niile, o meela ka okporoụzọ m gbagọọ agbagọ.
Han mura fyre mine vegar med tilhoggen stein, gjorde det uført på min stig.
10 Dịka anụ ọhịa bịa nke makpu na-eche nche, na dịka ọdụm nke na-ezo onwe ya,
Ein lurande bjørn var han mot meg, ei løva i løyne.
11 o sitela nʼokporoụzọ dọkpụrụ m dọbisie m ahụ, hapụ m na-enweghị onye inyeaka.
Til villstig gjorde han min veg; han reiv meg sund og lagde meg i øyde.
12 Ọ dọọla ụta ya mee m ka m bụrụ onye àkụ ya ga-agbata.
Han spente sin boge og sette meg til skotmål for si pil.
13 O ji àkụ nke si nʼakpa àkụ ya gbapuo m obi.
Han let renna inni mine nyro pilehus-sønerne sine.
14 Aghọrọ m ihe ọchị nye ndị m niile; ha ji abụ na-akwa m emo ogologo ụbọchị niile.
Eg vart til lått for alt mitt folk, deira nidvisa heile dagen.
15 O meela ka ihe niile na-elu ilu ju m afọ, meekwa ka m ṅụjuo oluilu afọ.
Han metta meg med beiske urter, han gav meg malurt å drikka.
16 O meela ka m jiri okwute tajisie eze m, o kponyekwala m ntụ nʼọnụ m.
Han let meg knasa mine tenner på småstein, han grov meg ned i oska.
17 Enweghị m udo, echezọkwaala m ihe ọganihu bụ.
Og du støytte burt frå fred mi sjæl; eg gløymde kor det var å hava det godt.
18 Nʼihi ya, ana m ekwu, “Ịma mma m ọbụla adịghịkwa. Agaghị m enwetakwa ihe ndị ahụ m lere anya na m ga-esi nʼaka Onyenwe anyị nweta.”
Og eg sagde: «Det er ute med mi kraft og med mi von til Herren.»
19 Ana m echeta ahụhụ m, na mwagharị m, ya na ihe ilu na oluilu.
Kom i hug mi naud og mi utlægd - malurt og beiska.
20 Mgbe m na-echeta ya, obi m na-ada mba nʼime m.
Ho minnest det, sjæli mi, og er nedbøygd i meg.
21 Ma ọ dị ihe m na-echeta nʼobi m nke na-eme ka m nwee olileanya.
Dette vil eg leggja meg på hjarta, og difor vil eg vona:
22 Ọ bụ nʼihi ịhụnanya dị ukwuu nke Onyenwe anyị na-emeghị ka anyị gwụsịa, nʼihi na obi ebere ya adịghị agwụ agwụ.
Herrens nåde det er, at det ikkje er ute med oss, for hans miskunn er enn ikkje all.
23 Ha na-adị ọhụrụ ụtụtụ niile; ikwesi ntụkwasị obi gị bụ ihe kwudosiri ike.
Kvar morgon er ho ny, å, stor er din truskap.
24 Mkpụrụobi m na-ekwu, “Onyenwe anyị bụ oke m, nʼihi ya, aga m enwe nchekwube na ya.”
Min lut er Herren, segjer mi sjæl; difor vonar vil eg vona på honom.
25 Onyenwe anyị dị mma nʼebe ndị olileanya ha dị nʼime ya, e, nʼebe obi ahụ dị, nke na-achọsi ya ike.
Herren er god med deim som ventar på honom, med den sjæl som søkjer honom.
26 Ọ bụ ihe dị mma iji nwayọọ chere nzọpụta nke Onyenwe anyị.
Det er godt å vera still for Herren og venta på hans frelsa.
27 Ọ bụ ihe dị mma ka mmadụ buru ibu arọ dịrị ya mgbe ọ bụ okorobịa.
Det er godt for mannen at han ber ok i sin ungdom,
28 Ya nọrọkwa duu naanị ya, nʼihi na ọ bụ Onyenwe anyị bokwasịrị ya ibu ahụ.
at han sit einsleg og tegjande, når han legg det på,
29 Ya tinye ihu ya nʼaja, nʼihi na olileanya nwere ike dịrị.
at han luter seg med munnen mot moldi - kann henda det enn er von -
30 Ya cheziere onye ahụ chọrọ iti ya ihe ntị ya, ya kwerekwa ka ihe ihere ju ya afọ.
at han held fram si kinn til slag, let seg metta med svivyrda.
31 Nʼihi na Onyenwe anyị adịghị ajụ onye ọbụla ruo mgbe ebighị ebi.
For Herren støyter ikkje æveleg burt.
32 Ọ bụ ezie na ọ na-eme ka mmekpa ahụ bịa, ma ọ na-emesịakwa gosi obi ebere ya, nʼihi na ịhụnanya ya, nke na-adịghị agwụ agwụ, dị ukwuu.
For um han legg på sorg, so miskunnar han endå etter sin store nåde.
33 Nʼihi na ọ naghị elezi anya eweta ahụhụ, maọbụ mee ka ụmụ mmadụ nọọ na mmekpa ahụ.
For det er ikkje av hjarta han legg møda og sorg på mannsborni.
34 Iji ụkwụ zọgbuo ndị mkpọrọ nọ nʼala ahụ
At dei krasar under fot alle fangar i landet,
35 ime ka ihe ruru mmadụ hapụ iru ya aka nʼihu Onye kachasị ihe niile elu,
at dei rengjer retten for mannen framfor åsyni til den Høgste,
36 ime ka ikpe ziri ezi ghara irute mmadụ. Ọ bụ na Onyenwe anyị agaghị ahụ ihe ndị a?
at ein gjer urett mot ein mann i hans sak - ser ikkje Herren slikt?
37 Onye pụrụ ikwu okwu mekwa ka ọ dị ire ma ọ bụrụ na Onyenwe anyị enyeghị iwu ka ọ dị otu ahụ?
Kven tala, og det vart, um Herren ikkje baud?
38 Ọ bụghị site nʼọnụ Onye kachasị ihe niile elu ka ihe ọma na ihe ọjọọ si abịa?
Kjem ikkje frå munnen til den Høgste både vondt og godt?
39 Gịnị mere mmadụ dị ndụ ga-eji tamuo ntamu mgbe ọ na-ahụ ahụhụ nʼihi mmehie ya?
Kvi skal eit livande menneskje klaga? Kvar syrgje yver si synd!
40 Ka anyị nyochaanụ ụzọ anyị nwapụta ya. Ka anyị lọghachikwutenụ Onyenwe anyị.
Lat oss ransaka våre vegar og røyna deim og venda oss til Herren!
41 Ka anyị welie aka anyị abụọ na obi anyị elu nye Chineke nọ nʼeluigwe, sị:
Lat oss lyfta våre hjarto likeins som våre hender til Gud i himmelen!
42 “Anyị emehiela, nupu isi, ma ị gbagharabeghị.
Me hev synda og vore ulyduge, du hev ikkje tilgjeve.
43 “I jirila iwe kpuchie onwe gị, si otu a chụọ anyị ọsọ. I gbuola anyị, jụ imere anyị ebere.
Du sveipte deg i vreide og elte oss, du slo i hel utan nåde.
44 I jiri igwe ojii kpuchie onwe gị ka ekpere anyị ghara irute gị.
I skyer sveipte du deg, so ingi bøn rakk fram.
45 I meela ka anyị ghọọ unyi na ihe a zachapụrụ azachapụ nʼetiti mba niile.
Til skarn og styggje hev du gjort oss midt imillom folki.
46 “Ndị iro anyị niile asaghepụla ọnụ ha megide anyị.
Dei spila upp sitt gap imot oss, alle våre fiendar.
47 Anyị ahụọla ahụhụ site nʼoke ihe egwu na ihe ndaba dị iche iche, na mbibi na ịla nʼiyi.”
Gruv og grav det vart vår lut, øyding og tjon.
48 Anya mmiri nke dịka iyi na-asọ asọ si nʼanya m na-asọpụta nʼihi ndị m a lara nʼiyi.
Tårebekkjer strøymer or mitt auga for tjonet på mitt folks dotter.
49 Anya mmiri si m nʼanya ga-anọgide na-asọpụta na-akwụsịghị akwụsị,
Mitt auga sirenn, roar seg ikkje,
50 tutu ruo mgbe Onyenwe anyị ga-esite nʼeluigwe ledata anya ma hụ.
fyrr Herrens skodar etter og ser frå himmelen.
51 Ihe anya m na-ahụ na-ewetara mkpụrụobi m ihe mgbu, nʼihi ọnọdụ nke ndị inyom niile nọ nʼime obodo m.
Mitt auga gjer meg hjarte-ilt for kvar ei av døtterne i min by.
52 Ndị ahụ mere onwe ha ndị iro m, ndị m na-emeghị ihe ọjọọ ọbụla, na-achụ m ọsọ dịka m bụ nnụnụ.
Dei jaga og elte meg som ein fugl, dei som var mine fiendar utan orsak.
53 Ha gbalịrị ime ka m nwụọ nʼime olulu site nʼịtụ m nkume.
Dei vilde taka livet av meg nede i brunnen, dei kasta stein på meg.
54 Mmiri kpuchiri m isi, echere m na-efuola m.
Vatnet flødde yver mitt hovud, eg sagde: «Det er ute med meg.»
55 Esitere m na nsọtụ olulu ahụ kpọkuo aha gị, gị Onyenwe anyị.
Eg påkalla ditt namn, Herre, utor den djupe hola.
56 Ị nụrụ arịrịọ m rịọrọ gị, “Biko, emechila ntị gị. Nụrụ arịrịọ inyeaka nke m na-arịọ gị.”
Mi røyst høyrde du; haldt deg ikkje for øyro når eg ropar um lindring.
57 Ị bịara nso mgbe m kpọkuru gị. Ị sịrị, “Atụla egwu.”
Du var nær den dagen eg kalla på deg; du sagde: «Ikkje ottast!»
58 Gị onwe gị, Onyenwe anyị, kpechitere ọnụ m, gị gbapụtara ndụ m.
Du, Herre, hev ført saki for mi sjæl, du hev løyst ut mitt liv.
59 Onyenwe anyị, ị hụla ihe ọjọọ ha mere m. Kpechitere m ọnụ m.
Du, Herre, hev set kva urett eg leid; å, døm i mi sak!
60 Ị hụla ịbọ ọbọ ha niile na nzube niile ha na-ezube megide m.
Du hev set all deira hemnhug, alle deira løynderåder mot meg.
61 Onyenwe anyị, ị nụla nkọcha niile ha na-akọcha m na nzube niile ha na-ezube megide m.
Du hev høyrt deira svivyrdingar, alle deira løynderåder mot meg,
62 Ị na-anụ izu na ntamu nke ndị iro m megide m ogologo ụbọchị niile.
det mine motstandarar sagde og tenkte imot meg dagen lang.
63 Lee ha! Ha na-akọcha m mgbe ha guzoro ọtọ, na-akọcha m mgbe ha nọdụrụ ala. Ha ji abụ na-akọcha m.
Ansa på deim, når dei sit og når dei stend! um meg gjer dei nidvisor.
64 Onyenwe anyị, biko, kwụghachi ha ihe ruuru ha, nʼihi ihe niile aka ha rụpụtara.
Du, Herre, vil gjeva deim av same slag som deira hender hev gjort.
65 Jiri ihe mkpudo kpuchie obi ha. Meekwa ka ịbụ ọnụ gị dịkwasị ha.
Du vil leggja eit sveip yver deira hjarta, du vil bannstøyta deim.
66 Site nʼiwe gị chụọ ha ọsọ. Laakwa ha nʼiyi nʼiwe gị, ka ha ghara ịdịkwa nʼokpuru eluigwe nke Onyenwe anyị ọzọ.
Du vil elta deim i vreide, og tyna deim so dei ikkje bid meir under Herrens himmel.
