< Jọn 4 >

1 Ugbu a, Jisọs matara na ndị Farisii anụla na ọ na-eme ka ọtụtụ mmadụ bụrụ ndị na-eso ụzọ ya na-emekwa baptizim karịa Jọn.
[Naquela altura, muitas pessoas pediam ]que Jesus as batizasse. Ele não quis fazê-lo, mas [nós ]os discípulos dele batizamos muitas pessoas. Mas alguns do grupo religioso dos fariseus ouviram [as pessoas dizerem que ]Jesus tinha conseguido mais discípulos que João [o Batizador ]e os batizava, [portanto eles ficaram bem ciumentos. ]
2 Ma ọ bụkwaghị Jisọs na onwe ya na-eme baptizim kama ọ bụ ndị na-eso ụzọ ya mere ha baptizim.
3 Ọ hapụrụ Judịa laghachi azụ na Galili.
Quando o Senhor [Jesus ]ouviu isso, saiu do distrito da Judeia e voltou [conosco, seus discípulos], ao distrito da Galileia, [para evitar possíveis problemas causados pelos fariseus].
4 Ma ọ ga-esite nʼetiti Sameria gafee.
[Ele resolveu ]que lhe seria preciso viajar pelo [distrito ]da Samaria.
5 Ya mere, ọ batara nʼotu obodo nta dị na Sameria a na-akpọ Saika, nʼakụkụ ala ahụ Jekọb nyere Josef nwa ya nwoke.
Por isso chegamos numa cidadezinha chamada Sicar, no [distrito ]da Samaria. Ficava perto do terreno que [nosso antepassado ]Jacó tinha dado [há muito tempo ]ao seu filho José.
6 Olulu mmiri Jekọb dị nʼebe ahụ, ma ebe ọ bụ na ike gwụrụ Jisọs nʼije ya, ọ nọdụrụ ala nʼakụkụ olulu mmiri ahụ. Ọ bụ ihe dị ka oge ehihie.
O poço que pertencia [antigamente ]a Jacó ficava naquele terreno. Jesus estava cansado de andar. Portanto, enquanto [nós ]discípulos entramos na cidadezinha para comprar comida, Ele ficava sentado perto do poço. Por volta do meio-dia, uma mulher que [morava ali ]na Samaria veio buscar água [do poço]. Jesus lhe disse, “Quer me dar um pouco de água [do poço ]para beber?” Os judeus não [gostam de tocar coisas que pertencem aos/se aproximam dos] samaritanos,
7 Otu nwanyị onye Sameria bịara ịdọrọ mmiri, Jisọs sịrị ya, “Nyetụ m mmiri ka m ṅụọ.”
8 (Ndị na-eso ụzọ ya abaala nʼime obodo ịga zụta nri.)
9 Nwanyị ahụ sịrị ya, “Olee otu gị bụ onye Juu si arịọ m bụ nwanyị Sameria mmiri ka ị ṅụọ?” (Nʼihi na ndị Juu na ndị Sameria anaghị emekọrịta ihe ọbụla.)
portanto a mulher da Samaria disse a Ele, “O Senhor é judeu, e eu sou da Samaria, e mais, sou mulher. Por isso [surpreende-me/como é possível] [RHQ] que o Senhor me peça um gole [de água]!/?”
10 Jisọs zara sị, “Ọ bụrụ na ị matara onyinye Chineke, na onye ahụ na-arịọ gị mmiri, ị gaara arịọ ya, ọ gakwara enye gị mmiri nke ndụ.”
Jesus respondeu a ela, “Se você soubesse o que Deus quer lhe dar, e se soubesse quem sou Eu, aquele que lhe pede um gole de água, você teria pedido a mim, e eu lhe teria dado da água que sustenta a vida”.
11 Nwanyị ahụ sịrị ya, “Nna anyị ukwu, o nweghị ihe ọbụla i ji ị ga-eji dọrọ mmiri, olulu a dịkwa omimi. Oleekwanụ ebe ị ga-eweta mmiri ndụ a.
[Ela pensou que Ele estivesse falando da água da correnteza. Por isso ]ela lhe disse, “O Senhor não tem balde nem corda, e o poço é bem fundo. De onde, pois, vai tirar a água que sustenta a vida?
12 Ọ bụ na ị ka nna nna anyị Jekọb ukwuu, onye gwuuru anyị olulu mmiri a? Ya onwe ya na ụmụ ya na igwe ehi na atụrụ ya ṅụkwara mmiri sitere na ya?”
Nosso antepassado Jacó nos deixou este poço. Ele bebeu água dele, e havia ali [tanta água boa ]que seus filhos e rebanhos de ovelhas também beberam dela. O Senhor se acha mais importante que Jacó, [para poder nos dar água que sustenta a vida]?”
13 Jisọs zara sị, “Onye ọbụla ṅụrụ mmiri a, akpịrị ga-akpọ ya nkụ ọzọ.
Jesus lhe respondeu, “Todos os que bebem água deste [poço ]voltarão a ter sede mais tarde.
14 Ma onye ọbụla ga-aṅụ mmiri ahụ m nyere ya, akpịrị agaghị akpọkwa ya nkụ ọzọ. Nʼeziokwu, mmiri ahụ m nyere ya ga-aghọrọ ya isi iyi nke na-asọpụtara ya ndụ ebighị ebi.” (aiōn g165, aiōnios g166)
Mas aqueles que beberem da água que eu lhes dou nunca mais terão sede. Pelo contrário, a água que eu lhes dou será no interior deles como uma fonte de água que os capacita a viver eternamente”. (aiōn g165, aiōnios g166)
15 Mgbe ahụ nwanyị ahụ sịrị ya, “Onyenwe anyị nye m mmiri a, ka akpịrị ghara ịkpọ m nkụ ọzọ, ka m gharakwa ịdị na-abịa ebe a ịdọrọ mmiri.”
A mulher [não entendeu que Jesus se referia, de forma figurada, a algo que a sustentaria espiritualmente. Portanto ela ]disse a Ele, “Senhor, dê-me desse tipo de água, para eu não ter mais sede nem precisar voltar sempre para cá buscar água”!
16 Ọ gwara ya sị, “Gaa kpọta di gị ma lọghachi.”
[Jesus sabia que ela não entendeu, mas quis mostrar-lhe, pelo seu conhecimento da sua vida íntima, que–por ser Ele o Messias—podia suprir suas necessidades espirituais. Por ]isso Ele lhe disse, “Senhora, vá chamar seu marido e trazê-lo para cá”!
17 Nwanyị ahụ zaghachiri ya sị, “Enweghị m dị.” Jisọs sịrị ya, “I kwuru eziokwu mgbe ị sịrị na i nweghị di.
Ela respondeu, “Não tenho marido”! Jesus lhe disse, “Você disse que não tem marido, e é verdade.
18 I nweela di ise, ma nwoke gị na ya bi ugbu a abụghị di gị. Ihe kwuru bụ nnọọ eziokwu.”
Também é verdade que já teve cinco maridos, [um após outro]. E o homem com quem vive atualmente não é seu marido! Realmente, você disse a pura verdade”.
19 Nwanyị ahụ sịrị ya “Nna anyị ukwu, ahụrụ m na ị bụ onye amụma.
A mulher lhe disse, “Senhor, entendo que o Senhor deve ser profeta, [pois consegue descobrir os segredos das pessoas].
20 Nna nna anyị ha fere ofufe nʼugwu a, ma unu na-ekwu nʼebe ndị mmadụ ga-eferịrị ofufe bụ naanị na Jerusalem.”
Mas [deixe-me fazer-lhe outra pergunta]: Nossos antepassados adoravam a Deus aqui no monte [Gerazim], mas vocês judeus afirmam que Jerusalém é o lugar onde devemos adorar a [Deus. Então, qual dos grupos tem razão?]”
21 Jisọs sịrị ya, “Nwanyị kwere okwu m, oge na-abịa mgbe ị na-agaghị akpọ isiala nye Nna, maọbụ nʼugwu a ma ọ bụkwanụ na Jerusalem.
Jesus lhe disse, “Senhora, pode me crer quando afirmo que virá um dia quando não [terá importância que ]se adore a [Deus o ]Pai neste monte, ou em Jerusalém [ou em outro local. ]
22 Unu na-efe ihe unu na-amaghị ma anyị na-efe ihe anyị matara, nʼihi na nzọpụta sitere nʼaka ndị Juu.
Vocês samaritanos não conhecem aquele que adoram. Mas nós (excl) judeus sabemos a quem adoramos, pois é de [nós ]judeus que Deus [mandou aquele ]que vai salvar as pessoas [da culpa dos seus pecados. ]
23 Ma oge na-abịa, ugbu a ọ bịala, mgbe ndị na-efe Nna ahụ nʼeziokwu ga-efe ya nʼime mmụọ na nʼeziokwu. Nʼihi na ọ bụ ndị dị otu a ka Nna chọrọ ka ha na-efe ya.
Contudo, virá um dia quando aqueles que realmente adoram a Deus vão adorá-lo como o Espírito dele [mandar ]e de acordo com a verdade [dele/minha] verdade. De fato, aquela hora já chegou. São esses os adoradores que meu Pai busca.
24 Chineke bụ mmụọ ndị niile na-efe ya ga-eferịrị ya nʼime mmụọ na eziokwu.”
Deus é um ser espiritual. Portanto, é preciso que aqueles que O adorarem O adorem como [mandar ]o Espírito dele e [conforme ]a verdade de [Deus/minha ]verdade”.
25 Nwanyị ahụ sịrị ya, “Amaara m na Mezaya” (onye a na-akpọ Kraịst) “na-abịa. Mgbe ọ bịara, ọ ga-akọwaziri anyị ihe niile.”
A mulher lhe disse, “Sei que virá o Messias. (Os dois termos ‘Messias’ e ‘Cristo’ significam ‘o rei prometido por Deus’.) Quando Ele vier, vai dizer-nos tudo que [precisamos saber]”.
26 Jisọs sịrị ya, “Mụ, onye na-agwa gị okwu, abụ m ya.”
Jesus lhe disse, “Eu, que estou falando com você, sou [o Messias]”!
27 Nʼoge ahụ ndị na-eso ụzọ ya lọghachitara. Ọ gbagwojukwara ha anya nke ukwuu ịhụ na ya na nwanyị na-ekwurịta okwu. Ma o nweghị onye nʼime ha jụrụ nwanyị ahụ sị, “Gịnị ka ị chọrọ?” ma ọ bụkwanụ, “Gịnị kpatara gị na ya ji na-ekwurịta okwu?”
Nesse instante, [nós ]discípulos voltamos da cidadezinha. [Sendo contrário ao nosso costume os mestres religiosos judaicos conversarem com mulheres, ]ficamos surpresos ao ver Jesus falando com uma mulher. Porém, nenhum de nós perguntou à mulher, “O que você deseja?”, nem perguntou a Jesus, “Por que o Senhor está falando com ela?”
28 Mgbe ahụ, nwanyị ahụ hapụrụ ite mmiri ya laghachi nʼime obodo ga gwa ndị mmadụ,
Então a mulher deixou ali o pote de água que tinha, e voltou para a cidade. Ela disse às pessoas que moravam ali,
29 “Bịanụ lee otu nwoke onye gwara m ihe niile m merela. Ọ ga-abụ na ọ bụ ya bụ Kraịst ahụ?”
“Venham ver um homem que [pôde ]me dizer tudo da minha vida passada [HYP], [mesmo que eu nunca o tivesse conhecido antes! ]Será Ele o Messias?”
30 Ha sitere nʼobodo ahụ gbapụtasịa soro ụzọ ahụ, ka ha gakwuru ya.
Por isso muitas pessoas saíram da cidadezinha e se foram para onde estava Jesus.
31 Ma otu ọ dị, ndị na-eso ụzọ ya rịọrọ ya sị, “Onye ozizi rienụ nri.”
Entretanto, nós discípulos o instávamos, “Mestre, coma [um pouco desta comida que lhe trouxemos”! ]
32 Ma ọ sịrị ha, “Enwere m nri m na-eri nke unu na-amaghị maka ya.”
Mas Ele nos disse, “Tenho para comer uma comida que vocês nem conhecem”!
33 Mgbe ahụ ndị na-eso ụzọ ya sịrịtara onwe ha, “Ọ ga-abụ na o nwere onye butere ya nri?”
Por isso começamos a perguntar-nos uns aos outros, “Com certeza, ninguém/Será que alguém [RHQ] lhe trouxe comida [durante nossa ausência!?]”
34 Jisọs sịrị ha, “Nri m bụ ime uche onye ahụ zitere m nakwa ịrụcha ọrụ ya.
Jesus nos disse, “Fazer o que meu pai, que me enviou, deseja [que eu faça], e completar a obra que Ele [me confiou, ]é [o que me sustenta/como ]minha comida.
35 Unu na-asị, ‘ọ fọdụghị ọnwa anọ ka ịghọ mkpụrụ nʼubi ruo?’ Ma ana m agwa unu, megheenụ anya unu lee ubi ahụ, ha achaala maka ọghụghọ.
[Nesta época do ano, ]vocês estão dizendo (OU, seus antepassados costumavam dizer), “Ficam ainda quatro meses até a colheita”. Mas eu lhes digo, olhem cuidadosamente [os não judeus que andam por aqui. Deus diz, “Eles estão prontos para aceitar minha mensagem ][MET], [como as plantas na ]roça que estão prontas para serem ceifadas.
36 Ọ bụladị ugbu a, onye na-aghọ mkpụrụ na-anata ụgwọ ọrụ, ọ na-achịkọta mkpụrụ ahụ maka ndụ ebighị ebi, ka onye ghara mkpụrụ na onye ghọrọ ya nwee ike ịṅụrịkọta ọṅụ. (aiōnios g166)
[Se vocês os capacitarem a aceitar minha mensagem, ]vou premiar vocês [MET], [como o dono de um campo ]recompensa aqueles que fazem a colheita. Por causa do labor de vocês, as pessoas vão viver eternamente”. [Eu tenho anunciado a mensagem de Deus às pessoas. Será como ][MET] fazer a colheita. Quando isso acontecer, vocês e eu vamos regozijar-nos juntos. (aiōnios g166)
37 Ya mere okwu ahụ nke na-asị, ‘Otu onye na-agha mkpụrụ, onye ọzọ na-aghọkwa ya bụ eziokwu.’
Como resultado, vai se tornar verdade o seguinte provérbio: Uma pessoa planta a semente, mas outros fazem a colheita.
38 E zigara m unu ka unu gaa ghọta ihe unu na-arụghị ọrụ maka ya. Ndị ọzọ rụrụ ọrụ a, ma unu ewe uru dị nʼọrụ ha.”
Mando vocês [para capacitar as pessoas a aceitarem minha mensagem, mas vocês não serão os primeiros a contar-lhes a mensagem de Deus. ]Outros [já ]trabalharam arduamente [para contar a mensagem de Deus às pessoas, ]e agora vocês vão colher os frutos do trabalho deles”.
39 Ọtụtụ ndị obodo Sameria kweere na ya nʼihi ama ahụ nwanyị ahụ gbara, “Ọ gwara m ihe niile m mere.”
Muitos dos habitantes do [distrito da ]Samaria que [moravam ]naquela cidadezinha passaram a crer que Jesus [era o Messias ]por terem ouvido o que aquela mulher tinha dito sobre Jesus, “Aquele homem [conseguiu ]me falar de toda minha vida passada [HYP]”!
40 Ya mere mgbe ndị Sameria bịakwutere ya, ha rịọrọ ya ka ọ nọnyetụrụ ha, ọ nọnyekwaara ha ụbọchị abụọ.
Por isso, quando aqueles samaritanos vieram ter com Ele, insistiram em que Ele ficasse com eles. Portanto ficamos lá um par de dias.
41 Ọtụtụ ndị ọzọ kwerekwara na ya nʼihi okwu ya.
Muitos mais deles creram [em Jesus/que era Ele o Messias ]por causa da mensagem dele.
42 Ha gwara nwanyị ahụ, “Ihe anyị jiri kwere ugbu a abụghị ihe i kwuru, kama ọ bụ nʼihi na anyị onwe anyị anụla olu ya, matakwa na onye a bụ Onye nzọpụta nke ụwa nʼeziokwu.”
Eles disseram àquela mulher, “Cremos [agora ]em Jesus, mas não somente por causa daquilo que você nos disse. Agora nós mesmos temos ouvido [a mensagem dele. ]Como resultado, sabemos que este homem realmente é aquele que pode salvar todas as [pessoas do ]mundo [da culpa dos seus pecados”.]
43 Mgbe ụbọchị abụọ ahụ gasịrị, ọ hapụrụ ebe ahụ gawa Galili.
Jesus tinha dito [antes ]que as pessoas não honravam os profetas [como Ele quando estes tentavam ensinar as pessoas ]na sua própria vizinhança. Portanto, dois dias depois disso Jesus e [nós ]discípulos deixamos aquela região e nos dirigimos [à região dele, no distrito ]da Galileia, [pois Ele sabia que os habitantes dali não teriam dele uma opinião tão alta que fosse provocar os ciúmes dos líderes judaicos. ]
44 (Jisọs nʼonwe ya ekwuola na onye amụma anaghị enwe ugwu nʼobodo ya.)
45 Mgbe ọ bịaruru Galili, ndị Galili nabatara ya ebe ha onwe ha gara mmemme na Jerusalem, ma hụkwa ọtụtụ ọrụ ebube ọ rụrụ nʼoge mmemme ahụ.
Contudo, ao chegarmos no distrito da Galileia, muitos dos habitantes o acolheram, pois estiveram em Jerusalém durante a festa da [Páscoa], e tinham visto todas as coisas que Ele fazia lá.
46 Ọzọkwa, ọ bịaruru Kena nke Galili bụ ebe ahụ o mere mmiri ka ọ ghọọ mmanya. E nwekwara otu onye na-arụ ọrụ nʼụlọeze nọ nʼebe ahụ, nke ahụ na-adịghị nwa ya nwoke ike na Kapanọm.
Jesus se dirigiu novamente à [cidadezinha ]de Caná no [distrito da ]Galileia. Foi ali que[, anteriormente, ]Ele tinha transformado a água em vinho. Lá estava um dos oficiais do rei, que morava na [cidade ]de Cafarnaum e cujo filho estava muito doente.
47 Mgbe ọ nụrụ na Jisọs esitela na Judịa bịarute na Galili, o jekwuuru ya rịọ ya ka ọ bịa gwọọ nwa ya, nʼihi na ọ nọ nʼọnụ ọnwụ.
Quando aquele oficial ouviu [outros dizerem ]que Jesus tinha voltado do [distrito ]da Judeia ao [distrito da ]Galileia. ele foi ter com Jesus [em Caná ]e lhe rogou, “Venha comigo [a Cafarnaum], por favor, e cure meu filho, que está às portas da morte”!
48 Jisọs sịrị ya, “Ọ bụrụ na unu ahụghị ọrụ ebube na ihe ịrịbama, unu agaghị ekwe ma ọlị.”
Jesus disse a ele, “Se vocês não me virem fazer diversos milagres, nunca vão acreditar [minha mensagem”! ]
49 Onye a na-arụ ọrụ nʼụlọeze sịrị ya, “Nna m ukwu, biko bịa tupu nwa m a nwụọ.”
Mas o oficial lhe disse, “Senhor, eu creio em você/que você veio de Deus. Por isso, é favor descer à minha casa antes de meu filho morrer”!
50 Jisọs sịrị ya, “Laa, nwa gị nwoke ga-adị ndụ.” Nwoke ahụ kweere nʼihe Jisọs kwuru laa.
Jesus lhe disse, “Então você pode voltar [para casa. ]Seu filho vai viver/não vai morrer”! O homem acreditou o que Jesus tinha dito, e saíu.
51 Mgbe ọ ka nọ nʼụzọ, ndị ohu ya zutere ya kọọrọ ya na ahụ adịla nwa ya nwoke mma.
[No dia seguinte], enquanto ele caminhava para casa, seus servos foram ao seu encontro. Eles lhe disseram, “Seu filho está recuperando”!
52 Mgbe ọ jụrụ ha oge nwa ya jiri gbakee, ha sịrị ya, “Oke ahụ ọkụ ahụ kwụsịrị ya ụnyaahụ nʼelekere mbụ nke ehihie.”
Ele lhes perguntou, “A que horas meu filho começou a melhorar?” Eles lhe disseram, “A febre começou a baixar ontem [pela tarde], por volta das 13h00”.
53 Nwoke ahụ ghọtara na ọ bụ kpomkwem nʼoge awa ahụ Jisọs gwara ya, “Nwa gị nwoke ga-adị ndụ.” Ya mere ya na ezinaụlọ ya niile kwenyere.
Então o pai do jovem se deu conta de que foi essa a mesma hora em que Jesus lhe tinha dito, “Seu filho vai viver/não morrer”. Por isso, ele e todas as pessoas que moravam em sua casa passaram a crer [que Jesus era o Messias.]
54 Nke a bụ ihe ịrịbama nke abụọ Jisọs rụrụ na Galili mgbe o siri Judịa bịa.
Foi esse o segundo milagre que Jesus fez no [distrito da ]Galileia, após voltar do [distrito da ]Judeia.

< Jọn 4 >